یشت: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
موضوع یشت‌ها، سرودها و گفته‌های بسیار کهن و حماسه‌هایی در ستایش [[ایزدان]] است و عبارتند از:<ref> تفضلی، احمد، ص ۱۶۴</ref> |
موضوع یشت‌ها، سرودها و گفته‌های بسیار کهن و حماسه‌هایی در ستایش [[ایزدان]] است و عبارتند از:<ref> تفضلی، احمد، ص ۱۶۴</ref> |
||
* [[اورمزدیشت]] |
* یشت اول، [[اورمزدیشت]] |
||
* اَمِشَ سپنتَه ([[هفتن‌یشت]]) |
* یشت دوم، اَمِشَ سپنتَه ([[هفتن‌یشت]]) |
||
| ⚫ | |||
* [[خوردادیشت]] |
* یشت چهارم، [[خوردادیشت]] |
||
* [[آبان‌یشت]] |
* یشت پنجم، [[آبان‌یشت]] |
||
* [[خورشیدیشت]] |
* یشت ششم، [[خورشیدیشت]] |
||
* [[ماه‌یشت]] |
* یشت هفتم، [[ماه‌یشت]] |
||
* [[تیریشت]] |
* یشت هشتم، [[تیریشت]] |
||
| ⚫ | |||
* یشت نهم، [[گوش‌یشت]] |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
* [[ونندیشت]] |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
* [[وَرَهرام‌یشت]] |
* یشت چهاردهم، [[وَرَهرام‌یشت]] |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
* یشت شانزدهم، [[دین‌یشت]] |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
* یشت بیست و یکم، [[ونندیشت]]<ref>اوستا، ص ۱۴</ref> |
|||
==پانویس== |
==پانویس== |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۳: | ||
==منابع== |
==منابع== |
||
* رضی، هاشم. اوستا. تهران:سازمان انتشارات فروهر، ۱۳۶۳ |
|||
* '''یشت‌ها''' ، جلد اول، ترجمه و تفسیر [[ابراهیم پورداوود]] |
* '''یشت‌ها''' ، جلد اول، ترجمه و تفسیر [[ابراهیم پورداوود]] |
||
* تفضلی، احمد، و به کوشش آموزگار، ژاله. تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام. تهران: انتشارات سخن، ۱۳۷۶ ISBN 964-5983-14-2 |
* تفضلی، احمد، و به کوشش آموزگار، ژاله. تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام. تهران: انتشارات سخن، ۱۳۷۶ ISBN 964-5983-14-2 |
||
نسخهٔ ۷ فوریهٔ ۲۰۱۱، ساعت ۰۶:۳۴
یَشت از نظر لغوی هم ریشه با کلمهٔ یسن است و معنی تحت اللفظی آن نیز پرستش و نیایش است. یشت‌ها سرودهایی هستند که عموماٌ به ستایش خدایان قدیم ایرانی مانند مهر، ناهید و تیشتر و غیره اختصاص دارند. [۱]
در اوستا یشت ، نام بخشی از کتابِ اوستا، کتاب دینی زرتشتیان است. یشتن در زبانِ پهلوی، بمعنای ستودن و عبادت کردن است. در اوستا، ۲۱ یشت و به نام‌های گونه‌گون وجود دارد و در آنها عناصرِ مهم از دیدگاهِ مزدیسنا ستوده می‌شوند.
موضوع یشت‌ها، سرودها و گفته‌های بسیار کهن و حماسه‌هایی در ستایش ایزدان است و عبارتند از:[۲]
- یشت اول، اورمزدیشت
- یشت دوم، اَمِشَ سپنتَه (هفتن‌یشت)
- یشت سوم، اردیبهشت‌یشت
- یشت چهارم، خوردادیشت
- یشت پنجم، آبان‌یشت
- یشت ششم، خورشیدیشت
- یشت هفتم، ماه‌یشت
- یشت هشتم، تیریشت
- یشت نهم، گوش‌یشت
- یشت دهم، مهریشت
- یشت یازدهم، سروش یشت
- یشت دوازهم، رشن‌یشت
- یشت سیزدهم، فروردین‌یشت
- یشت چهاردهم، وَرَهرام‌یشت
- یشت پانزدهم، رام‌یشت
- یشت شانزدهم، دین‌یشت
- یشت هفدهم، اردیشت
- یشت هیجدهم، اشتادیشت
- یشت نوزدهم، زامیادیشت
- یشت بیستم، هوم‌یشت
- یشت بیست و یکم، ونندیشت[۳]
پانویس
جستارهای وابسته
منابع
- رضی، هاشم. اوستا. تهران:سازمان انتشارات فروهر، ۱۳۶۳
- یشت‌ها ، جلد اول، ترجمه و تفسیر ابراهیم پورداوود
- تفضلی، احمد، و به کوشش آموزگار، ژاله. تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام. تهران: انتشارات سخن، ۱۳۷۶ ISBN 964-5983-14-2
