متیل‌فنیدات: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
Saeedeh.shirdel (بحث | مشارکت‌ها)
۲۳۸ ویرایش‌ها
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
Saeedeh.shirdel (بحث | مشارکت‌ها)
۲۳۸ ویرایش‌ها
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
خط ۸۳: خط ۸۳:
<ref name="pmid25312027">{{Cite journal|vauthors=Dell'Osso B, Dobrea C, Cremaschi L, Arici C, Altamura AC|date=December 2014|title=Wake-promoting pharmacotherapy for psychiatric disorders|journal=Curr Psychiatry Rep|volume=16|issue=12|pages=524|doi=10.1007/s11920-014-0524-2|pmid=25312027}}</ref>متیل فنیدات برای [[ افسردگی مقاوم به درمان|موارد مقاوم]] به [[ افسردگی مقاوم به درمان|درمان]] [[اختلال دوقطبی|اختلال دو قطبی]] و [[اختلال افسردگی عمده|اختلال افسردگی اساسی قابل تجویز است]] . <ref name="pmid25312027">{{Cite journal|vauthors=Dell'Osso B, Dobrea C, Cremaschi L, Arici C, Altamura AC|date=December 2014|title=Wake-promoting pharmacotherapy for psychiatric disorders|journal=Curr Psychiatry Rep|volume=16|issue=12|pages=524|doi=10.1007/s11920-014-0524-2|pmid=25312027}}</ref> همچنین برای درمان افسردگی در چندین گروه از جمله [[سکته مغزی]] ، [[سرطان]] و بیماران مبتلا به [[اچ‌آی‌وی|HIV موثر بوده است]]. <ref name="pmid15079851">{{Cite journal|vauthors=Leonard BE, McCartan D, White J, King DJ|year=2004|title=Methylphenidate: a review of its neuropharmacological, neuropsychological and adverse clinical effects|journal=Hum Psychopharmacol|volume=19|issue=3|pages=151–80|doi=10.1002/hup.579|pmid=15079851}}</ref> باین داروها عوارض جانبی کمتری نسبت به [[ضدافسردگی‌های سه‌حلقه‌ای|داروهای ضد افسردگی سه حلقه]] ای در افراد مسن و بیمار دارند. <ref>{{Cite journal|vauthors=Satel SL, Nelson JC|year=1989|title=Stimulants in the treatment of depression: a critical overview|journal=J Clin Psychiatry|volume=50|issue=7|pages=241–9|pmid=2567730}}</ref>
<ref name="pmid25312027">{{Cite journal|vauthors=Dell'Osso B, Dobrea C, Cremaschi L, Arici C, Altamura AC|date=December 2014|title=Wake-promoting pharmacotherapy for psychiatric disorders|journal=Curr Psychiatry Rep|volume=16|issue=12|pages=524|doi=10.1007/s11920-014-0524-2|pmid=25312027}}</ref>متیل فنیدات برای [[ افسردگی مقاوم به درمان|موارد مقاوم]] به [[ افسردگی مقاوم به درمان|درمان]] [[اختلال دوقطبی|اختلال دو قطبی]] و [[اختلال افسردگی عمده|اختلال افسردگی اساسی قابل تجویز است]] . <ref name="pmid25312027">{{Cite journal|vauthors=Dell'Osso B, Dobrea C, Cremaschi L, Arici C, Altamura AC|date=December 2014|title=Wake-promoting pharmacotherapy for psychiatric disorders|journal=Curr Psychiatry Rep|volume=16|issue=12|pages=524|doi=10.1007/s11920-014-0524-2|pmid=25312027}}</ref> همچنین برای درمان افسردگی در چندین گروه از جمله [[سکته مغزی]] ، [[سرطان]] و بیماران مبتلا به [[اچ‌آی‌وی|HIV موثر بوده است]]. <ref name="pmid15079851">{{Cite journal|vauthors=Leonard BE, McCartan D, White J, King DJ|year=2004|title=Methylphenidate: a review of its neuropharmacological, neuropsychological and adverse clinical effects|journal=Hum Psychopharmacol|volume=19|issue=3|pages=151–80|doi=10.1002/hup.579|pmid=15079851}}</ref> باین داروها عوارض جانبی کمتری نسبت به [[ضدافسردگی‌های سه‌حلقه‌ای|داروهای ضد افسردگی سه حلقه]] ای در افراد مسن و بیمار دارند. <ref>{{Cite journal|vauthors=Satel SL, Nelson JC|year=1989|title=Stimulants in the treatment of depression: a critical overview|journal=J Clin Psychiatry|volume=50|issue=7|pages=241–9|pmid=2567730}}</ref>
