اقیانوس آرام: تفاوت میان نسخه‌ها

مختصات: ۰° شمالی ۱۶۰° غربی / ۰°شمالی ۱۶۰°غربی / 0; -160
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات:حذف تصویر (۳.۱) ویکی‌انبار حذف شدهٔ پرونده:Oceanie.jpg از نگارخانه
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:
'''اقیانوس آرام''' بزرگ‌ترین پهنهٔ آبی کرهٔ زمین است. مساحت این گسترهٔ عظیم آبی ۱۶۵٬۲۵۰٬۰۰۰ [[کیلومتر مربع]] است که ۴۶٪ تمام آب‌های روی زمین را شامل می‌گردد و بیش از یک‌سوم سطح زمین را می‌پوشاند. به این اقیانوس، [[اقیانوس کبیر]] نیز گفته می‌شود. نام اقیانوس آرام توسط دریانورد پرتغالی [[فردیناند ماژلان]] در سال ۱۵۲۰ میلادی بر روی این اقیانوس گذاشته شد. این اقیانوس از شرق به [[قاره آمریکا|قارهٔ آمریکا]]، از جنوب به [[قطب جنوب]]، از شمال به [[دریای برینگ]] و از غرب به [[قاره آسیا|قارهٔ آسیا]] و [[اقیانوسیه]] امتداد دارد. این اقیانوس پهناور به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شده‌است.
'''اقیانوس آرام''' بزرگ‌ترین پهنهٔ آبی کرهٔ زمین است. مساحت این گسترهٔ عظیم آبی ۱۶۵٬۲۵۰٬۰۰۰ [[کیلومتر مربع]] است که ۴۶٪ تمام آب‌های روی زمین را شامل می‌گردد و بیش از یک‌سوم سطح زمین را می‌پوشاند. به این اقیانوس، [[اقیانوس کبیر]] نیز گفته می‌شود. نام اقیانوس آرام توسط دریانورد پرتغالی [[فردیناند ماژلان]] در سال ۱۵۲۰ میلادی بر روی این اقیانوس گذاشته شد. این اقیانوس از شرق به [[قاره آمریکا|قارهٔ آمریکا]]، از جنوب به [[قطب جنوب]]، از شمال به [[دریای برینگ]] و از غرب به [[قاره آسیا|قارهٔ آسیا]] و [[اقیانوسیه]] امتداد دارد. این اقیانوس پهناور به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شده‌است.


عمیق‌ترین گودال دره‌ای دریایی جهان که [[درازگودال ماریانا]] نام دارد، با ژرفای ۱۱٬۰۳۴ متر یعنی ۱۱٫۰۳۴ کیلومتر در اقیانوس آرام قرار دارد.<ref>{{cite web|url=http://web-japan.org/atlas/technology/tec03.html|title=Japan Atlas: Japan Marine Science and Technology Center|accessdate=4 July 2007}}</ref>
عمیق‌ترین گودال دره‌ای دریایی جهان که [[درازگودال ماریانا]] نام دارد، با ژرفای ۱۱٬۰۳۴ متر در اقیانوس آرام قرار دارد.<ref>{{cite web|url=http://web-japan.org/atlas/technology/tec03.html|title=Japan Atlas: Japan Marine Science and Technology Center|accessdate=4 July 2007}}</ref>


== مهاجرت‌های اولیه ==
== مهاجرت‌های اولیه ==

نسخهٔ ‏۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۰۰

اقیانوس آرام
Map of the Pacific Ocean
مختصات۰° شمالی ۱۶۰° غربی / ۰°شمالی ۱۶۰°غربی / 0; -160
مساحتِ رو۱۶۵٬۲۵۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع (۶۳٬۸۰۰٬۰۰۰ مایل مربع)
میانگین ژرفا۴٬۲۸۰ متر (۱۴٬۰۴۰ فوت)
بیشترین ژرفا۱۰٬۹۱۱ متر (۳۵٬۷۹۷ فوت)
حجم آب۷۱۰٬۰۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مکعب (۱۷۰٬۰۰۰٬۰۰۰ مایل مکعب)
جزیره‌هافهرست
جاهای مسکونیانکوریج، آوکلند، بریزبن، بوسان، بوئناونتورا (واییه دل کائوکا), گوایاکیل، هنگ کنگ، هونولولو، لیما، لس آنجلس، ماگادان، مانیل، ملبورن، اوساکا، پاناماسیتی، پاپت، منطقه خلیج سان فرانسیسکو، سن دیگو، سیاتل، شانگهای، سنگاپور، سووا، سیدنی، تیخوانا، توکیو، والپارایسو، ونکوور، ولادی‌وستوک

اقیانوس آرام بزرگ‌ترین پهنهٔ آبی کرهٔ زمین است. مساحت این گسترهٔ عظیم آبی ۱۶۵٬۲۵۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع است که ۴۶٪ تمام آب‌های روی زمین را شامل می‌گردد و بیش از یک‌سوم سطح زمین را می‌پوشاند. به این اقیانوس، اقیانوس کبیر نیز گفته می‌شود. نام اقیانوس آرام توسط دریانورد پرتغالی فردیناند ماژلان در سال ۱۵۲۰ میلادی بر روی این اقیانوس گذاشته شد. این اقیانوس از شرق به قارهٔ آمریکا، از جنوب به قطب جنوب، از شمال به دریای برینگ و از غرب به قارهٔ آسیا و اقیانوسیه امتداد دارد. این اقیانوس پهناور به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شده‌است.

عمیق‌ترین گودال دره‌ای دریایی جهان که درازگودال ماریانا نام دارد، با ژرفای ۱۱٬۰۳۴ متر در اقیانوس آرام قرار دارد.[۱]

مهاجرت‌های اولیه

در حدود سه هزار سال پیش از میلاد مسیح مردمی از تبار اقوام استرانزی ساکن تایوان به مهارت‌های ویژه‌ای دست یافته و موفق شدند به سفرهای دریایی دوردست با قایق روی بیاورند. این مردم از جزیرهٔ تایوان حرکت کرده و رفته‌رفته بیشتر جزیره‌های اقیانوس آرام را کشف و در آن‌ها سکونت گزیدند. این مردم از تایوان به سوی جنوب رفته و جمعیت و زبان خود را به فیلیپین، اندونزی و دریاهای جنوب شرق آسیا گسترش دادند. آن‌ها سفرهای اکتشافی خود را به سوی جنوب شرق ادامه داده و به گینه نو، ملانزی و میکرونزی رسیده و به سوی شرق تا پلی‌نزی رفتند. اقوام استرانزی به سوی غرب نیز تمامی عرض اقیانوس هند را هم پیموده و به ماداگاسکار رسیدند.[۲]

کشورهای همجوار

کشورهای مستقل

سرزمین‌ها

نگارخانه

جستارهای وابسته

منابع

  1. "Japan Atlas: Japan Marine Science and Technology Center". Retrieved 4 July 2007.
  2. Stanley, David (2004). South Pacific. David Stanley. p. 19. ISBN 978-1-56691-411-6. Retrieved 13 June 2013.