پمولین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پمولین
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریCylert
AHFS/Drugs.comMicromedex Detailed Consumer Information
روش مصرف داروخوراکی
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی۵۰٪ متصل به پروتئین‌های پلاسما
متابولیسمکبدی
نیمه‌عمر حذف۱۲ ساعت
دفع?
شناسه‌ها
  • (RS)-2-amino-5-phenyl-1,3-oxazol-4(5H)-one
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.016.763 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC9H8N2O2
جرم مولی176.172 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
دست‌سانی مخلوط راسمیک
  • O=C2\N=C(/OC2c1ccccc1)N
  • InChI=1S/C9H8N2O2/c10-9-11-8(12)7(13-9)6-4-2-1-3-5-6/h1-5,7H,(H2,10,11,12) ✔Y
  • Key:NRNCYVBFPDDJNE-UHFFFAOYSA-N ✔Y
 N✔Y (این چیست؟)  (صحت‌سنجی)

پمولین (انگلیسی: Pemoline) یک داروی محرک از خانوادهٔ «۴-اُکسازولیدینون» است که نخستین بار در سال ۱۹۱۳ میلادی ساخته شد،[۱] اما اثرات دارویی‌اش را تا دههٔ ۱۹۳۰ میلادی نمی‌شناختند.[۲] پمولین را با نام‌های تجاری مختلف برای درمان اختلال کم‌توجهی - بیش‌فعالی (ADHD) و حمله خواب استفاده می‌کردند و جزء داروهای کلاس ۴ محرک عصبی (غیر مخدر) محسوب می‌شود.[۳]

این دارو به‌سبب خطر ایجاد نارسایی کبدی در کودکان دیگر مورد تأیید سازمان غذا و داروی ایالات متحده آمریکا نیست و از بازار دارویی این کشور جمع‌آوری شده‌است.

مکانیسم اثر[ویرایش]

پمولین را یک دوپامینرژیک می‌دانند اما نحوهٔ دقیق عملکرد آن هنوز مشخص نشده‌است.[۴] این دارو از سد خونی مغزی می‌گذارد و نقش دوپامین را بازی می‌کند اما اثری بر دوپامین درون‌زاد بدن ندارد. از آنجایی که این دارو اثری بر گیرنده‌های آدرنالین ندارد، یک داروهای مقلد سمپاتیک نیست و عوارض جانبی آنها همچون خشکی دهان، کاهش اشتها، افزایش فشار خون، تندتپشی، انقباض عضلات صاف، فشار بر روی قلب، گشاد شدن مردمک چشم‌ها و بی‌خوابی را ندارد. برخی پژوهش‌ها نشان داده‌اند که پمولین اثرات نوتروپیک در مراکز حافظهٔ مغز دارد و قدرت حافظه را بیشتر و ساخت آران‌ای را در مغز یاری می‌کند.

تداخلات دارویی[ویرایش]

مصرف همزمان سایر محرک‌های عصبی و بازدارنده‌های مونوآمین اکسیداز در کسانی که پمولین استفاده می‌کنند، ممنوع است.

سمیت کبدی[ویرایش]

در برخی بیماران، مصرف پمولین با سمیت کبدی مرتبط بوده‌است[۵] و به همین دلیل سازمان غذا و داروی ایالات متحده آمریکا توصیه می‌کند که آزمایش‌های کبدی در کسانی که با آن درمان می‌شوند، به‌طور منظم انجام شود.[۶] از سال ۱۹۷۵ تا کنون، ۲۱ مورد نارسایی کبد با پمولین مشاهده شده که ۱۳ مورد منجر به پیوند کبد و مرگ گردیده‌است. حدود ۱–۲٪ از مصرف‌کنندگان این دارو دچار افزایش سطح آنزیم‌های ترانس‌آمیناز کبدی می‌شوند. با عنایت به این موضوع که طی ۲۵ سال گذشته، تنها در ایالات متحده آمریکا و کانادا، بیش از ۲۰۰٬۰۰۰ کودک مبتلا به اختلال کم‌توجهی - بیش‌فعالی و تعداد کمتری از بالغین و سالمندان جهت درمان سندرم خستگی مزمن و بی‌تفاوتی (آپاتی) تحت درمان با این دارو بوده‌اند، این تعداد عارضهٔ جدی کبدی به‌لحاظ آماری کم‌اهمیت است. با این حال، این عارضه ایدیوسینکراتیک و غیرقابل پیش‌بینی است و حتی بیماران گاهی برای ماه‌ها و سال‌ها بدون هیچ مشکلی دارو را مصرف می‌کنند، اما ناگهان دچار مسمومیت کبدی می‌شوند. برخی بیماران گاهی بدون هیچگونه افزایشی در آنزیم‌های کبدی، دچار نارسایی ناگهانی کبدی می‌شوند.[۷]

