سورشجان: تفاوت میان نسخه‌ها

مختصات: ۳۲°۱۸′۵۵″شمالی ۵۰°۴۰′۵۰″شرقی / ۳۲٫۳۱۵۳°شمالی ۵۰٫۶۸۰۶°شرقی / 32.3153; 50.6806
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: برگردانده‌شده ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۴۳: خط ۴۳:


=== زبان ===
=== زبان ===
مردم به زبان [[زبان لری|لری بختیاری]] تکلم می‌کنند.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://shahrekord.ostan-chb.ir/Page/3438|عنوان=گویش مردم سورشجان}}</ref>
مردم به زبان [[زبان کردی]] گویش بختیاری تکلم می‌کنند. کردهای بختیاری اصالتا از کردستان سوریه به کردستان ایران کوچ کرده‌اند. <ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://shahrekord.ostan-chb.ir/Page/3438|عنوان=گویش مردم سورشجان}}</ref>


=== جمعیت ===
=== جمعیت ===

نسخهٔ ‏۱۲ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۳۴

سورشجان
سورشجون
کشور ایران
استانچهارمحال و بختیاری
شهرستانشهرکرد
بخشلاران
نام(های) دیگرسورشجون
مردم
جمعیت۱۲،۳۰۸ نفر (۱۳۹۵)
رشد جمعیت۸٪+ (۵سال)
جغرافیای طبیعی
ارتفاع۲۰۹۱ متر
اطلاعات شهری
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۳۸–۳۳۴۴
شناسهٔ ملی خودرو ایران
کد آماری۲۱۱۳
سورشجان بر ایران واقع شده‌است
سورشجان
روی نقشه ایران
۳۲°۱۸′۵۵″شمالی ۵۰°۴۰′۵۰″شرقی / ۳۲٫۳۱۵۳°شمالی ۵۰٫۶۸۰۶°شرقی / 32.3153; 50.6806

سورشجان، مرکز بخش لاران در شهرستان شهرکرد و استان چهارمحال و بختیاری است.

چشمه مایک

چشمه مایک یا چشمه ماهک در فاصله ۲ کیلومتری شهر سورشجان در امتداد جاده سورشجان – فارسان و در میان باغ‌های این شهر از پائین کوهی به نام دره سیر بیرون می‌آید. آب این چشمه گوارا و منبع اصلی آب باغهای این منطقه می‌باشد. این چشمه دائمی است و بعد از سیراب کردن باغات اطراف به رودخانه گرگک می‌ریزد. از شهر تا چشمه مایک، خاکی می‌باشد اما طبیعت منطقه و در کنار هم قرار گرفتن کوه، چشمه، جنگل همه و همه اوقات خوشی را برای گردشگران بوجود آورده‌است. پوشش درختی اطراف چشمه بیشتر بید، کبوده و سپیدار می‌باشد.[۱]

مردم‌شناسی

زبان

مردم به زبان زبان کردی گویش بختیاری تکلم می‌کنند. کردهای بختیاری اصالتا از کردستان سوریه به کردستان ایران کوچ کرده‌اند. [۲]

جمعیت

بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۳۲۳۰۳ نفر (در۸٬۷۹۵ خانوار) بوده‌است.

پیشینه تاریخی

وجود دو تنگه پارسان (پردنجان) و کردیت (درکش ورکش) در غرب این شهر موقعیت خاصی به این شهر می‌داده و به گونه درب ورود و خروج منطقه انزان و ایران بوده‌است. و بر اساس این موقعیت‌ها نام قدیم این شهر را ابتدا جاکردیت و سپس چرکچیان و سپس سورشجان نامیده‌اند. در دوران مشرطه خواهی سورشجان یکی از پایگاه‌های مهم مشروطه خواهان و محل سکونت بی بی مریم بختیاری بوده‌است که در خاطرات او می‌توان به شکست قشون انگلیس در این شهر می‌توان اشاره کرد.

منابع

  1. «جاذبه‌های گردشگری سورشجان». دریافت‌شده در ۲۳ مارس ۲۰۲۱.
  2. «گویش مردم سورشجان».