موز
 |
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات استاندارد است. الگوی مناسب را می‌توانید در فهرست الگوها بیابید. |
موز نام میوه و گیاهی با همین نام است که بومی مناطق حاره‌ای جنوب شرق آسیا، شبه جزایر مالزی، و استرالیا است. امروزه این گیاه در تمام مناطق گرمسیری که از رطوبت مطلوبی برخوردار باشند کاشت می‌شود.[۱]
گیاه موز در وهله اول برای میوه‌اش و ضمناً برای تولید فیبر و نیز زیبایی کاشته می‌شود. از آنجائی که گیاه موز نسبتاً بلند و مستقیم و محکم می‌باشد، اشتباهاً به آن درخت می‌گویند، در حالی که واقعیت آن است که آنها فقط شاخه‌هایی هستند که پس از دادن میوه خشک شده و از بین می‌روند. این شاخه‌ها می‌توانند به بلندی بین دو تا هشت متر برسند و برگ‌های آن نیز به حدود سه و نیم متر می‌تواند برسد. میوه موز به صورت خوشه در انتهای ساقه تشکیل می‌شود.
نتایج یک مطالعه جدید در کالج سلطنتی لندن نشان داده‌است که مصرف یک عدد موز در روز به میزان قابل توجهی خطر بروز علائم آسم را در کودکان کاهش می‌دهد.[۲]
کشورهای هند، چین، اوگاندا، فیلیپین و اکوادور به ترتیب بزرگترین تولیدکنندگان و کشورهای اکوادور، کاستاریکا، کلمبیا و فیلیپین بزرگترین صادرکنندگان موز در جهان هستند.
همچنین در ایران این میوه فقط در بلوچستان و هرمزگان کاشت و تولید گسترده دارد.
محتویات
توصیف[ویرایش]
موز بزرگترین گیاه گلدار علفی است.[۳]تمام قسمت‌های موز که روی زمین هستند از ساقه پیاز مانندی که «کورم» نامیده می‌شود به وجود می‌آیند.[۴] این گیاهان معمولاً بلند و نسبتاً محکم هستند و اغلب با درختان اشتباه گرفته می‌شوند، اما آنچه که تنه درخت به نظر می‌رسد، در واقع «ساقه کاذب» یا pseudostem است. موز در انواع مختلفی از خاک، تا زمانی که حداقل ۶۰ سانتیمتر و دارای زهکشی خوب بوده و فشرده نشود رشد می‌کند.
ارزش غذائی[ویرایش]
| مواد مغذی در هر ۱۰۰ گرم (۳٫۵ اونس) | |
|---|---|
| انرژی | ۳۷۱ کیلوژول (۸۹ کیلوکالری) |
| کربوهیدرات‌ها | ۲۲٫۸۴ g |
| قندها | ۱۲٫۲۳g |
| فیبر | ۲٫۶ g |
| چربی | ۰٫۳۳ g |
| پروتئین | ۱٫۰۹ g |
| آب | ۷۴٫۹۱g |
| ویتامین ب۱ (تیامین) | ۰٫۰۳۱ میلی‌گرم (۲٪) |
| ویتامین ب۲ (ریبوفلاوین) | ۰٫۰۷۳ میلی‌گرم (۵٪) |
| ویتامین ب۳ (نیاسین) | ۰٫۶۶۵ میلی‌گرم (۴٪) |
| پانتوتنیک اسید (ویتامین ب۵) | ۰٫۳۳۴ میلی‌گرم (۷٪) |
| ویتامین ب۶ | ۰٫۴ میلی‌گرم (۳۱٪) |
| اسید فولیک (ویتامین ب۹) | ۲۰ میکروگرم (۵٪) |
| ویتامین C | ۸٫۷ میلی‌گرم (۱۵٪) |
| آهن | ۰٫۲۶ میلی‌گرم (۲٪) |
| منیزیم | ۲۷ میلی‌گرم (۷٪) |
| منگنز | ۰٫۲۷ میلی‌گرم (۱۴٪) |
| فسفر | ۲۲ میلی‌گرم (۳٪) |
| پتاسیم | ۳۵۸ میلی‌گرم (۸٪) |
| سدیم | ۱ میلی‌گرم (۰٪) |
| روی | ۰٫۱۵ میلی‌گرم (۲٪) |
| Link to USDA Database entry
ارزش غذایی برای قسمت‌های خوردنی میوه هستند. | |
موز خام (بدون پوستش) حاوی ۷۵٪ آب، ۲۳٪ کربوهیدرات، ۱٪ پروتئین و مقداری ناچیزی چربی است (جدول). ۱۰۰ گرم، موز ۸۹ کالری را تأمین می‌کند و منبع غنی ویتامین ب۶ است که شامل ۳۱ درصد از ارزش روزانه توصیه شده ایالات متحده می‌شود و مقادیر متوسطی ویتامین C، منگنز و فیبر غذایی دارد (جدول).
