رحمان استکی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
رحمان استکی
دبیر حزب جمهوری اسلامی شهرکرد
نماینده دوره اول مجلس شورای اسلامی
دوره مسئولیت
۷ خرداد ۱۳۵۹ – ۷ تیر ۱۳۶۰
پیش ازمجتبی استکی
اکثریت۳۴٬۸۷۱ ،(۶۳٫۲۰) درصد
حوزه انتخاباتیشهرکرد
سرپرست اداره کل آموزش و پرورش چهارمحال و بختیاری
دوره مسئولیت
۱۳۵۸ – ۱۳۵۹
اطلاعات شخصی
زاده۳ اردیبهشت ۱۳۲۹
شهرکرد، ایران
درگذشته۷ تیر ۱۳۶۰ (۳۱ سال)
محله سرچشمه، تهران، ایران
آرامگاهگلزار شهدای شهرکرد
ملیت ایران
حزب سیاسیحزب جمهوری اسلامی
روابطمجتبی استکی و فریدون استکی (برادران)
فرزندان۲
پدررضا
پیشهسیاستمدار

رحمان استکی (۳ اردیبهشت ۱۳۲۹ - ۷ تیر ۱۳۶۰)،سیاستمدار و معلم ایرانی[۱] و نماینده شهرکرد در نخستین دوره مجلس شورای اسلامی بود. استکی در زمان انقلاب ۵۷، یکی از مبارزین جدی علیه حکومت پهلوی بود و نقش فعال و محوری در شهرکرد داشت[۲]. پس از پیروزی انقلاب، مسئولیت هایی مانند ریاست اداره کل آموزش و پرورش چهارمحال و بختیاری را برعهده گرفت.استکی در بمب گذاری دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی در هفتم تیر ۱۳۶۰ درگذشت.وی برادر مجتبی استکی بود.[۳][۴]

زندگی‌نامه[ویرایش]

رحمان استکی در سال ۱۳۲۹ در یک خانواده مذهبی در شهرکرد به دنیا آمد. پدرش رضا نام داشت.استکی دوران خدمتش را در سپاه دانش گذراند و پس از گذراندن دوران تحصیل در سال ۱۳۵۷ در رشته علوم تربیتی فارغ‌التحصیل شد.او در این دوران از شاگردان محمدتقی جعفری بود[۵].

فعالیت ها و مبارزات سیاسی[ویرایش]

استکی در بحبوحه شعله ور شدن آتش انقلاب به زادگاهش شهرکرد بازگشت و همراه برادرش مجتبی و روحانیون شاخص شهرکرد مثل آیت‌الله سید عطاالله احمدی و جمعی از مذهبیون و فعالان سیاسی به سازماندهی اکثر راهپیمایی‌ها و تظاهرات علیه حکومت شاه پرداخت و هدایت انقلاب در شهرکرد را عهده دار شد تا جائیکه ساواک او را یکی از خطرناک ترین مخالفان حکومت معرفی می کند.استکی با بسیاری از انقلابیون شاخص مانند سید محمد بهشتی و سید علی‌اکبر پرورش ارتباط داشت و آنان را برای سخنرانی علیه حکومت به شهرکرد دعوت می کرد. استکی از شاگردان سید محمد بهشتی و محمدتقی جعفری بود.[۶][۷]

بعد از انقلاب[ویرایش]

وی پس از پیروزی انقلاب مدتی سرپرست اداره آموزش و پرورش چهارمحال و بختیاری شد. استکی که از اعضای حزب جمهوری اسلامی بود. دفتر این حزب را در شهرکرد راه اندازی کرد و به فعالیت های حزبی و سیاسی خود ادامه داد. با شروع انتخابات اولين دوره مجلس شورای اسلامی (اسفند ۱۳۵۸)، حزب جمهوری اسلامی ، رحمان استکی را به عنوان نامزد انتخاباتی در حوزه شهرکرد معرفی کرد و در نتيجه وی با کسب ۳۴٬۸۷۱ رأی برابر با ۶۳٫۲۰ درصد آرا در مرحله دوم (‎۱۹ اردیبهشت ۱۳۵۹) به مجلس شورای اسلامی راه يافت و به عضویت کميسيون اصل ۹۰ قانون اساسی مجلس درآمد. او یکی از نمایندگان تاثیرگذار و مهم مجلس بود.[۸][۹]

درگذشت[ویرایش]

استکی سرانجام در حادثه بمب‌گذاری در دفتر حزب جمهوری اسلامی در ۷ تیر ۱۳۶۰ در سرچشمه تهران در حالی که دبیری جلسه آنروز را برعهده داشت به همراه سید محمد بهشتی و پیش از هفتاد تن دیگر از اعضای دولت و حزب جمهوری اسلامی درگذشت و در زادگاهش شهرکرد به خاک سپرده شد.[۱۰]

آرا[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «خبرگزاری فارس - مدیریت و دوراندیشی از ویژگی‌های بارز شهید استکی/ شهید استکی همیشه خود را خادم ملت می‌دانست». خبرگزاری فارس. ۲۰۱۸-۰۶-۲۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۳۱.
  2. «برگزاری نشست «رحمان استکی و انقلاب اسلامی در چهارمحال و بختیاری»». حوزه هنری. ۲۰۲۲-۰۲-۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۲-۰۴.
  3. غلامعلی رجائی. سیره شهید بهشتی. چاپ دوم ۱۳۸۰
  4. قرآن، IQNA | خبرگزاری بین المللی (۱۴۰۱/۰۴/۰۷). «شهید استکی؛ بهشتی چهارمحال‌وبختیاری». fa. دریافت‌شده در 2022-11-06. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  5. تاریخ انقلاب اسلامی در چهارمحال و بختیاری، داراب ظفریان و قاسم فتاحی.۱۳۹۹.
  6. مقدس، خبرگزاری دفاع (۱۳۹۷/۰۴/۰۶ - ۱۱:۲۷). «شهید «رحمان استکی»، بهشتی چهارمحال و بختیاری». fa. دریافت‌شده در 2022-11-05. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  7. «کتاب «بهشتی چهارمحال و بختیاری» رونمایی شد». خبرآنلاین. ۲۰۱۷-۱۲-۱۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۱-۰۶.
  8. علی گرجی.بهشتی چهارمحال و بختیاری. چاپ اول ۱۳۹۵
  9. «برگزاری نشست «رحمان استکی و انقلاب اسلامی در چهارمحال و بختیاری» – حوزه هنری». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ نوامبر ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۱-۰۵.
  10. YJC، خبرگزاری باشگاه خبرنگاران | آخرین اخبار ایران و جهان | (۱۳۹۵/۰۴/۱۰ - ۱۲:۰۸). «زندگی نامه شهید رحمان استکی از شهدای حادثه ۷ تیر». fa. دریافت‌شده در 2022-11-05. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  11. مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی
مناصب احزاب سیاسی
عنوان جدید دبیر حزب جمهوری اسلامی شاخه استان چهارمحال و بختیاری
۱۳۶۰–۱۳۵۸
پسین:
مجتبی استکی