در آمار بیزی، بازه قابل قبول (یا بازه مورد قبول بیزی) بازه‌ای در دامنه یک توزیع احتمال پسین است که در برآورد بازه‌ای به کار می‌رود.[۱] تعمیم به مسائل چندمتغیره، همان ناحیه بیزی است. بازه‌های معتبر مشابه بازه اطمینان در استنباط فراوانی‌گرایانه اند،[۲] اگرچه فلسفه وجودی آن‌ها متفاوت است.[۳] بازه‌های بیزی، همانند پارامتر برآورد شده و ثابت، متغیرهای تصادفی اند، در حالی که بازه‌های اطمینان، با مرزهایشان به عنوان متغیر تصادفی و با پارامتر به عنوان مقداری ثابت برخورد می‌کنند.
مثلاً، در آزمایشی که توزیع عدم قطعیت پارامتر t را تعیین می‌کند، اگر احتمال قرارگرفتن t، در بازه بین ۳۵ و ۴۵، ۰٫۹۵ باشد، یک بازه مورد قبول ۹۵ درصد است.
یک بازه مورد قبول با فراوانی‌گرایی ۹۵ درصد بدین معناست که با تعداد فراوانی نمونه تکرار، ۹۵ درصد از این بازه‌های مورد قبول شامل مقادیر صحیحی از پارامتر مورد نظر خواهند بود. احتمال قرار گفتن پارامتر در بازه مفروض (۳۵–۴۵)، ۰ یا ۱ است (یا پارامتر امعین غیر تصادفی در آن قرار دارد یا نه). در آمار فراوانی‌گرایانه، پارامتر ثابت است (نمی‌توان فرض کرد که دارای توزیعی از مقادیر ممکن است) و بازه مورد قبول تصادفی می‌باشد (زیرا به نمونه تصادفی وابسته است).
