ممقان
الگو:جعبه ایران مَمَقان شهری در ایران استان آذربایجان شرقی است. براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن بالغ بر 17 هزار نفر بوده‌است.[۱] که از این جهت بیست و یکمین شهر پرجمعیت استان محسوب می‌گردد. تاریخ بنیاد ممقان دقیقاً معلوم نیست؛ ولی قدمت زاویهٔ «باباجابر» که قدیمی‌ترین اثر تاریخی این شهر محسوب می‌گردد به سدهٔ هفتم هجری می‌رسد. از آثار تاریخی ممقان می‌توان به «آرامگاه پیرحیران»، «مسجد حاجی‌یعقوب» و «بیجووور» اشاره کرد. «مزیدلو»، «امشج»، «یوخاری محله اولیا» و «آشاقا کوچه» از مهم‌ترین محله‌های این شهر به‌شمار می‌روند.[۲]
قدمت[ویرایش]
قدمت ممقان_مامقان_ماماقان_ماماغان_ماماگان_ بر طبق برآورد ها بین ۲۵۰_۳۰۰ حداقل ، ۵۰۰_۶۰۰ سال حداکثر سال است که تقریبا برابر است با به قدرت رسیدن ایلخانان که هلاکوخان مغول پایه گزارش بوده ،،، هلاکوخان مراغه رو پایتخت این سلسله قرار داد ، لازم به ذکر است بنا به وجه تسمیه اسامی این مناطق مثل توفارقان و گوقان و ممقان برگرفته از اسامی مغولی باشد ، قان در زبان مغول به معنی خان یا پادشاه بوده و برادر هلاکوخان به نام منگوقآن احتمالا بر این مناطق حکمرانی میکرده البته بر طبق نام این شهر _ شهرستان در واقع مامان خان بود که در طول تاریخ نامش عوض شده است. نقل‌قول‌های مختلفی دربارهٔ وجه تسمیهٔ ممقان ذکر شده‌است؛ از جمله این‌که نام واقعی این شهر «مامقان» و به‌معنای «شهر مادر غازان‌خان» بوده و بعدها به ممقان تغییر یافته‌است. عده‌ای نیز بر این عقیده‌اند که نام واقعی ممقان «مامغان» و به‌معنای «شهر مغان» بوده‌است
مردم[ویرایش]
هم‌اکنون بیشترِ مردم ممقان به پخت و فراوری نخود مشغول هستند و جو، خربزه، زردآلو، گندم، نخودچی و هندوانه، گردو بادام و سایر محصولات کشاورزی از عمده‌ترین محصولات کشاورزی این شهر محسوب می‌شوند.همچنین «سوزن‌دوزی»،«جارو بافی»،«ممقان دوزی» و «قالی‌بافی» نیز از مهم‌ترین صنایع دستی این شهر به‌شمار می‌روند.[۲]
اکثر مردم این شهر به شغل نخودپزی که قدمتی ۵۰ ساله دارد مشغولند این صنعت در کل دنیا مختص شهر ممقان می‌باشد. با توجه به آمار بدست آمده در سال‌های پیش ۱٬۳۰۰ کارگاه نخودپزی در ممقان مشغول فعالیتند
زبان بومی مردم این شهر ترکی آذربایجانی می‌باشد.
دین
مردم شهر ممقان از مسلمانان شیعه ۱۲ امامی است.
جمعیت[ویرایش]
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۴۰۰ جمعیت این مکان ۲۵,۶۰۰ نفر (۵۸۱۸ خانوار) بوده‌است.[۳]
| جمعیت تاریخی | ||
|---|---|---|
| سال | جمعیت | ±% |
| ۱۳۴۵ | ۷٬۲۹۰ | — |
| ۱۳۵۵ | ۸٬۵۹۰ | ۱۷٫۸٪+ |
| ۱۳۶۵ | ۱۰٬۳۸۳ | ۲۰٫۹٪+ |
| ۱۳۷۰ | ۱۰٬۶۶۰ | ۲٫۷٪+ |
| ۱۳۸۵ | ۱۰٬۸۷۲ | ۲٪+ |
| ۱۳۹۰ | ۱۳٬۵۶۰ | ۲۴٫۷٪+ |
| ۱۳۹۵ | ۱۷٬۶۷۰ | ۳۰٫۳٪+ |
| ۱۴۰۰ | ۲۵٬۶۰۰ | ۴۴٫۹٪+ |
اماکن مهم[ویرایش]
از اماکن دیدنی ممقان می‌توان به این‌جاها اشاره کرد:
- پارک بزرگ ایرینجی
- مقبره پیرحیران-مقبره شهدای گمنام
- مقبره پیرجابر
- حمام تاریخی
- روستای متروکه تورامین
دانشگاه‌ها[ویرایش]
- دانشگاه سراسری شهید مدنی آذربایجان
- دانشگاه آزاد اسلامی واحد ممقان
- دانشکده سما ممقان
- دانشگاه پیام نور واحد ممقان
- دانشگاه علمی کاربردی شیرین عسل[۲]
صنایع[ویرایش]
این شهر به عنوان نگین صنعت آذربایجان شناخته می‌شود و نزدیکی به صنایع بزرگی همچون ایران خودرو تبریز، ایران خودرو آذربایجان، شرکت بزرگ شیرین عسل، شرکت مهراصل، مادخودرو، گسترش فولاد (فولاد گستر کوثر تبریز)، معدن دیاتومیت و نزدیکی شهرک صنعتی شهید سلیمی در حریم این شهر قرار دارد و همچنین ممقان سالانه چهل درصد نخود خام ایران را تبدیل به نخودچی کرده و با صادرات آن به کشورهای اروپایی، آمریکایی، خاورمیانه و حوزه خلیج فارس سالانه ۵۰۰ میلیون دلار ارز وارد ایران میکند.
منابع[ویرایش]
- ↑ «تعداد جمعیت و خانوار به تفکیک تقسیمات کشوری بر اساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1400». درگاه ملی آمار. بازبینی‌شده در ۱۹ ژوئن ۲۰۱۷.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامtebyan-znوارد نشده‌است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۴۰۰». درگاه ملی آمار.
- اطلس جغرافیایی شهرهای ایران.
- لغت‌نامهٔ دهخدا.
- فرهنگ معین، فهرست اعلام.
| مرکز | |||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخش‌ها |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
