پرش به محتوا

نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نیروهای مسلح ایالات متحده

نشان‌های شاخه‌های خدمات نیروهای مسلح ایالات متحده
بنیان‌گذاری۱۴ ژوئن ۱۷۷۵؛ ۲۵۰ سال پیش (۱۷۷۵-14}})[الف]
شاخه‌ها
ستادپنتاگون، شهرستان آرلینگتون، ویرجینیا
وبگاه
رهبری
فرمانده کل قوا رئیس‌جمهور دونالد ترامپ
وزیر دفاع پیت هگست
وزیر امنیت میهن کریستی نوم
رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح ژنرال دن کین، نیروی هوایی
جانشین رئیس ستاد مشترک دریاسالار کریستوفر واتسون گریدی، نیروی دریایی
مشاور ارشد رئیس ستاد مشترک مشاور ارشد تروی ای. بلک، سپاه تفنگداران دریایی
نیروی انسانی
سن سربازی۱۷ با رضایت والدین، ۱۸ برای خدمات داوطلبانه.[ب]
خدمت سربازیثبت‌نام برای فقط مردان در سن ۱۸ سالگی (غیر اجباری شدن از سال ۱۹۷۳)
دسترسی برای
خدمت سربازی		۱۵ میلیون (۲۰۲۱)[۷], سن ۱۸–۲۵
نیروی فعال۱٬۳۲۸٬۰۰۰[۸] (رتبه سوم)
نیروی ذخیره۷۹۹٬۵۰۰[۹]
دخل و خرج
بودجه$۸۱۶٫۷ میلیارد (۲۰۲۳)[۱۰] (رتبه نخست)
درصد تولید ناخالص داخلی۳٫۴۷٪ (۲۰۲۲)[۱۱]
صنعت
تأمین کنندگان داخلیفهرست
تأمین کنندگان خارجی بریتانیا
 آلمان
 هلند
 فرانسه
 اسرائیل
 ایتالیا
 سوئد
 استرالیا
 ژاپن
 اردن
 اسپانیا
 نروژ
  سوئیس
 سنگاپور
 آفریقای جنوبی
 جمهوری چک
 کانادا
 کره جنوبی
 برزیل
 بلغارستان
واردات سالانه۶۵۲٫۶ میلیون دلار آمریکا (۲۰۱۴–۲۰۲۲)[۱۲]
صادرات سالانه۲۸٫۵۰ میلیارد دلار آمریکا (۲۰۱۴–۲۰۲۲)[۱۲]
جستارهای وابسته
تاریختاریخ نظامی ایالات متحده
جنگ‌های ایالات متحده آمریکا
جنگ‌های مربوط به ایالات متحده آمریکا
نبردهای کنونی ایالات متحده آمریکا
رتبه
  • افسر مأمور
    • افسر نیروی زمینی
    • افسر سپاه تفنگداران دریایی
    • افسر نیروی دریایی
    • افسر نیروی هوایی
    • افسر نیروی فضایی
    • افسر گارد ساحلی
  • افسر حکم
    • افسر حکم نیروی زمینی
    • افسر حکم سپاه تفنگداران دریایی
    • افسر حکم نیروی دریایی
    • افسر حکم نیروی هوایی
    • افسر حکم گارد ساحلی
  • داوطلب
    • داوطلب نیروی زمینی
    • داوطلب سپاه تفنگداران دریایی
    • داوطلب نیروی دریایی
    • داوطلب نیروی هوایی
    • داوطلب نیروی فضایی
    • داوطلب گارد ساحلی
نمایی از ساختمان وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا واقع در پنتاگون
نمودار مخارج نظامی نیروهای مسلح آمریکا از سال ۱۹۱۰ تا ۲۰۰۷. اوج مخارج مربوط به جنگ جهانی دوم است. قیمت دلار با توجه به قدرت خرید و تورم تعدیل شده است.

نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا (انگلیسی: United States Armed Forces)، نیروهای نظامی کشور ایالات متحده آمریکا هستند که از شش شاخه اصلی؛ نیروی زمینی، نیروی دریایی، نیروی هوایی، نیروی فضایی، سپاه تفنگداران دریایی و گارد ساحلی تشکیل می‌شوند. نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا بزرگ‌ترین نیروی‌های نظامی در جهان می‌باشد. شکل‌گیری آن به جنگ‌های استقلال آمریکا از بریتانیای کبیر (۱۷۷۵) بازمی‌گردد. این نیرو تاکنون در جنگ‌های بزرگ و مهمی چون جنگ‌های جهانی اول و دوم، جنگ کره، جنگ ویتنام، جنگ خلیج فارس، جنگ عراق و جنگ افغانستان حضور داشته است.

