میانه (آذربایجان شرقی)

میانه
خط آسمان میانه، روز و شب
کشور	ایران
استان	آذربایجان شرقی
شهرستان	میانه
بخش	مرکزی
نام(های) پیشین	مایانا (مای‌آنا))
مردم
جمعیت	۹۸٬۹۷۳ نفر (۱۳۹۵)
جغرافیای طبیعی
مساحت	۱۸٫۸۷ کیلومتر مربع
ارتفاع	۱٬۱۰۰ متر
اطلاعات شهری
شهردار	عادل مرتضایی
ره‌آورد	فطیر، جارو، کمبوزه، سیب، گلابی، زرد آلو، برنج، لبنیات، عسل، گیاهان دارویی، گلیم، قالی، بورانی
پیش‌شمارهٔ تلفن	۰۴۱
شناسهٔ ملی خودرو	ایران ۲۵ د ایران ۳۵ ن
کد آماری	۱۲۳۳
میانه روی نقشه ایران ۳۷°۲۵′۴۲٫۲۹۳۳″ شمالی ۴۷°۴۲′۲۰٫۹۲۲۸″ شرقی

میانه (در گویش محلی میانا) شرقی‌ترین شهر در بین مرکز استان آذربایجان شرقی و مرکز اداری شهرستان میانه است. این شهر در جنوب شرقِ استان آذربایجان شرقی قرار دارد و به‌ واسطهٔ اینکه سال‌ها تنها راه ارتباطی منطقهٔ ، از طریق استان زنجان به بدنهٔ اصلی کشور از طریق درهٔ قافلانکوه بوده، به‌عنوان دروازهٔ آذربایجان شناخته می‌شود. مردم میانه آذربایجانی هستند که در نزدیکی مرزهای چندین کشور زندگی می‌کنند. آذربایجانی‌ها به خاطر فرهنگ، زبان و سنت‌های آذربایجانی خود که با مناطق مرکزی ایران متمایز است، شناخته می‌شوند. مردم میانه به زبان ترکی آذربایجانی سخن می‌گویند. جمعیت این شهر بالغ بر ۹۸۹۷۳ نفر بوده (سال ۱۳۹۵ خورشیدی) و میانه پنجمین شهر پرجمعیت و چهارمین شهرستان پرجمعیت استان آذربایجان شرقی است.

ارتفاع این شهر از سطح دریا ۱۱۰۰ متر است و مهم‌ترین و معروف‌ترین محصول کشاورزی آن، سیب صادراتی است. از دیگر محصولات کشاورزی میانه می‌توان به گندم، برنج، هندوانه، جارو، گوجه‌فرنگی و خیار اشاره نمود که در شهرهای مختلف ایران توزیع می‌شود. در سال ۱۳۹۳ خورشیدی، شهرستان میانه رتبهٔ نخست تولید گندم و برنج و گوشت را در استان آذربایجان شرقی کسب کرد. گفتنی است که شهر میانه در سال ۲۰۱۶ خواهرخواندهٔ شهر مینه سوتا شد.

رودی که به قزل‌اوزن می‌ریزد، دره‌ای را شکل می‌دهد که همراه با جویبارهای فرعی‌اش، در دوران باستان ناحیهٔ زیکرتو را تشکیل می‌داد. قزل‌اوزن در بخش بالادست محل تلاقی این رود، از جنوب به شمال جریان دارد. ناحیهٔ علیای آن توسط رشته‌کوه قافلانکوه (که در گذشته گیزیل بوندا نامیده می‌شد) از منطقهٔ دریاچه ارومیه (سرزمین ماننا) جدا می‌شود. آشوریان این بخش از قزل‌اوزن را «ماد» یا «مادای» می‌نامیدند.

تاریخ

وجود کتیبه‌های آشوری و اورارتویی در بعضی مناطق آذربایجان شرقی و کشف آثار باستانی و مجسمه‌های سفالین در شهر میانه، قدمت تاریخی آن را به دوره‌های پیش از تشکیل دولت ماد، می‌رساند

در پی حفاری‌هایی که در سال ۱۳۵۲ شمسی در یکی از قریه‌های اطراف میانه به‌نام آرموداق انجام گرفت یک مجسمهٔ سفالین مربوط به دوره ساسانیان کشف شد. این تندیس توسط رئیس ادارهٔ باستان‌شناسی وقت به موزهٔ باستان‌شناسی تبریز منتقل گردید.