گرچه براساس باور عمومی رایج موز به‌طور استثنایی حاوی پتاسیم است.[۵] محتوای پتاسیم واقعی آنها نسبتاً پایین است در هر ۱۰۰ گرم حاوی تنها ۸درصد پتاسیم مورد نیاز روزانه است. (جدول) سبزیها از موز خام پتاسیم بیشتری دارند (۳۵۸ میلی‌گرم در ۱۰۰ گرم). از جمله:اسفناج خام (۵۵۸ میلی‌گرم در ۱۰۰ گرم)، سیب‌زمینی پختهٔ بدون موز (۳۹۱ میلی‌گرم در ۱۰۰ گرم)، سویای پخته (۵۳۹ میلی‌گرم در ۱۰۰ گرم)، قارچ کبابی(۴۳۷ میلی‌گرم در ۱۰۰ گرم) و سس گوجه فرنگی فرآوری شده (۴۱۳–۴۳۹ میلی‌گرم در ۱۰۰ گرم). موز سبز خام حاوی ۴۹۹ میلی‌گرم پتاسیم در ۱۰۰ گرم است. دسر موز خشک یا پودر موز حاوی حاوی ۱۴۹۱ میلی‌گرم پتاسیم در هر ۱۰۰ گرم است.[۶]
افراد مبتلا به آلرژی لاتکس ممکن است نسبت به موز حساسیت داشته باشند.[۷]
مضرات موز[ویرایش]
موز میوه بی‌ضرری است، ولی فقط موزهای خام برای اشخاصی که دستگاه گوارشی حساسی دارند، ممکن است تولید امتلاء معده و نفخ و یبوست نماید، و به علاوه کسانی که نمی‌توانند مواد قندی را بخوبی هضم کنند، و همچنین عده‌ای از مبتلایان به ورم روده، به خصوص بیماران مبتلا به قند و اشخاص چاق، به دلیل زیادی قند موجود در موز نباید از آن بخورند.