ریاست این نیرو بر عهده رئیس‌جمهور آمریکا است که از طریق وزارت دفاع سیاست‌های نظامی کشور را تعیین می‌کند. وزارت دفاع یکی از بخش‌های دولت فدرال آمریکا است که وزیر دفاع، ریاست آن را بر عهده دارد. وزیر دفاع یک غیرنظامی و یکی از اعضای هیئت دولت است و شخص دوم در سلسله‌مراتب فرماندهی پس از رئیس‌جمهور محسوب می‌شود. برای هماهنگی فعالیت‌های نظامی با موازین دیپلماتیک، نهادی به نام شورای امنیت ملی به عنوان یک ارگان مشورتی برای رئیس‌جمهور وجود دارد که رئیس آن، مشاور امنیت ملی رئیس‌جمهور نامیده می‌شود. ستاد مشترک نیروهای مسلح هم یک شورای هشت نفره است که نقش مشورتی را برای رئیس‌جمهور و وزیر دفاع بازی می‌کند و تمامی اعضای آن (که شامل فرماندهان نیروی زمینی، دریایی، تفنگداران دریایی و نیروی هوایی هم می‌شود) به انتخاب رئیس‌جمهور و تأیید سنا برگزیده می‌شوند.

نیروهای مسلح آمریکا بزرگ‌ترین نیروهای نظامی جهان از نظر امکانات، میزان بودجه و تعداد پرسنل نظامی است و نیروهای خود را از بین افراد داوطلب جذب می‌کند. سربازگیری اجباری هرچند در گذشته چندین بار انجام شده اما از سال ۱۹۷۲ سابقه نداشته است. هزینه این نیروها در سال ۲۰۲۰ حدود ۷۷۸ میلیارد دلار بوده است و این نیرو از نظر میزان هزینه‌های نظامی، در جایگاه نخست در میان تمامی کشورها قرار دارد.[۱۳] این میزان بودجه تقریباً معادل ۳۹ درصد از کل هزینه‌های نظامی دنیا و چهاردهمین از نظر نسبت هزینه‌های نظامی به میزان تولید ناخالص داخلی در بین کشورهای جهان با ۳٫۴ درصد کل تولید ناخالص داخلی آمریکاست.[۱۴] تعداد نیروهای مسلح آمریکا نیز نزدیک به سه میلیون نفر است که حدود ۶۰۰ هزار نفر از آن‌ها نیروی ذخیره هستند که نسبت به میانگین نیروهای ذخیرهٔ دیگر کشورها، ۶۰ درصد بیشتر است.[۱۵][۱۶][۱۷] تعداد نیروی مسلح فعال در آمریکا در سال ۲۰۲۱، حدود ۱٬۳۴۶٬۴۰۰ نفر برآورد شده است و آمریکا در جایگاه سوم از نظر تعداد پرسنل نظامی فعال قرار دارد.[۱۸]

شاخه‌ها

[ویرایش]

نیروهای نظامی آمریکا به دسته‌های زیر تقسیم‌بندی می‌شوند:

تاریخچه

[ویرایش]

تاریخ نیروهای مسلح ایالات متحده به ۱۴ ژوئن ۱۷۷۵، با ایجاد ارتش قاره‌ای، حتی قبل از اعلامیه استقلال که تأسیس ایالات متحده را رقم زد، برمی‌گردد. نیروی دریایی قاره‌ای، که در ۱۳ اکتبر ۱۷۷۵ تأسیس شد، و تفنگداران دریایی قاره‌ای، که در ۱۰ نوامبر ۱۷۷۵ تأسیس شدند، به ترتیب توسط دومین کنگره قاره‌ای به منظور دفاع از ملت جدید در برابر امپراتوری بریتانیا در جنگ انقلاب آمریکا ایجاد شدند.