همچنین گفته می‌شود، ممکن است نام میانه از مای‌آنا آمده باشد

استانداری آذربایجان شرقی نیز دربارهٔ وجه تسمیه این شهر به «میانه» می‌افزاید «در کتاب‌های تاریخی و سفرنامه‌های جهانگردان نام این شهرستان را میانج ثبت کرده‌اند. چون این شهرستان به نوشته برخی، پیش از میلاد مسیح در خط مرزی دو سرزمین ماد و پارت قرار گرفته بود و هم‌اکنون نیز در وسط مراغه و تبریز قرار دارد و مانند زاویه یک مثلث در میان آنها جای گرفته است یا این‌که چون بین دو شهر زنجان و تبریز واقع گردیده این نام را انتخاب کرده‌اند. با این حال شهرستان میانه در قرن‌های هفتم و هشتم هجری علاوه بر میانج نام دیگری چون گرمرود داشته و در برخی از کتاب‌های آن زمان برای شناسایی آن از هر دو نام (گرمرود و میانه) استفاده شده است.»

پس از اسلام

کتاب فتوح البلدان احمدبن یحیی بلاذری از مشارکت جنگجویان این شهر در سپاه گردآمده توسط مرزبان اردبیل در مقابل حمله حذیفه بن یمان یاد کرده است. پس از چند روز نبرد شدید بین طرفین سرانجام مرزبان با حذیفه ازسوی همهٔ مردم آذربایجان صلح کرد بر این قرار که هشتصد هزار درهم ادا کند و کسی کشته نشود و به بردگی برده نشود و آتشکده‌ای ویران نگردد و متعرض کردان بلاسجان و سبلان و ساترودان نشوند و به‌ویژه مردم شیز از رقصیدن در عیدهای خود و انجام مراسمی که به جا می‌آورند ممنوع نگردند.

در کتاب البلدان یعقوبی و کتاب المسالک و الممالک نوشته ابن خردادبه از این شهر با نام میانج ذکر شده است.

نگاره‌ای از میانه اثر مطراقچی سده ۱۶ میلادی

کتاب صوره الارض نوشته ابن حوقل در مورد آبادی و عمران و کشاورزی این سامان اشاره کرده و آن را هم‌طراز شهرهای خونج و داخرقان و خوی و سلماس و مرند و تبریز و برزند و ورثان و موقان و بیلغان و باجروان ذکر کرده است.

حمدالله مستوفی که پس از حملهٔ مغول از این شهر بازدید کرده است در کتاب نزهةالقلوب آورده است: میانج شهری بوده است و اکنون به قدر دیهی مانده و چند موضع از توابع اوست و هوای گرم دارد و عفن و درو پشه بسیار بود؛ و گرمرود ولایتی است در او صد پاره دیه بود هوایش خوشتر از میانج بود. حاصلشان غله و پنبه و انگور و میوه و برنج و دیگر حبوبات باشد. آبش از آن کوه‌ها جاری‌ست و فضلابش در سفیدرود ریزد؛ و مردمش سفیدچهره و ترک اخلاق‌اند. حقوق دیوانیش بیست و پنج هزار و هفتصد دینار است.

میانه در نقشه زبانی قبل از جنگ جهانی اول، ۱۲۸۹. برخلاف روستاهای اطراف که به ترکی آذربایجانی مشخص شده، برای میانه در نقشه، فارسی رنگ‌آمیزی شده است.

آثار باستانی

در نقشهٔ امپراتوری ایران که توسط آقای Emanuel Bowen در سال ۱۷۴۷ میلادی در زمان دودمان افشاریان ترسیم شده است، این شهر به صورت Miana یا میانا ذکر شده است.

میانه در دوره افشاریان توسط Emanuel Bowen در سال ۱۷۴۷ میلادی

از آثار باستانی میانه می‌توان به پل شهر چای، بقعهٔ امامزاده اسماعیل و تپه خاک (قلعه نجفقلی خان) اشاره کرد.

آرامگاه امامزاده اسماعیل

از آثار باستانی شهرستان میانه می‌توان به مسجد سنگی ترک، پل دختر، قلعهٔ دختر، شهر سوختهٔ کاغذکنان، کاروانسرای جمال‌آباد کاغذکنان اشاره کرد.