====== بهبود عملکرد ======
====== بهبود عملکرد ======
مواد محرک مانند آمفتامین و متیل فنیدات باعث بهبود عملکرد در کارهای سخت و کسل کننده می شوند ، <ref name="Malenka_2009">{{Cite book|title=Molecular Neuropharmacology: A Foundation for Clinical Neuroscience|year=2009|publisher=McGraw-Hill Medical|location=New York|isbn=9780071481274|page=318|edition=2nd|chapter=Chapter 13: Higher Cognitive Function and Behavioral Control|quote=Therapeutic (relatively low) doses of psychostimulants, such as methylphenidate and amphetamine, improve performance on working memory tasks both in normal subjects and those with ADHD. Positron emission tomography (PET) demonstrates that methylphenidate decreases regional cerebral blood flow in the doroslateral prefrontal cortex and posterior parietal cortex while improving performance of a spatial working memory task. This suggests that cortical networks that normally process spatial working memory become more efficient in response to the drug.&nbsp;... [It] is now believed that dopamine and norepinephrine, but not serotonin, produce the beneficial effects of stimulants on working memory. At abused (relatively high) doses, stimulants can interfere with working memory and cognitive control&nbsp;... stimulants act not only on working memory function, but also on general levels of arousal and, within the nucleus accumbens, improve the saliency of tasks. Thus, stimulants improve performance on effortful but tedious tasks&nbsp;... through indirect stimulation of dopamine and norepinephrine receptors.}}</ref> <ref name="Continuum">{{Cite journal|vauthors=Wood S, Sage JR, Shuman T, Anagnostaras SG|date=January 2014|title=Psychostimulants and cognition: a continuum of behavioral and cognitive activation|url=|journal=Pharmacol. Rev.|volume=66|issue=1|pages=193–221|doi=10.1124/pr.112.007054|pmc=3880463|pmid=24344115}}</ref> <ref>{{Cite journal|vauthors=Agay N, Yechiam E, Carmel Z, Levkovitz Y|year=2010|title=Non-specific effects of Methylphenidate (Ritalin) on cognitive ability and decision-making of ADHD and healthy adult|journal=Psychopharmacology|volume=210|issue=4|pages=511–519|doi=10.1007/s00213-010-1853-4|pmid=20424828}}</ref>این دارو توسط بعضی از دانشجویان جهت افزایش عملکرد در مطالعه و آزمایش استفاده می شود. <ref name="Abelman 68">{{Cite journal|vauthors=Abelman DD|date=October 2017|title=Mitigating risks of students use of study drugs through understanding motivations for use and applying harm reduction theory: a literature review|journal=Harm Reduction Journal|volume=14|issue=1|pages=68|doi=10.1186/s12954-017-0194-6|pmc=5639593|pmid=28985738}}</ref> <ref>{{Cite web|website=JS Online|date=26 March 2006|title=Pills become an addictive study aid|accessdate=2 December 2007|url=http://www.jsonline.com/story/index.aspx?id=410902|archiveurl=https://web.archive.org/web/20070815200239/http://www.jsonline.com/story/index.aspx?id=410902|archivedate=15 August 2007}}</ref>