این نیروها در سال ۱۷۸۴ پس از پایان جنگ انقلاب توسط پیمان پاریس، از خدمت خارج شدند. کنگره کنفدراسیون، ارتش فعلی ایالات متحده را در ۳ ژوئن ۱۷۸۴ ایجاد کرد. کنگره ایالات متحده، نیروی دریایی فعلی ایالات متحده را در ۲۷ مارس ۱۷۹۴ و سپاه تفنگداران دریایی فعلی ایالات متحده را در ۱۱ ژوئیه ۱۷۹۸ ایجاد کرد. هر سه سرویس ریشه‌های خود را به پیشینیان قاره‌ای خود بازمی‌گردانند.

تصویب قانون اساسی در سال ۱۷۸۷ به کنگره قدرت «تشکیل و پشتیبانی ارتش‌ها»، «تأمین و نگهداری نیروی دریایی» و «وضع قوانین برای اداره و تنظیم نیروهای زمینی و دریایی» و همچنین قدرت اعلام جنگ را داد. رئیس‌جمهور ایالات متحده فرمانده کل نیروهای مسلح ایالات متحده است.

گارد ساحلی ایالات متحده ریشه در تشکیل سرویس درآمد در ۴ اوت ۱۷۹۰ دارد که در ۲۸ ژانویه ۱۹۱۵ با سرویس نجات جان ایالات متحده ادغام شد و گارد ساحلی را تأسیس کرد.

نیروی هوایی ایالات متحده به عنوان یک سرویس مستقل در ۱۸ سپتامبر ۱۹۴۷ تأسیس شد؛ ریشه آن به تشکیل بخش هوانوردی، سپاه سیگنال ایالات متحده برمی‌گردد که در ۱ اوت ۱۹۰۷ تشکیل شد و قبل از اینکه به عنوان یک سرویس مستقل در قانون امنیت ملی ۱۹۴۷ به رسمیت شناخته شود، بخشی از نیروهای هوایی ارتش بود.

سپاه خدمات بهداشت عمومی ایالات متحده قبلاً از ۲۹ ژوئیه ۱۹۴۵ تا ۳ ژوئیه ۱۹۵۲ به عنوان شاخه‌ای از نیروهای مسلح ایالات متحده در نظر گرفته می‌شد و اکنون یکی از هشت نیروی نظامی متحدالشکل ایالات متحده است. در صورت فراخوان مجدد به خدمت فعال، هفتمین شاخه از نیروهای مسلح را تشکیل می‌دهد.

نیروی فضایی ایالات متحده در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۹ به عنوان یک نیروی مستقل تأسیس شد. این ششمین شاخه ارتش ایالات متحده و اولین شاخه جدید در ۷۲ سال گذشته است. منشأ نیروی فضایی را می‌توان در فرماندهی فضایی نیروی هوایی جستجو کرد که در ۱ سپتامبر ۱۹۸۲ تشکیل شد و یک فرماندهی اصلی نیروی هوایی ایالات متحده بود.

دفتر تحقیقات کنگره ایالات متحده سالانه فهرستی از استقرارهای قابل توجه نیروهای نظامی ایالات متحده در خارج از کشور از سال ۱۷۹۸ منتشر کرد.

پرسنل

[ویرایش]

آمار طبق تاریخ ۳۰ نوامبر ۲۰۰۸.[۱۹] آمار زنان بر طبق ۳۰ سپتامبر ۲۰۰۷[۲۰]

بخش نظامی سرباز وظیفه افسر زنان غیرنظامی
نیروی زمینی ۵۴۵٬۲۷۹ ۴۵۳٬۱۴۰ ۸۷٬۶۸۰ ۷۱٬۷۵۶ ۲۶۰٬۴۱۶
سپاه تفنگداران دریایی ۱۹۹٬۱۹۶ ۱۷۹٬۱۱۳ ۲۰٬۰۸۳ ۲۰٬۰۴۴
نیروی دریایی ۳۳۲٬۱۳۰ ۲۷۶٬۴۲۸ ۵۱٬۲۶۶ ۴۹٬۷۷۵ ۱۸۰٬۳۲۳
نیروی هوایی ۳۲۸٬۴۶۲ ۲۵۹٬۴۱۳ ۶۴٬۵۸۵ ۶۵٬۲۵۲ ۱۵۶٬۱۸۱
نیروی فضایی ۸۸
گارد ساحلی ۴۲٬۲۸۳
مجموع فعال ۱٬۴۴۷٬۳۵۰ ۱٬۱۵۵٬۸۹۸ ۲۲۴٬۸۸۷ ۱۹۸٬۴۹۰ ۵۹۶٬۹۲۰
گارد ملی ارتش ۳۵۱٬۳۰۰
ذخیره ارتش ۲۰۵٬۰۰۰
ذخیره تفنگداران ۳۹٬۶۰۰
ذخیره نیروی دریایی ۶۷، ۷۶۸
گارد ملی هوایی ۱۰۶٬۷۰۰
ذخیره نیروی هوایی ۶
ذخیره نگهبان ساحلی ۱۰٬۰۰۰
مجموع ذخیره ۸۴۸٬۰۵۶
دیگر پرسنل وزارت دفاع ۹۴٬۴۶۰