فرهنگ[ویرایش]
غذا و آشپزی[ویرایش]
میوه[ویرایش]
موز نشاسته اصلی مردم بسیاری در نواحی گرمسیری است. بسته به رقم و رسیده بودن موز، طعم گوشت موز می‌تواند مزه‌های متفاوتی شبیه نشاسته تا مزۀ شیرین داشته باشد،و بافت آن هم ممکن است سفت تا خمیری مانند باشد.هم پوست موز و هم قسمت داخلی آن را می توان خام خورد یا پخت. جزء اصلی ایجاد کنندۀ بوی موز تازه ایزوآمیل استات است ( با نام روغن موز هم شناخته می شود)، که به همراه چندین ترکیب دیگر مانند :بوتیل استات و ایزوبوتیل استات از عوامل مهم طعم موز است.[۸][۹] [۱۰]
در مرحله رسیدن موز گاز اتیلن تولید می‌کند که به عنوان هورمون گیاهی عمل کرده و به طور غیرمستقیم در طعم موز اثر می‌گذارد.بین چیزهای دیگر، اتیلن تشکیل آمیلاز را تحریک می‌کند که آنزیمی است که نشاسته را به شکر تجزیه می‌کند که روی طعم موز تاثیر می‌گذارد. موزهای کمتر رسیده و سبز نشاستۀ بیشتر و در نتیجه مزۀ شبیه‌تری به نشاسته دارند.از سوی دیگر،موزهای زرد با توجه به داشتن میزان قند بیشتر، طعم شیرین‌تری دارند.علاوه بر این، اتیلن نشانگر تولید پکتیناز است،که این آنزیمی است که پکتین موجود بین سلول های موز را تجزیه کرده، و موجب می شود تا موز به هنگام رسیدن نرم شود.[۱۱][۱۲]
نگارخانه[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ همشهری آنلاین. «موز را بهتر بشناسید».
- ↑ با خانواده - موز، خطر آسم را کاهش می‌دهد
- ↑ Picq, Claudine & INIBAP, eds. (2000). Bananas (PDF) (English ed.). Montpellier: International Network for the Improvement of Banana and Plantains/International Plant Genetic Resources Institute. ISBN 978-2-910810-37-5. Retrieved 2013-01-31.
- ↑ Stover & Simmonds (1987, p. 183). "The Horn and French group of plantain cultivars (AAB) are preferred for cooking purposes over ABB cooking bananas ... As a result the AAB plantains fetch a higher price than the ABB cooking bananas."
- ↑ Kraft S (4 August 2011). "Bananas! Eating Healthy Will Cost You; Potassium Alone $380 Per Year". Medical News Today. Retrieved 25 October 2014.
- ↑ "Ranking of potassium content per 100 grams in common fruits and vegetables". United States Department of Agriculture, National Nutrient Database for Standard Reference, Release 28. November 2016. Retrieved 6 May 2017.
- ↑ Taylor, J.S. & Erkek, E. (2004). "Latex allergy: diagnosis and management". Dermatologic Therapy. 17 (4): 289–301. doi:10.1111/j.1396-0296.2004.04024.x. PMID 15327474.
- ↑ Fahlbusch, Karl-Georg; Hammerschmidt, Franz-Josef; Panten, Johannes; Pickenhagen, Wilhelm; Schatkowski, Dietmar; Bauer, Kurt; Garbe, Dorothea & Surburg, Horst (2000). "Flavors and Fragrances". Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry. 15. Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA. p. 82. doi:10.1002/14356007.a11_141. ISBN 978-3-527-30673-2.
- ↑ Mui, Winnie W. Y.; Durance, Timothy D. & Scaman, Christine H. (2002). "Flavor and Texture of Banana Chips Dried by Combinations of Hot Air, Vacuum, and Microwave Processing". Journal of Agricultural and Food Chemistry. 50 (7): 1883–1889. doi:10.1021/jf011218n. "Isoamyl acetate (9.6%) imparts the characteristic aroma typical of fresh bananas (13, 17−20), while butyl acetate (8.1%) and isobutyl acetate (1.4%) are considered to be character impact compounds of banana flavor."
- ↑ Salmon, B.; Martin, G. J.; Remaud, G. & Fourel, F. (November–December 1996). "Compositional and Isotopic Studies of Fruit Flavours. Part I. The Banana Aroma". Flavour and Fragrance Journal. 11 (6): 353–359. doi:10.1002/(SICI)1099-1026(199611)11:6<353::AID-FFJ596>3.0.CO;2-9.
- ↑ "Fruit Ripening". Retrieved 2010-02-17.
- ↑ "Ethylene Process". Archived from the original on 2010-03-24. Retrieved 2010-02-17.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ موز موجود است. |
