دارواش (سرده)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دارواش
دارواش
رده‌بندی علمی
فرمانرو: گیاهان
(طبقه‌بندی‌نشده): آوندداران
(طبقه‌بندی‌نشده): گیاهان گلدار
(طبقه‌بندی‌نشده): دولپه‌ای‌های نو
راسته: صندل‌سانان
تیره: صندلیان
سرده: دارواش
کارل لینه

دارواش‌ها (نام علمی: Viscum) یک سرده گیاه نیمه‌انگلی از تیره صندلیان است که برگ دارد و می‌تواند قسمتی از مواد غذایی خود را تولید کند.[۱]

کارکرد انگلی[ویرایش]

این گیاه انگل درختان است ولی خسارت زیادی به آن‌ها نمی‌زند و گیاه انگلی خیلی مهمی نیست. بذر آن توسط پرندگانی از قبیل دارکوب در تنه درختان قرار می‌گیرد و جوانه می‌زند یا در مدفوع پرندگانی که قبلاً از این گیاه تغذیه کرده‌اند بر روی درختان می‌نشیند و جوانه می‌زند و رشد می‌کند. این گیاه دارای گل‌های زیبایی است که حتی بعضی مواقع به خاطر گل‌های زیبای آن، آن را از بین نمی‌برند و اجازه رشد آن را روی درخت می‌دهند. این گیاه ریشه خود را درون شاخه‌های سایر درختان فروکرده، شیره خام گیاه را گرفته و سپس شیره خام را به شیره پرورده تبدیل کرده و استفاده می‌کند.

ریشه‌شناسی[ویرایش]

واژهٔ دار به معنی درخت است و دارواش در فارسی، گیلکی، مازندرانی و تالشی به معنی «علف درخت» است.

نماد[ویرایش]

کاهنان و سلت‌ها بر این باور بودند که دارواش عصاره و جانمایهٔ تارانیس (خدای سلت‌ها)، یعنی خورشید و آسمان و تندر را درون خود دارد و هر درختی که دارواش در میان شاخه‌هایش بروید آن درخت مقدس می‌شود. در هنگام انقلاب زمستانی، کاهن اعظم، خرقه‌ای سفیدرنگ می‌پوشد و دارواش‌های مقدس را با داسی طلایی از میان شاخه‌های درخت بلوط می‌چیند. دارواش و میوه‌های ریز آن برای برگزاری مراسم مذهبی و درمانی به کار می‌رفت. کاربرد درمانی دارواش به عنوان پادزهر بسیار از زهرها، افزایش باروری در انسان و جانوران، و حفاظت در برابر نیروهای شیطانی بود. اما اینکار، بدخواهانه بود؛ زیرا دارواش، گیاهی بسیار سمی است.[۱]

توضیح افزوده : در سمی بودن و حتی تاکید بر بسیار سمی بودن این گیاه جای تردید وجود دارد . چون این گیاه عملا در جنگهای شمال ایران قرنها و شاید هزاران سال است که به عنوان خوراک دام بکار میرود و حتی منبع غذایی حیات وحش است و میوه آن هم توسط پرندگان به فراوانی خورده میشد و میتوان تخم های چسبناک آن را در پاییز در مدفوع پرندگان به فراوانی یافت .

همچنین باید گفت که گرچه دارکوب در تکثیر این گیاه نقش دارد اما راه تکثیر متمایز از دیگر پرندگان نیست و راه اصلی تکثیر این گاه چیبنده بودن دانها های آن است که باعث میشود به سادگی به شاخه های دیگر درختان و یا شاخه های مجاور همین درخت چسبیده و رشد کند .

در فرهنگ عامه[ویرایش]

در فرهنگ عامه مرسوم است که در زمان کریسمس یکدیگر را در زیر تکه‌ای از این گیاه ببوسند.[۲]

گونه‌ها[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «هفت گیاه مقدس در جهان». بی‌بی‌سی فارسی. ۵ مرداد ۱۳۹۷.
  2. Longman Dictionary

منابع[ویرایش]

  • گیاهان انگلی و نیمه انگلی دکتر مازوجی
  • عطری، مرتضی، واژه‌نامه علوم زیستی، همدان: ۱۳۸۴.