تفاوت میان نسخه‌های «معنویت»

 

معنوی در مقابل لفظی است و در معنی روحانی در مقابل مادی و باطنی در مقابل ظاهری هم بکار می رود. معنویت می تواند امر قدسی یا غیبی ، ارزشهای اخلاقی، دین، عرفان و ... هر نوع معنابخشی به زندگی را دربرگیرد.{{سخ}}

 

سنتاً بسیاری از ادیان معنویت را یکی از ابعاد صحیح [[تجربهٔ دینی]] می‌دانند. بسیاری دین را معادل معنویت می‌دانند، اما کاهش پیروان ادیان رسمی با رشد [[سکولاریسم]] در جهان غرب سبب رشد دیدگاه‌های وسیعی از معنویت شده است.{{سخ}}

کسانی که از معنویت خارج از دین سخن می‌گویند غالباً خود را افراد معنوی غیردینی می‌خوانند (SBNR: spiritual but not religious) طبق یک نظرسنجی حدود یک‌چهارم مردم آمریکا خود را افرادی معنوی ولی غیردینی می‌دانند. می‌توان چنین گفت که دین نوعی جستجوی بیرونی رسمی است درحالی که معنویت جستجوی درون است. معنویت به این معنا با شکاکیت درباره عالم ماورا سازگار است. می‌توان گفت معنویت به جای آنکه هدف باشد خود مسیر است؛ یعنی گرایش و شیوه‌ای که فرد برای زندگی برمی‌گزیند نه هدفی که باید به آن برسد.

 

* [http://www.bbc.co.uk/persian/world/2013/05/130517_an_magazine_spiritual_religious.shtml باورمندان عالم معنا (معنویت) در معرض مشکلات روحی و روانی بیشتر] بی بی سی

 

== پانویس ==

[[رده:روان‌شناسی مثبت]]

[[رده:عصر نو]]