سلوکیه

مختصات: ۳۳°۵′۴۰″ شمالی ۴۴°۳۱′۲۰″ شرقی / ۳۳٫۰۹۴۴۴°شمالی ۴۴٫۵۲۲۲۲°شرقی / 33.09444; 44.52222
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Persia (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۰ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۱۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

سلوکیه
ܣܠܝܩ
Σελεύκεια (یونانی باستان)
Seleucia lies in the center of Iraq
Seleucia lies in the center of Iraq
موقعیت در عراق
نام دیگرSalīq, Seleucia-on-Tigris, Seleucia on the Tigris
موقعیتاستان بغداد، عراق
منطقهمیان‌رودان
مختصات۳۳°۵′۴۰″ شمالی ۴۴°۳۱′۲۰″ شرقی / ۳۳٫۰۹۴۴۴°شمالی ۴۴٫۵۲۲۲۲°شرقی / 33.09444; 44.52222
نوعمسکن گاه
محدوده۵٫۵ کیلومتر مربع (۲٫۱ مایل مربع)
تاریخ
سازندهسلوکوس یکم
ساخته‌شدهتقریباً ۳۰۵ پیش از میلاد
رهاشده۱۶۵ میلادی
دوره‌هاعصر هلنیستی تا امپراتوری روم
فرهنگ‌هایونانی‌، اشکانی, ساسانی
اطلاعات بیشتر
تاریخ‌های کاوش۱۹۲۷–۱۹۳۲, ۱۹۳۶–۱۹۳۷, ۱۹۶۴–۱۹۶۸, ۱۹۸۵–۱۹۸۹
باستان‌شناسانلروی واترمن, کلارک هاپکنیز, آنتونیو اینورنزی, جورجیو گولینی

سلوکیه (به یونانی: Σελεύκεια) نام یکی از بزرگترین شهرهای جهان باستان در روزگار سلوکیان و پس از آن‌ها بود. این شهر در میانرودان در کرانهٔ باختری رود دجله و روبه‌روی شهرک اوپیس(و در آینده تیسفون) جای گرفته‌بود. پایه‌گذار این شهر سلوکوس یکم بود که با برپایی این شهر در سال ۳۰۵ (پیش از میلاد) آن را به نام خود نامگذاری کرد و آن را نخستین تخت‌گاه سلوکی نهاد.

به نوشته بهرسیر یا به‌اردشیر، شهری باستانی در سرزمین عراق کنونی، بر ساحل غربی رود دجله در روبروی تیسفون و ایوان مدائن بوده است. به نوشته تاریخ طبری شهر «به اردشیر» را اردشیر بابکان ساخت و آنرا «کوره» (مرکز استان) قرار داد و شهرهای بهرسیر، رومگان، نهر درقیت، کوثا و نهر گوبر را تحت نظر آن قرار داد. هر یک از این شهرها یک رستاک، در نظام تقسیم‌بندی کشوری ساسانیان بوده است. به عقیده خاورشناسان این شهر را اردشیر ایجاد نکرد، بلکه در واقع همان شهر سلوکیه است که توسط سلوکیه بنا شده بود و وی آن را تجدید بنا کرده بود. بعدها بهرسیر و به‌اردشیر جای یکدیگر به کار برده شده‌اند. در دوره اسلامی بهرسیر و به اردشیر معادل هم شده‌اند. در این دوره بهرسیر همچون تیسفون یکی از شهرهای تشکیل دهنده مدائن بوده‌است. [۱]

سلوکیه در دوران ساسانی

این شهر را در دوران ساسانی، ویه‌اردشیر می‌خواندند و عرب‌ها آن را بهرسیر ضبط کرده‌اند. این شهر یکی از هفت شهر تشکیل دهندهٔ مدائن محسوب می‌شد. در این دوران شهری نسبتاً بزرگ بود با کوچه‌های سنگفرش و بازار بزرگ. مخصوصاً عیسویان در آنجا فراوان بودند و سوداگران یهودی نیز بازار پر ازدحام آن را رونق می‌بخشیدند. [۲]

در سال ۱۴۱ پیش از میلاد مهرداد یکم وارد میان رودان می‌گردد و شهر سلوکیه را آزاد می‌نماید.[۳]

پانویس

  1. بهرسیر، دانشنامه جهان اسلام
  2. تاریخ ایران بعد از اسلام، زرینکوب، ص ۳۲۷
  3. CHRONOLOGY OF IRANIAN HISTORY PART 1 iranicaonline.org

منابع

  • زرینکوب، عبدالحسین. تاریخ ایران بعد از اسلام. چاپ سوم. تهران: انتشارات امیرکبیر ۱۳۶۲

Wikipedia contributors, "Seleucia," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Seleucia&oldid=205526277 (accessed June 6, 2008).