پرش به محتوا

مرکز واویلف

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
۸ مرکز واویلف

مرکز مبدأ یا مرکز واویلف محیطی جغرافیایی است که در آن گروهی از موجودات اعم از اهلی یا وحشی برای نخستین بار توسعه‌یافته و ویژگی‌های متمایزی می‌یابند. به مرکز مبدأ گاه مرکز تمایز هم گفته می‌شود. این نظریه نخستین بار از سوی نیکلای واویلف مطرح‌شد.

مطالعه برای یافتن منشأ گیاهان کشتی نخستین گام در راه اصلاح نباتات بود.

تقسیم‌بندی واویلف

[ویرایش]

تقسیم‌بندی واویلف دربارهٔ مبدأ گیاهان کاشتنی به صورت زیر بود:

مرکز گیاهان
۱) مرکز آمریکای مرکزی و مکزیک جنوبی دربرگیرندهٔ بخش‌های جنوبی مکزیک، کوستاریکا، گواتمالا و هندوراس.
۲)مرکز آمریکای جنوبی ۶۲ گیاه و ۳ زیرمرکز فهرست شده‌اند.

۲) مرکز بولیوی، اکوادور، پرو:

۲A) مرکز شیلی (جزیرهٔ نزدیک کرانهٔ جنوبی شیلی)

۲B) مرکز برزیل-پاراگوئه‌ای

۳) مرکز مدیترانه (مردود) دربرگیرندهٔ مرزهای دریای مدیترانه. ۴۸ گیاه فهرست شده‌اند.
۴) خاور میانه دربرگیرندهٔ بخش‌های درونی آسیای کوچک، تراقفقاز، ایران و ارتفاعات ترکمنستان. ۸۳ گونه.
۵) اتیوپی دربرگیرندهٔ حبشه، اریتره و بخش‌هایی از سومالی‌لند. ۳۸ گونه، غنی در گندم و جو.
۶) مرکز آسیای مرکزی دربرگیرندهٔ شمال غربی هند (پنجاب و کشمیر)، افغانستان، تاجیکستان، ازبکستان و بخش غربی تیان‌شان. ۴۳ گیاه
۷) مرکز هندی دو زیرمرکز

۷) هندوبرمه: مرکز اصلی (هندوستان): دربرگیرندهٔ آسام و برمه به جز شمال غربی هندوستان و پنجاب. ۱۱۷ گیاه.

۷A) سیام-مالایا-جاوه: دربرگیرندهٔ هندوچین و مجمع‌الجزایر مالائی، ۵۵ گیاه:

۸) مرکز چینی مجموعه‌ای از ۱۳۶ گیاه خوراکی فهرست‌شده و بدین ترتیب بزرگ‌ترین مرکز مستقل می‌باشد.

منابع

[ویرایش]

Wikipedia contributors, "Center of origin," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Center_of_origin&oldid=477486734 (accessed February 26, 2012).

پیوند به بیرون

[ویرایش]