یشت: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
Luckas-bot (بحث | مشارکتها) جز ربات افزودن: no:Jasjt |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
{{آیین زرتشتی}} |
{{آیین زرتشتی}} |
||
{{متون پارسی میانه}} |
{{متون پارسی میانه}} |
||
[[de:Yasht]] |
[[de:Yasht]] |
||
[[en:Yasht]] |
[[en:Yasht]] |
||
[[no:Jasjt]] |
نسخهٔ ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۰، ساعت ۲۲:۰۱
یَشت از نظر لغوی هم ریشه با کلمهٔ یسن است و معنی تحت اللفظی آن نیز پرستش و نیایش است. یشت ها سرودهایی هستند که عموماٌ به ستایش خدایان قدیم ایرانی مانند مهر، ناهید و تیشتر و غیره اختصاص دارند. [۱]
در اوستا یشت ، نام بخشی از کتابِ اوستا، کتاب دینی زرتشتیان است. یشتن در زبانِ پهلوی، بمعنای ستودن و عبادت کردن است. در اوستا، ۲۱ یشت و به نامهای گونهگون وجود دارد و در آنها عناصرِ مهم از دیدگاهِ مزدیسنا ستوده میشوند.
موضوع یشتها، سرودها و گفتههای بسیار کهن و حماسههایی در ستایش ایزدان است و عبارتند از:
- اورمزدیشت
- اَمِشَ سپنتَه (هفتن یشت)
- خورداد یشت
- آبان یشت
- خورشید یشت
- ماه یشت
- تیر یشت
- رشن یشت
- فروردین یشت
- رام یشت
- ارد یشت
- ونند یشت
- اشتاد یشت
- وَرَهرامیشت
- اردیبهشت یشت
- مهریشت
- زامیاد یشت
- هومیشت
- سروش یشت
منابع
جستارهای وابسته
پانویس
منابع
- یشتها ، جلد اول، ترجمه و تفسیر ابراهیم پورداوود
- تفضلی، احمد، و به کوشش آموزگار، ژاله. تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام. تهران: انتشارات سخن، ۱۳۷۶ ISBN 964-5983-14-2