میانگین لگاریتمی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمودار سه بعدی که مقادیر میانگین لگاریتمی را نشان می‌دهد.

در ریاضیات، میانگین لگاریتمی، (به انگلیسی: Logarithmic mean) تابعی از دو عدد غیر منفی است که برابر است با تقسیم اختلاف آن دو عدد بر لگاریتم خارج قسمت آنها. این محاسبه در مسائل مهندسی مربوط به انتقال گرما و جرم کاربرد زیادی دارد.

تعریف[ویرایش]

میانگین لگاریتمی به‌صورت زیر محاسبه می‌گردد:

برای اعداد مثبت x, y

نابرابری‌ها[ویرایش]

میانگین لگاریتمی دو عدد از میانگین حسابی و میانگین تعمیم‌یافته با توان بزرگتر از ۱ کوچکتر است. اما به ترتیب از میانگین هندسی و میانگین همساز بزرگتر است. این نابرابری‌ها در شرایطی صادق هستند که این دو عدد برابر نباشند.[۱][۲][۳][۴]

تویش پراکاش شارما نابرابری میانگین هندسی لگاریتمی حسابی را به‌صورت زیر تعمیم می‌دهد:

برای n = ۰ این نابرابری معادل عبارت پایین خواهد شد:

همچنین برای n = ۱ عبارت پایین را خواهیم داشت:

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. B. C. Carlson (1966). "Some inequalities for hypergeometric functions". Proc. Amer. Math. Soc. 17: 32–39. doi:10.1090/s0002-9939-1966-0188497-6.
  2. B. Ostle & H. L. Terwilliger (1957). "A comparison of two means". Proc. Montana Acad. Sci. 17: 69–70.
  3. Tung-Po Lin (1974). "The Power Mean and the Logarithmic Mean". The American Mathematical Monthly. 81 (8): 879–883. doi:10.1080/00029890.1974.11993684.
  4. Frank Burk (1987). "The Geometric, Logarithmic, and Arithmetic Mean Inequality". The American Mathematical Monthly. 94 (6): 527–528. doi:10.2307/2322844. JSTOR 2322844.