ساختار

[ویرایش]

فرماندهی ریاست جمهوری بر نیروهای مسلح ایالات متحده در ماده دوم قانون اساسی تصریح شده است که به موجب آن رئیس‌جمهور به عنوان «فرمانده کل ارتش و نیروی دریایی ایالات متحده و نیروهای شبه نظامی چندین ایالت، هنگامی که به خدمت واقعی ایالات متحده فراخوانده می‌شوند» منصوب می‌شود.

نیروهای مسلح ایالات متحده بین دو وزارتخانه کابینه تقسیم شده‌اند، وزارت دفاع به عنوان وزارتخانه اصلی کابینه برای امور نظامی و وزارت امنیت داخلی مسئول اداره گارد ساحلی ایالات متحده است.

زنجیره فرماندهی نظامی از رئیس‌جمهور ایالات متحده به وزیر دفاع (برای خدمات تحت وزارت دفاع) یا وزیر امنیت داخلی (برای خدمات تحت وزارت امنیت داخلی) جریان دارد و کنترل غیرنظامی ارتش را تضمین می‌کند.

در وزارت دفاع، وزارتخانه‌های نظامی (وزارت ارتش، وزارت نیروی دریایی ایالات متحده و وزارت نیروی هوایی) نهادهایی با رهبری غیرنظامی هستند که بر شاخه‌های خدمات نظامی برابر که در هر وزارتخانه سازماندهی شده‌اند، نظارت دارند. ادارات و سرویس‌های نظامی مسئول سازماندهی، آموزش و تجهیز نیروها هستند و زنجیره فرماندهی واقعی از طریق فرماندهی‌های متحد رزمی جریان دارد.

هزینه‌های نظامی

[ویرایش]
  • ۸۰۵میلیارد دلار آمریکا (سال ۲۰۲۱)رتبه اول در جهان

سهم هزینه‌های نظامی در تولید ناخالص داخلی: ۳٫۴٪ (چهاردهمین در جهان) (۲۰۲۰)

مقایسهٔ بودجهٔ نظامی ایالات متحدهٔ آمریکا با سایر قدرت‌های جهانی

ستاد مشترک نیروهای مسلح

[ویرایش]

ستاد مشترک نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا، اگرچه خارج از زنجیره عملیاتی فرماندهی است، اما ارشدترین نهاد نظامی وزارت دفاع است. این نهاد توسط رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح رهبری می‌شود که رئیس نظامی نیروهای مسلح و مشاور اصلی رئیس‌جمهور و وزیر دفاع در امور نظامی است. معاون آنها جانشین رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح است.

سایر اعضا شامل رئیس ستاد نیروی زمینی، فرمانده نیروی دریایی، فرمانده سپاه تفنگداران دریایی، رئیس ستاد نیروی هوایی، رئیس عملیات فضایی و رئیس دفتر گارد ملی هستند.

فرمانده گارد ساحلی عضو رسمی ستاد مشترک نیست، اما گاهی اوقات به عنوان یکی از روسای خدمات نظامی در جلسات شرکت می‌کند.

مشاور ارشد رئیس ستاد، ارشدترین عضو ثبت شده در نیروهای مسلح ایالات متحده است.

رئیس‌جمهور ایالات متحده، وزیر دفاع، وزیر امنیت داخلی و رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح اعضای شورای امنیت ملی ایالات متحده هستند که در امور امنیت ملی، نظامی و سیاست خارجی به رئیس‌جمهور مشاوره می‌دهند.