قیز قالاسی (قلعه دختر)

قیز قالاسی یا قلعه دختر (ترکی آذربایجانی: Qız qalası) در شهرستان میانه قرار داشته و به شماره ۸۷۰ جزو آثار ملی ثبت شده است. این قلعه در دو کیلومتری پل‌دختر (میانه) در رشته کوه قافلانکوه واقع شده است. این قلعه به‌شکل کثیرالاضلاع غیرمنتظم ساخته شده و به سه قسمت تقسیم می‌شود.

قیز قالاسی

در گویش محلی نام این قلعه قیز قالاسی به‌معنای قلعه دختر می‌باشد. راجع به نام قلعه روایاتی رایج است از آن جمله که دختر پادشاهی بر علیه پدر خویش شورش می‌کند و پدر او را به نقطهٔ دور تبعید و برای وی قلعه‌ای ساخته در آنجا محبوسش می‌کند. دختر شاه به امید آزادی خویش روزشماری می‌کند و چوپانی که آن‌طرف رود قزل‌اوزن به چوپانی مشغول بوده توجه او را جلب می‌کند و این دو عاشق هم می‌شوند و چوپان هر شب رودخانهٔ سرد و خروشان قزل اوزن را می‌شکافت و به دیدار شاهزاده‌خانم می‌آمد و شاهزاده‌خانم برای آنکه رنج این کار را از چوپان رفع سازد پلی بر روی رودخانه می‌زند و چوپان اولین کسی است که از روی پل رد می‌شود و به دیدار شاهزاده‌خانم می‌آید.

Qiz castle of Mianeh has been recorded in list of national opuses of Iran with register number 870.

همچنین روایت است بازرگانی برای در امان ماندن دختر خود از دست مغولان برای دختر خود در این منطقه قلعه می‌سازد ولی به مرور زمان و حسن روابط و پس از مرگ بازرگان دختر وی برای توسعهٔ تجارت بازرگانان آذربایجان با دیگر کشورها این پل (پل دختر) را می‌سازد.

عقیدهٔ باستان‌شناسان بر این است که این قلعه مانند قلعه‌دخترهای دیگر توسط ایزدبانو ناهید (آناهیتا) ساخته شده است. پرستشگاه‌های این ایزدبانو را اغلب در بلندی‌ها می‌ساختند و حاکمان و بازرگانان و کشاورزان هرساله با هدایای نفیس عازم این پرستشگاه‌ها می‌شدند چراکه ملکه ناهید فریادرس زنان و آزادی و حریت نعمت و فراوانی آب و باران تنها کسی بوده که در اقتصاد و نبرد پشتیبان این مرز و بوم بوده است. این قلعه‌ها بیشتر در کنار رودخانه‌های عظیم و دریاها ساخته می‌شده است.

کاروانسرای جمال‌آباد کاغذکنان

کاروانسرای جمال آباد میانه

کاروانسرای جمال آباد مربوط به دورهٔ صفوی است و در شهرستان میانه، بخش کاغذکنان، روستای جمال‌آباد واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۱۵۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

۲۳ پل

۲۳ پل میانه

پل شهر چای یا ۲۳ پل مربوط به دورهٔ صفوی بوده و در شهرستان میانه، روستای راه‌آهن واقع شده است. این اثر در تاریخ ۲۸ مرداد ۱۳۴۸ با شمارهٔ ثبت ۸۷۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

وجه به شکل معماری می‌توان آن را منتسب به دوران صفویان دانست که سبک معماری و نوع مصالح به‌کاررفته در ساخت آن همان سبک و مصالحی است که در ۳۳ پل اصفهان مورد استفاده قرار گرفته تنها با این تفاوت که ۲۳ پل شکل ساده‌تری دارد.

آموزش عالی

• دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه
• دانشگاه پیام نور مرکز میانه
• دانشکده فنی و مهندسی
• آموزشکده فنی پسران
• مجتمع آموزش عالی سلامت میانه
• دانشگاه غیرانتفاعی عین‌القضات
• دانشگاه جامع علمی و کاربردی میانه
• دانشکده فنی سما

صنعت

فولاد آذربایجان (ميانه)

کارخانهٔ فولاد آذربایجان بزرگ‌ترین کارخانهٔ فولاد شمال‌غرب کشور و تنها کارخانهٔ تولید فولاد در استان آذربایجان شرقی است که در شهرستان میانه واقع شده است. این کارخانه در زمینی به مساحت ۴۶ هکتار در ۳ کیلومتری جنوب شرق شهر میانه قرار گرفته است. فولاد آذربایجان قادر است سالانه ۵۵۰٬۰۰۰ تن انواع میلگرد، تسمه، ناودانی و مفتول تولید کرده و به بازار عرضه کند. این کارخانه از اوایل سال ۱۳۸۰ شروع به‌کار نموده است.