== منع مصرف ==
== منع مصرف ==

نسخهٔ ‏۱۴ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۵۱

اطلاعات بیشتر: محرک (دارو)
متیل‌فنیدات
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریConcerta, Methylin, Ritalin
AHFS/Drugs.commonograph
مدلاین پلاسa682188
داده‌ها
رده‌بندی داروهای
بارداری
  • C
روش مصرف داروOral, Transdermal
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی۱۱–۵۲٪
پیوند پروتئینی۳۰٪
متابولیسمکبد (۸۰٪)
نیمه‌عمر حذف4 hours
دفعادرار
شناسه‌ها
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.003.662 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC14H19NO۲
جرم مولی233.3062 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
نقطه ذوب۲۱۴ درجه سلسیوس (۴۱۷ درجه فارنهایت)
  • O=C(OC)C(c1ccccc1)C2NCCCC2
  • InChI=1S/C14H19NO2/c1-17-14(16)13(11-7-3-2-4-8-11)12-9-5-6-10-15-12/h2-4,7-8,12-13,15H,5-6,9-10H2,1H3 ✔Y
  • Key:DUGOZIWVEXMGBE-UHFFFAOYSA-N ✔Y
  | IUPAC_name = methyl phenyl(piperidin-2-yl)acetate ==&page2=%D9%85%D8%AA%DB%8C%D9%84%E2%80%8C%D9%81%D9%86%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D8%AA (صحت‌سنجی)

متیل فنیدات (به انگلیسی: Methylphenidate) که بیشتر به نام تجاری آن، ریتالین (به انگلیسی: Ritalin) شناخته می‌شود، از ترکیبات مشابه آمفتامین‌ها است؛ که برای درمان افسردگی، نشانه‌های نارکولپسی، و برخی از مبتلایان اختلال کم‌توجهی - بیش‌فعالی تجویز می‌شود.ممکن است از طریق خوراکی جذب شده یا از طریق پوست جذب شود. [۱]

مکانیسم اثر و فارماکولوژی

متیل فنیدات مهارگر قوی بازجذب دوپامین و به میزان کم‌تری نوراپی‌نفرین در سیستم اعصاب مرکزی است، گمان می‌رود نقص فعالیت این دو آمین پیامرسان (دوپامین و اپی‌نفرین) از علل بروز سندرم اختلال کم‌توجهی - بیش‌فعالی در کودکان و بزرگ‌سالان باشد، متیل فنیدت با افزایش فعالیت این دو آمین عصبی در بهبود نشانگان این بیماری مؤثر است. در بیماری مبتلا به حملۀ خواب نیز نقص در فعالیت نورون‌های دوپامینرژیک و ارکسین از علل بیماری هستند که این دارو با همان مکانیسم بیماری را کنترل می‌کند.

هرچند متیل فنیدیت دارای اسکلت و ساختار آمفتامینی است ولی برخلاف آن توانایی آزادسازی کاتکول‌آمین‌ها را ندارد و بازجذب سروتونین را نیز مهار نمی‌کند و از این جهت به آمفتامین برتری دارویی دارد.

عوارض جانبی

عوارض جانبی رایج متیل فنیدات شامل اختلال خواب، کاهش اشتها ، اضطراب و کاهش وزن است. [۱] عوارض جانبی جدی تر ممکن است شامل روان پریشی ، واکنش های آلرژیک ، نعوظ طولانی مدت ، سوء مصرف مواد و مشکلات قلبی باشد. [۱] اعتقاد بر این است که متیل فنیدات با مهار بازجذب نوراپی نفرین و دوپامین توسط یاخته‌های عصبی (نورون‌ها) عمل می‌کند . [۲] [۳] متیل فنیدید یک محرک سیستم عصبی مرکزی (CNS) کلاسهای فنوتیلامین و پیپیدیدین است . [۱] [۴]

موارد مصرف

اختلال کمبود توجه بیش فعالی

از متیل فنیدات برای درمان اختلال بیش فعالی کمبود توجه استفاده می شود . [۵] مزایای کوتاه مدت و مقرون به صرفه بودن متیل فنیدات ثابت شده است. [۶] [۷]بر اساس بررسی سال 2018 شواهدی آزمایشی وجود دارد که این دارو می تواند باعث عوارض جانبی جدی و غیر جدی در کودکان شود. [۸]در حدود 70٪ از مصرف کنندگان متیل فنیدات ، بهبودی علائم ADHD مشاهده شده است. كودكان مبتلا به ADHD كه از داروهای محرک استفاده می كنند ، با همسالان و اعضای خانواده روابط بهتری دارند ، [۹] [۱۰] در مدرسه عملکرد بهتری دارند ،کمتر تکانشی رفتار می کنند، و بازه زمانی توجه بیشتری دارند. [۹] [۱۰] افراد مبتلا به ADHD در معرض خطر بیشتری از نظر ابتلا به اختلالات مصرف مواد بدون درمان دارند و داروهای محرک کاهنده این خطر هستند [۱۱] [۱۲]متیل فنیدات در سنین زیر شش سال مورد تایید نمی باشد[۱۳] [۱۴]