مشاور امنیت ملی، مشاور امنیت داخلی و معاون مشاور امنیت ملی نیز می‌توانند عضو نیروهای مسلح ایالات متحده باشند.

کمیته معاونان شورای امنیت ملی همچنین شامل معاون وزیر دفاع، معاون وزیر امنیت داخلی و معاون رئیس ستاد مشترک ارتش است.

رهبری نظامی، از جمله وزیر دفاع، وزیر امنیت داخلی و رئیس ستاد مشترک ارتش، در شورای ملی فضایی نیز عضویت دارند.

سازمان نظامی

[ویرایش]

فرماندهی یکپارچه رزمی

[ویرایش]
ناو هواپیمابر یواس‌اس دوایت آیزنهاور. نیمی از ناوهای هواپیمابر فعال دنیا متعلق به نیروهای مسلح آمریکا است.

فرماندهی یکپارچه رزمی (بر اساس مناطق جغرافیایی)

مقالهٔ اصلی: فرماندهی یکپارچه رزمی ایالات متحده آمریکا
مناطق عملیاتی و حوزهٔ مسؤولیت هر یک از ستادهای فرماندهی

فرماندهی یکپارچه رزمی (بر اساس نوع وظیفه)

نیروهای مستقر در بیرون از آمریکا

[ویرایش]

تا سال ۲۰۰۵، ایالات متحده آمریکا بیش از ۷۰۰ پایگاه نظامی در ۳۶ کشور داشته است. برخی از کشورها با بیشترین تعداد از نیروهای آمریکایی مستقر عبارت‌اند از:

در آلمان: ۵۰٬۰۰۰

در ژاپن: ۴۷٬۰۰۰ نفر

در کره جنوبی: ۳۲٬۷۴۴ نفر

در ایتالیا: ۱۲٬۲۵۸ نفر

در بریتانیا: ۱۱٬۰۹۳ نفر

در خاورمیانه:پس از خروج نظامی از افغانستان تنها در عراق و سوریه و عربستان سعودی و عمان و امارات حضور دارند که تعداد دقیقی در دسترس نیست.

ارتش آمریکا علاوه بر حفاظت از مرزهای آمریکا وظیفه حفاظت از خاک کشورهایی مانند: آلمان، ایتالیا، ژاپن، کره جنوبی و فیلیپین را نیز دارد که از مهم‌ترین متحدان آمریکا در زمینه همکاری‌های نظامی اقتصادی، سیاسی و علمی هستند.

نیروها در داخل مرزها

[ویرایش]
سربازان گروه ویژه هفتم هوابرد ارتش ایالات متحده آمریکا در حال تمرین با بالگرد بوئینگ سی‌اچ-۴۷ شنوک

کل نیروهای مستقر در داخل ایالات متحده آمریکا ۱٬۱۱۲٬۶۸۴ نفر است.

در سرزمین اصلی ایالات متحده آمریکا: ۹۰۰٬۰۸۸ نفر

در هاوایی: ۳۳٬۳۴۳ نفر

در آلاسکا: ۱۷٬۷۱۴ نفر

بر روی شناورها ۱۰۹٬۱۱۹ نفر

در گوام: ۳٬۷۸۴ نفر

در پورتوریکو: ۱٬۵۵۲ نفر

شاخص رتبه‌بندی قدرت: ۰٫۰۸۵۷

کل جمعیت: ۳۲۳٬۹۹۵٬۵۲۸

تعداد پرسنل نظامی: ۲٬۳۶۳٬۶۷۵

مجموع نیروهای هوایی: ۱۳٬۷۶۲

هواپیما جنگنده: ۲٬۲۹۶

تانک‌های جنگی: ۵۸۸۴

مجموع دارایی‌های دریایی: ۴۱۵ (۱۹ حامل هواپیما)

بودجه دفاعی (در سال ۲۰۲۱):۸۰۰میلیارد دلار

هزینه‌های نظامی

[ویرایش]

بودجه دفاعی سال ۲۰۰۶ (بدون هزینه جنگ عراق) کل: ۴۴۱٫۶ میلیارد دلار

عملیات و نگهداری: ۱۲۴٫۳

حقوق و دستمزد: ۱۰۸٫۸

تدارکات: ۷۹٫۱

تحقیقات، توسعه و آزمایش: ۶۹٫۵

ساخت و سازهای نظامی: ۱۲٫۲

فعالیت بخش انرژی دفاعی: ۱۷

جستارهای وابسته

[ویرایش]