گیربکس میانرو

شرکت تولیدی قطعات گیربکس میانرو زیر نظر شرکت نیرو محرکه قزوین در سال ۱۳۸۲ با حضور بخش خصوصی واقع در شهرک صنعتی شماره یک شهرستان میانه تأسیس و در سال ۱۳۸۵ با استفاده از نیروی فعال و متخصص و دوره دیده شروع به فعالیت نموده ضمناً تمامی پرسنل کارمندی و مهندسی و کارگری بومی می‌باشد.

این شرکت در زمینی به مساحت ۷ هکتار و دارای ۶ سوله که هر کدام به مساحت ۱۲۰۰ متر مربع بوده است. ماشین آلات این شرکت از نوع تراش سی ان سی بوده که اپراتورهای مربوطه نسبت به محل ظکار از تخصص کافی بر خوردار می‌باشد. تأمین قطعات این شرکت از نیرو محرکه و ایران خودرو و تراکتورسازی تبریز به صورت فورج بوده و پس از تراشکار (بلنک) را شرکت نیرومحرکه ارسال می‌نماید و شرکت نیرو محرکه با اعمال عملیات دنده زنی و مونتاژ به صورت مجموعه گیربکس آماده به ایران‌خودرو ارسال می‌کند.

کارخانه نوآوری ایرانیان میانه

کارخانه نوآوری ایرانیان میانه به عنوان اولین کارخانه نوآوری شمالغرب کشور و استان آذربایجان شرقی و اولین کارخانه نوآوری در سطح شهرستان‌های کشور در سال ۱۴۰۰ در شهرستان میانه بنیان نهاده شد که مرکز این کارخانه عظیم در زمینی به وسعت ۵۰ هکتار واقع در جاده میانه به ترک می‌باشد که گروه سرمایه‌گذاری مگاصا وظیفهٔ ساخت و مدیریت این مجموعه را برعهده دارد.

فاز اول این کارخانه با حضور مسئولان ارشد استان آذربایجان شرقی در سی ام تیرماه ۱۴۰۱ کلنگ زنی شد.