پمولین همچنان در ژاپن جهت درمان حمله خواب مصرف می‌شود، چرا که تاکنون گزارشی از سمیت کبدی در این کشور وجود نداشته و دوز مصرفی هم کمتر از آنی است که در ایالات متحده آمریکا تجویز می‌شد.[۸]

از سال ۲۰۰۵ میلادی آزمایشگاه ابوت و سازندگان ژنریک پمولین به‌سبب خطر مسمومیت کبدی آنرا از بازار آمریکا جمع‌آوری کردند.[۹]

مصرف بیش‌ازحد[ویرایش]

در صورت اُوِردوز، علائم کُره‌آتتوز در بیمار ظاهر می‌شود.[۱۰]

ساخت[ویرایش]

پمولین از تغلیط و ترکیب اتیل ماندلیک اسید راسمیک با گوانیدین حاصل می‌شود.

ساخت پمولین: U.S. Patent ۲٬۸۹۲٬۷۵۳ DE 462077 

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Chemische Berichte,1913,vol.46, p. 2083
  2. ↑ Acta Academiae Aboensis, Series B: Mathematica et Physica, 1939, vol. 11, #14 p. 3,7
  3. ↑ Annual Estimates Of Requirements Of Narcotic Drugs, Manufacture Of Synthetic Drugs, Opium Production And Cultivation Of The بایگانی‌شده در دسامبر ۵, ۲۰۰۵ توسط Wayback Machine
  4. ↑ "Cylert (Pemoline)" (PDF). FDA. December 2002. Retrieved 15 February 2014.
  5. ↑ Marotta PJ, Roberts EA (May 1998). "Pemoline hepatotoxicity in children". J. Pediatr. 132 (5): 894–7. doi:10.1016/S0022-3476(98)70329-4. PMID 9602211.
  6. ↑ Willy ME, Manda B, Shatin D, Drinkard CR, Graham DJ (July 2002). "A study of compliance with FDA recommendations for pemoline (Cylert)". J Am Acad Child Adolesc Psychiatry. 41 (7): 785–90. doi:10.1097/00004583-200207000-00009. PMID 12108802.
  7. ↑ Etwel FA, Rieder MJ, Bend JR, Koren G (2008). "A surveillance method for the early identification of idiosyncratic adverse drug reactions". Drug Saf. 31 (2): 169–80. doi:10.2165/00002018-200831020-00006. PMID 18217792.
  8. ↑ Shader RI. Risk Evaluation and Mitigation Strategies (REMS), Pemoline, and What Is a Signal? Clin Ther. 2017 Apr;39(4):665-669. Shader, Richard I. (2017). "Risk Evaluation and Mitigation Strategies (REMS), Pemoline, and What is a Signal?". Clinical Therapeutics. 39 (4): 665–669. doi:10.1016/j.clinthera.2017.03.008. PMID 28366595.
  9. ↑ "Pemoline - Withdrawn due to liver toxicity risk". WHO Pharmaceuticals Newsletter (5). 2005.
  10. ↑ Stork CM, Cantor R (1997). "Pemoline induced acute choreoathetosis: case report and review of the literature". J. Toxicol. Clin. Toxicol. 35 (1): 105–8. doi:10.3109/15563659709001175. PMID 9022662.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=پمولین&oldid=39366020»