یادداشت‌ها

[ویرایش]
  1. ↑ با تأسیس ارتش قاره‌ای.
  2. ↑ حداکثر سن سربازی برای نخستین بار، ۳۵ سال برای نیروی زمینی،[۱] ۲۸ سال برای سپاه تفنگداران دریایی[۲] ۴۱ سال برای نیروی دریایی،[۳] ۴۲ سال برای نیروی هوایی،[۴] ۴۲ سال برای نیروی فضایی[۵] و ۴۲ سال برای گارد ساحلی است.[۶]

پانویس

[ویرایش]
  1. ↑ "Common Questions About Eligibility and Requirements". Goarmy.com. Archived from the original on 10 November 2023. Retrieved 10 November 2023.
  2. ↑ "General Requirements". Marines.com. Archived from the original on 10 November 2023. Retrieved 10 November 2023.
  3. ↑ "Requirements to Join". Navy.com. Archived from the original on 10 November 2023. Retrieved 10 November 2023.
  4. ↑ "Join the Active Duty Air Force". Airforce.com. Archived from the original on 10 November 2023. Retrieved 10 November 2023.
  5. ↑ "Join as Enlisted". Spaceforce.com. Archived from the original on 10 November 2023. Retrieved 10 November 2023.
  6. ↑ "Coast Guard removes barriers to boost recruiting". MyCG. Archived from the original on 8 June 2023. Retrieved 10 November 2023.
  7. ↑ "About Selective Service".
  8. ↑ "FY2023 NDAA: Active Component EndStrength". 23 August 2022. Retrieved 15 February 2023.
  9. ↑ "Appropriations Committee Releases Fiscal Year 2022 Defense Funding Bill". 29 June 2021. Archived from the original on 12 October 2023. Retrieved 3 August 2021.
  10. ↑ "Biden Signs National Defense Authorization Act into Law".
  11. ↑ "Defence Expenditure of NATO Countries (2012–2022)" (PDF). NATO Public Diplomacy Division. 27 June 2022. Retrieved 13 March 2023.
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ "TIV of arms imports/exports from United States, 2014–2022". Stockholm International Peace Research Institute. 26 January 2024.
  13. ↑ "Appropriations Committee Releases Fiscal Year 2022 Defense Funding Bill". House Committee on Appropriations (به انگلیسی). 2021-06-29. Archived from the original on 12 October 2023. Retrieved 2021-12-08.
  14. ↑ Excel file here | Derived from SIPRI's own webpage.
  15. ↑ https://en.wikipedia.org/wiki/United_States_Armed_Forces
  16. ↑ http://ir.sputniknews.com/infographics/20150803/535105.html
  17. ↑ ایران، اسپوتنیک (20150703T1540+0430). «نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا». اسپوتنیک ایران. دریافت‌شده در 2023-12-20. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  18. ↑ "Appropriations Committee Releases Fiscal Year 2022 Defense Funding Bill". House Committee on Appropriations (به انگلیسی). 2021-06-29. Archived from the original on 12 October 2023. Retrieved 2021-12-08.
  19. ↑ «Military Personnel Statistics». بایگانی‌شده از اصلی در ۳ مارس ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۳ آوریل ۲۰۰۹.
  20. ↑ «نسخه آرشیو شده» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۵ فوریه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۳ آوریل ۲۰۰۹.
  21. ↑ "History of USEUCOM". www.eucom.mil (به انگلیسی). Retrieved 2021-12-08.
  22. ↑ (به انگلیسی) https://web.archive.org/web/20201028213059/https://www.northcom.mil/Newsroom/Fact-Sheets/Article-View/Article/1972077/a-short-history-of-us-northern-command/. Archived from the original on 28 October 2020. Retrieved 8 December 2021. {{cite web}}: Missing or empty |title= (help)

منابع

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا موجود است.
  • حسین حمیدی نیا، «ایالات متحده آمریکا»، (دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی، تهران، ۱۳۸۲)، چاپ اول
  • ویکی‌پدیای انگلیسی
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=نیروهای_مسلح_ایالات_متحده_آمریکا&oldid=43036757»