ناركولپسی

اركولپسی ، اختلال خواب مزمن كه علایم آن خواب آلودگی روزانه و حملات خواب غیرقابل كنترل می باشدو در درجه اول با محرک ها درمان می شود. متیل فنیدات در افزایش بیداری ، هوشیاری و عملکرد مؤثر است. [۱۵]

سایر کاربردهای پزشکی

[۱۶]متیل فنیدات برای موارد مقاوم به درمان اختلال دو قطبی و اختلال افسردگی اساسی قابل تجویز است . [۱۶] همچنین برای درمان افسردگی در چندین گروه از جمله سکته مغزی ، سرطان و بیماران مبتلا به HIV موثر بوده است. [۱۷] باین داروها عوارض جانبی کمتری نسبت به داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای در افراد مسن و بیمار دارند. [۱۸]

بهبود عملکرد

مواد محرک مانند آمفتامین و متیل فنیدات باعث بهبود عملکرد در کارهای سخت و کسل کننده می شوند ، [۱۹] [۲۰] [۲۱]این دارو توسط بعضی از دانشجویان جهت افزایش عملکرد در مطالعه و آزمایش استفاده می شود. [۲۲] [۲۳]

منع مصرف

برای افراد دارای اضطراب زیاد، فشار عصبی، عصبانیت همراه با بی‌قراری، حساسیت مفرط نسبت به دارو، فشار خون بالا، گلوکوم، افسردگی‌های قابل درمان با داروهای ضد افسردگی رایج، تیک‌های حرکتی (به جز سندرم Tourette's نشانگان توره یا نشانگان ژیل دولاتوره)، و کودکان زیر ۶ سال مصرف این دارو منع می‌شود.متیل فنیدات فنیدید برای افرادی که از مهارکننده های مونوآمین اکسیداز استفاده می کنند (مثلاً فنلزین ، و ترانیل سیپرومین ) یا افرادی که دارای حساسیت به هر نوع مواد موجود در داروهای متیل فنیدات هستند ، منع مصرف دارد . [۲۴]

هشدارها

  • احتمال اعتیاد و وابستگی به دارو و سوءمصرف از دارو وجود دارد (بسته به میزان، نحوه مصرف و فرد استفاده‌کننده). اگر چه وابستگی جسمانی به ریتالین همانند مواد مخدری نظیر تریاک و شبه مرفین‌ها گزارش نشده‌است؛ اما پزشکان بر وابستگی روانی و نیاز به افزایش میزان مصرف آن که پدیده تحمل (Tolerance) نیز نامیده می‌شود، اتفاق نظر دارند. از علائم ترک جسمانی و روانی این قرص می‌توان به دردهای عضلانی، خواب آلودگی و افسردگی نام برد.
  • این دارو فقط برای افرادی تجویز می‌شود که سابقه کامل آنها به‌طور دقیق ارزیابی شود.
  • برای بیمارانی با واکنش حاد استرس نباید تجویز شود.
  • در مصرف طولانی مدت دارو، بهتر است آزمایش‌های منظم شمارش سلول‌های خونی، شمارش افتراقی و شمارش پلاکت‌ها نیز انجام شود.
  • در صورت عدم بهبودی پس از یک ماه مصرف، باید دارو را قطع کرد.
  • این دارو نباید برای درمان حالت‌های خستگی مفرط طبیعی، افسردگی و سایکوزها استفاده شود.
  • نیاز به ادامه مصرف دارو باید مرتب ارزیابی شود و در زمان تعطیلات و زمان‌هایی که مصرف آن نیاز نیست، مصرف کاهش یافته یا قطع شود.
  • افزایش درجه حرارت بدن، بی نظمی در ضربان قلب، سردرد و تهوع، افزایش فشارخون و تشنج از عوارض مصرف بیش از اندازه ریتالین است.
  • استفاده از این ماده طبق قوانین جهانی مبارزه با دوپینگ ممنوع می‌باشد.[۲۵]
  • فشارخون، تعداد نبض و بیماری‌های قلبی و عروقی باید به صورت دوره ای و در طول مصرف ریتالین پایش شوند. در صورت وجود هرگونه بیماری قلبی و عروقی یا ابتلا به پرفشاری خون تجویز ریتالین باید با احتیاط صورت بگیرد.[۲۶]