مشاهیر

عالمان و دانشمندان

قاضی ایرج منصوری

قاضی حضرت حجت‌الاسلام والمسلمین شیخ مرتضی اشراقی میانجی

قاضی ابوالحسن میانجی ـ قاضی، فقیه، متوفّای ۴۷۱ قمری

قاضی ابوبکرمحمد میانجی ـ قاضی القضات همدان، متوفّای ۵۰۲ قمری

عین القضات میانجی ـ فیلسوف، منطقی، قاضی، متولد ۴۹۲ قمری

ابوعبدالله محمد میانجی ـ فقیه و اصولی، زنده در ۵۳۳ قمری

علاّمه خونجی ـ فیلسوف، منطقی، قاضی، پزشک، متولد۵۹۰ قمری

گشتاسب خونجی ـ دانشمند قدیمی، متولد ۶۶۷ قمری

مولانا یوسف گرمرودی ـ عارف قرن ششم و هفتم قمری

مجدالدین خونجی حلوانی ـ عارف، زنده در ۸۸۴ قمری

نجم الدین خونجی ـ فیلسوف، زنده در ۸۸۸ قمری

درویش محمد خونجی ـ عارف و صوفی قرن نهم و دهم قمری

محمود العلوی ـ عالم، زنده در ۱۰۲۸ قمری

قاضی مرادبخش گرمرودی ـ قاضی، عارف، زنده در ۱۰۵۰ قمری

معمار تاجر میانجی ـ معمار، زنده در ۱۲۰۹ قمری

ملا نصرالله گرمرودی ـ عالم قرن ۱۲ قمری

مولانا الله ویردی ـ شارح شرح الهدایه، زنده در ۱۲۱۵ قمری

شیخ علی میانجی ـ عالم، زنده در ۱۲۶۳ قمری

قطب الدین عبدالرحمن خونجی ـ فقیه، اصولی و منطقی

ملا محمدباقر خلخالی ـ قاضی، مجتهد، شاعر، متولد ۱۲۴۶ قمری

سید صدرالدین میانجی ـ تاریخ‌نگار، زنده در ۱۳۱۱ قمری

میرزا رفیع گرمرودی ـ تاریخ‌نگار، متوفّای ۱۳۳۰ قمری

میرزا احمد گرمرودی، مستعان الممالک ـ عالم، زنده در ۱۳۳۴ قمری

شیخ نیتعلی مددی برنلیقی - عالم، متوفّای ۱۳۹۴ قمری

احمد خونجی ـ شاعر، تاریخ نامعلوم

علاءالدین خونجی ـ عارف، تاریخ نامعلوم

کاتبان و منشیان

سیدصالح حسینی گرمرودی ـ کاتب، زنده در ۱۰۷۰ قمری

مسلم اردبیلی ـ کاتب، زنده در ۱۰۷۸ قمری

کاظم گرمرودی ـ کاتب، زنده در ۱۰۸۶ قمری

عبدالعظیم گرمرودی ـ کاتب، زنده در ۱۱۸۸ قمری

علیمحمد گرمرودی ـ کاتب و نویسنده، زنده در ۱۲۴۲ قمری

نجفعلی گرمرودی ـ کاتب، زنده در ۱۲۵۶ قمری

میرزا علی انصاری اشلقی ـ شاعر، خطاط، متوفای ۱۲۸۰ قمری

میرزا علی خان گرمرودی ـ منشی امیرکبیر، خطاط، ادیب، قرن ۱۳ قمری

میرزا عبدالله خان گرمرودی مبین الملک ـ خوشنویس، حاکم فارس، قرن ۱۳

علینقی انصاری اشلقی ـ عالم، ادیب، خوشنویس، زنده در ۱۲۹۷ قمری

اسحاق انصاری گرمرودی ـ کاتب، زنده در ۱۳۰۸ قمری

سراج سلطان ـ منشی دربار، کاتب، زنده در ۱۳۱۴ قمری

ح‍س‍ن گ‍رم‍رودی ـ کاتب، زنده در ۱۳۱۵ قمری

ادیب العلما ـ کاتب، زنده در ۱۳۱۹ قمری

علی شیخدرآبادی ـ مصحح کتاب، زنده در ۱۳۲۳ قمری

میرزا معصوم گرمرودی ـ کاتب، زنده در ۱۳۴۰ قمری

شاعران و سخنوران

ظهیر خونجی (ظهیر)

افغان گرمرودی (افغان)

فنای قاراباغی (فنا)

بیان الملک (نثار)

میرزا محمد حسین ادیب گرمرودی

اشرف گرمرودی (اشرف)

بحری میانجی (بحری)

محمدعلی میانجی (وفایی)

میرزا عبدالرحیم گرمرودی (ساغر)

ملا سامی (سامی)

میرزا محمد خلیفه (عاجز)

رسمی میانجی (رسمی)

ملا محمدباقر خلخالی (باقر)

میرزا عبدالعلی کاغذکنانی

میرزا علی کاغذکنانی (عشقی)

سطوت الممالک محمدتقی خان امیرتومان (سطوت)

رستم خان کاغذکنانی (رستم)

میرزا عبدالله عاجزی (عاجز)

میرزا سیفعلی بهمنی (بهمنی)

میرزا عبدالرزاق بهمنی (پیرمرد)

شیخ حسن مدحت (مدحت)

حبیب ساهر؛ پدر شعر نوی ایران (ساهر)

هاشم امیرمقدم اخگر (اخگر)

جمشیدخان مُبکی (مبکی)

عراقلی حسن بشیرلی (بشیرلی)

مهدی آذر مازندرانی (آذر)

قربانعلی اجلی (واثق)

عین اله قمری(زهدی)

میرحمید غیاثی (موسوی)

قادر طهماسبی (فرید)

بختیار عباسزاده (پیک)

عالمان حوزوی

آیت‌الله شیخ حیدر نظری میانجی (رحمةالله علیه)(اصالتااهل روستای سبز)

آیت الله سید حسین حججی (از مؤسسین حوزه علمیه جعفریه میانه)