جستارهای وابسته

منابع

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ "Methylphenidate Hydrochloride Monograph for Professionals". Drugs.com (به انگلیسی). AHFS. Archived from the original on 19 December 2018. Retrieved 19 December 2018.
  2. ↑ Arnsten AF, Li BM (2005). "Neurobiology of Executive Functions: Catecholamine Influences on Prefrontal Cortical Functions". Biological Psychiatry. 57 (11): 1377–84. doi:10.1016/j.biopsych.2004.08.019. PMID 15950011.
  3. ↑ Stahl, Stephen M. (11 April 2013). Stahl's Essential Psychopharmacology: Neuroscientific Basis and Practical Applications (4th ed.). Cambridge University Press. ISBN 978-1107686465.
  4. ↑ Preedy, Victor R. (2016). Neuropathology of Drug Addictions and Substance Misuse Volume 3: General Processes and Mechanisms, Prescription Medications, Caffeine and Areca, Polydrug Misuse, Emerging Addictions and Non-Drug Addictions (به انگلیسی). Academic Press. p. 651. ISBN 9780128006771.
  5. ↑ Fone KC, Nutt DJ (2005). "Stimulants: use and abuse in the treatment of ADD". Current Opinion in Pharmacology. 5 (1): 87–93. doi:10.1016/j.coph.2004.10.001. PMID 15661631.
  6. ↑ Gilmore A, Milne R (2001). "Methylphenidate in children with hyperactivity: review and cost-utility analysis". Pharmacoepidemiol Drug Saf. 10 (2): 85–94. doi:10.1002/pds.564. PMID 11499858.
  7. ↑ Mott TF, Leach L, Johnson L (2004). "Clinical inquiries. Is methylphenidate useful for treating adolescents with ADHD?". The Journal of Family Practice. 53 (8): 659–61. PMID 15298843. Archived from the original on 13 July 2011. Retrieved 30 April 2009.
  8. ↑ Storebø OJ, Pedersen N, Ramstad E, Kielsholm ML, Nielsen SS, Krogh HB, et al. (2018). "Methylphenidate for attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) in children and adolescents – assessment of adverse events in non-randomised studies". Cochrane Database Syst Rev (Systematic Review). 5: CD012069. doi:10.1002/14651858.CD012069.pub2. PMC 6494554. PMID 29744873. Our findings suggest that methylphenidate may be associated with a number of serious adverse events as well as a large number of non-serious adverse events in children. Concerning adverse events associated with the treatment, our systematic review of randomised clinical trials (RCTs) demonstrated no increase in serious adverse events, but a high proportion of participants suffered a range of non‐serious adverse events.
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ Millichap, JG, ed. (2010). "Chapter 3: Medications for ADHD". Attention Deficit Hyperactivity Disorder Handbook: A Physician's Guide to ADHD (2nd ed.). New York: Springer. pp. 111–113. ISBN 9781441913968.
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ "Stimulants for Attention Deficit Hyperactivity Disorder". WebMD. Healthwise. 12 April 2010. Archived from the original on 13 November 2013. Retrieved 12 November فراد مبتلا به ADHD در معرض خطر بیشتری از نظر ابتلا به اختلالات مصرف مواد بدون درمان دارند و داروهای محرک کاهنده این خطر هستند 2013. {{cite web}}: Check date values in: |accessdate= (help)
  11. ↑ Faraone SV, Wilens TE (2007). "Effect of stimulant medications for attention-deficit/hyperactivity disorder on later substance use and the potential for stimulant misuse, abuse, and diversion". J Clin Psychiatry. 68 Suppl 11 (11): 15–22. doi:10.4088/jcp.1107e28. PMID 18307377.
  12. ↑ Wilens TE, Faraone SV, Biederman J, Gunawardene S (2003). "Does Stimulant Therapy of Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder Beget Later Substance Abuse? A Meta-analytic Review of the Literature". Pediatrics. 111 (1): 179–85. CiteSeerX 10.1.1.507.874. doi:10.1542/peds.111.1.179. PMID 12509574.
  13. ↑ Vitiello B (October 2001). "Psychopharmacology for young children: clinical needs and research opportunities". Pediatrics. 108 (4): 983–9. doi:10.1542/peds.108.4.983. PMID 11581454.
  14. ↑ Hermens DF, Rowe DL, Gordon E, Williams LM (2006). "Integrative neuroscience approach to predict ADHD stimulant response". Expert Review of Neurotherapeutics. 6 (5): 753–63. doi:10.1586/14737175.6.5.753. PMID 16734523.
  15. ↑ Fry JM (February 1998). "Treatment modalities for narcolepsy". Neurology. 50 (2 Suppl 1): S43-8. doi:10.1212/WNL.50.2_Suppl_1.S43. PMID 9484423.
  16. ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ Dell'Osso B, Dobrea C, Cremaschi L, Arici C, Altamura AC (December 2014). "Wake-promoting pharmacotherapy for psychiatric disorders". Curr Psychiatry Rep. 16 (12): 524. doi:10.1007/s11920-014-0524-2. PMID 25312027.
  17. ↑ Leonard BE, McCartan D, White J, King DJ (2004). "Methylphenidate: a review of its neuropharmacological, neuropsychological and adverse clinical effects". Hum Psychopharmacol. 19 (3): 151–80. doi:10.1002/hup.579. PMID 15079851.
  18. ↑ Satel SL, Nelson JC (1989). "Stimulants in the treatment of depression: a critical overview". J Clin Psychiatry. 50 (7): 241–9. PMID 2567730.
  19. ↑ "Chapter 13: Higher Cognitive Function and Behavioral Control". Molecular Neuropharmacology: A Foundation for Clinical Neuroscience (2nd ed.). New York: McGraw-Hill Medical. 2009. p. 318. ISBN 9780071481274. Therapeutic (relatively low) doses of psychostimulants, such as methylphenidate and amphetamine, improve performance on working memory tasks both in normal subjects and those with ADHD. Positron emission tomography (PET) demonstrates that methylphenidate decreases regional cerebral blood flow in the doroslateral prefrontal cortex and posterior parietal cortex while improving performance of a spatial working memory task. This suggests that cortical networks that normally process spatial working memory become more efficient in response to the drug. ... [It] is now believed that dopamine and norepinephrine, but not serotonin, produce the beneficial effects of stimulants on working memory. At abused (relatively high) doses, stimulants can interfere with working memory and cognitive control ... stimulants act not only on working memory function, but also on general levels of arousal and, within the nucleus accumbens, improve the saliency of tasks. Thus, stimulants improve performance on effortful but tedious tasks ... through indirect stimulation of dopamine and norepinephrine receptors.
  20. ↑ Wood S, Sage JR, Shuman T, Anagnostaras SG (January 2014). "Psychostimulants and cognition: a continuum of behavioral and cognitive activation". Pharmacol. Rev. 66 (1): 193–221. doi:10.1124/pr.112.007054. PMC 3880463. PMID 24344115.
  21. ↑ Agay N, Yechiam E, Carmel Z, Levkovitz Y (2010). "Non-specific effects of Methylphenidate (Ritalin) on cognitive ability and decision-making of ADHD and healthy adult". Psychopharmacology. 210 (4): 511–519. doi:10.1007/s00213-010-1853-4. PMID 20424828.
  22. ↑ Abelman DD (October 2017). "Mitigating risks of students use of study drugs through understanding motivations for use and applying harm reduction theory: a literature review". Harm Reduction Journal. 14 (1): 68. doi:10.1186/s12954-017-0194-6. PMC 5639593. PMID 28985738.
  23. ↑ "Pills become an addictive study aid". JS Online. 26 March 2006. Archived from the original on 15 August 2007. Retrieved 2 December 2007.
  24. ↑ "DAYTRANA" (PDF). United States Food and Drug Administration. Noven Pharmaceuticals, Inc. October 2013. Archived from the original (PDF) on 14 July 2014. Retrieved 13 June 2014.
  25. ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ اکتبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۴ اکتبر ۲۰۱۳.
  26. ↑ «تاثیرات ریتالین بر بدن».
  • وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، معاونت غذا و دارو (۱۳۸۴)، دارونامه رسمی ایران (ویراست ویرایش سوم)، ص. ۳۶۴ تا ۳۶۶، شابک ۹۶۴-۵۸۰۰-۶۰-۹
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=متیل‌فنیدات&oldid=29286171»