ملا محمد نقابادی

آیت الله سیدهاشم ترکی

آیت الله سیدموسی مجتهد ترکی

آیت الله سیدواسع مجتهد ترکی

آیت الله حجتی

ملا مرادعلی گرمرودی

آیت الله حسینی زنجانی ـ مرجع تقلید

آیت الله شیخ هادی نیّری

آیت الله محمدباقر ملکی تَرکی ـ مفسّر قرآن

آیت الله العظمی شیخ مسعود سلطانی ـ مرجع تقلید

آیت الله سیدعبدالستار محمدی

آیت الله سید ابراهیم مرتضوی

آیت الله شیخ علی کتانی

آیت الله العظمی بناروانی ـ مرجع تقلید

آیت الله ملامحمدحسن میانجی ـ مفسّر قرآن

آیت الله میرزا علی احمدی میانجی

آیت الله العظمی شبیری زنجانی ـ مرجع تقلید

آیت الله ربانی ـ مفسّر قرآن

شیخ عمران علیزاده ـ مفسر نهج البلاغه

حاج سیدکاظم حسینی

حاج شیخ عبادالله سرشار تهرانی ـ محقق و مؤلف علوم دینی

حاج سیدجعفر میرعظیمی

شیخ عبدالرحیم اباذری

حضرت حجت‌الاسلام والمسلمین شیخ شایان نوری میانجی (دامت توفیقاته)

هنرمندان و دانشمندان معاصر

داریوش اقبالی -خواننده

محمدعلی علاّمی ـ ژورنالیست

اسکندر فیروز ـ پدر محیط زیست ایران

استاد محمود طلوعی ـ نویسنده و محقق

استاد آشیق بولود ـ استاد ساز و آواز آذربایجانی

صمد قاسمی ـ پیر عکاس ایران

استاد جواد جواهری ـ استاد ساز و آواز

استاد اجلی ـ خالق سبک گلگشت، معمار، خوشنویس، نقاش، شاعر

پروفسور دکتر حسین میرجعفری ـ استاد تمام رشته تاریخ

پروفسور دکتر علی امینی ـ استاد تمام رشته زنان و زایمان

استاد شمس خلخالی ـ خالق سبک سورالیسم با سوژه، شاعر

جمشید هاشمپور (آریا) ـ بازیگر سینما

فریدون صالحی ـ ویولونیست

آقا سلیم عبدالله اوف ـ استاد تار آذربایجانی

استاد بهرام سارنگ ـ استاد آواز

استاد امیرعطایی ـ سازنده سازهای سنّتی

جعفر پناهی ـ کارگردان سینما

استاد حبیب اژدری (شاهد) ـ خالق هنر سنگ نگاری، مجسمه‌ساز، موسیقیدان

دکتر اسماعیل آغاسی؛ پزشک

سیاستمداران و دولتمردان

میرزا مسعود انصاری ـ نخستین وزیر امورخارجه ایران کبیر

مؤتمن الملک ـ وزیر امورخارجة ایران

مشاورالممالک ـ وزیر امور خارجه احمدشاه قاجار و رضاشاه پهلوی

میرزا فتّاح خان گرمرودی ـ مستوفی کل نظامی، نویسنده، سیاستمدار

محمدخان سعدلو ـ از حاکمان و نظامیان دوره صفوی به بعد

عباسعلی پنبه ای ـ فعال جنبش مشروطیت

میرزا محسن خان میانجی (مجدالوزاره) ـ سیاسی

غفارخان ـ مبارز مشروطیت

حجه الاسلام والمسلمین سید سجاد حججی (رهبری مبارزات ضدشاهنشاهی مردم میانه، امام جمعه میانه، نماینده دوره‌های اول و سوم مجلس)

حضرت حجت‌الاسلام والمسلمین حاج محمد مهدی احمدی میانجی (معاون سابق رئیس قوه قضائیه و رئیس شوراهای حل اختلاف کشور)

سید حسین هاشمی (نماینده سابق مردم شریف شهرستان میانه درمجلس شورای اسلامی، قائم مقام سابق وزیرکشور)

حسن بابائی (معاون رئیس قوه قضائیه و رئیس سازمان ثبت اسناد و املاک کشور)

ورزشکاران

کاظم رجبی ـ قوی‌ترین مرد معلول جهان

روح‌الله داداشی ـ قویترین مرد جهان

یوسف کرمی ـ قهرمان تکواندوی جهان

مالک جعفری -دارای عناوین قویترین مردان آهنین کشور

مشاهیر زن

کمینه خانم ـ شاعر

خانم صدیقه محمدی ـ کهنسالترین مربی قرآنی کشور

خانم توران شادپور ـ اسطوره دو و میدانی زنان قاره کهن

خانم افسر اسدی ـ بازیگر سینما

جستارهای وابسته

• جمعیت شهرهای استان آذربایجان شرقی

پیوند به بیرون

• سایت معاونت استانداری و فرمانداری ویژه شهرستان میانه
• پایگاه خبری فردای میانه - اخبار و اطلاع‌رسانی‌های شهرستان میانه
• شهرداری میانه