شورای همکاری کشورهای عرب خلیج فارس (به عربی: مجلس التعاون لدول الخليج العربية)، نام کوتاه شورای همکاری خلیج فارس (GCC) (به عربی: مجلس التعاون الخليجي)، بلوک سیاسی-تجاری‌ای شامل کشورهای پیرامون خلیج فارس و کشورهای عرب منطقه است که اعضای آن اهداف تجاری و اجتماعی مشترکی را پیگیری می‌کنند. این شورا در ۲۵ مه ۱۹۸۱ میلادی و با هدف یکپارچگی اقتصادی و نظامی تشکیل شد. از جمله اهداف کشورهای عضو، رسیدن به واحد پولی مشترک تا سال ۲۰۱۰ بود.[۱]
در حال حاضر شش کشور زیر عضو این شورای همکاری هستند:
شش کشور عضو این شورا هستند، این شش کشور حوزه خلیج فارس دارای بیش از ۳۰۰۰ کیلومتر مرز دریایی هستند. در مقابل این کشورها از جمله ایران قرار دارد که دارای نیروی دریایی پرقدرتی است. شش کشور شورای همکاری خلیج فارس در مجموع ۴۰ درصد منابع نفتی و یک چهارم منابع گازی سراسر جهان را به خود اختصاص داده‌اند. این کشورها در مجموع ۵۰ میلیون جمعیت دارند که بیش از نیمی از جمعیت‌شان خارجی‌تبار هستند.[۲]
شورای همکاری خلیج فارس در سال ۱۹۸۲ نیز یک نیروی زمینی مشترک تأسیس کرد. در نشستی که این شورا در ماه دسامبر سال ۲۰۱۳ برگزار کرد، قرار شد که ساختار فرماندهی مشترکی برای این نیروی زمینی مشترک در نظر گرفته شود.[۲]
همچنین قرار است نیروی دریایی مشترک شورای همکاری خلیج فارس که نامش "گروه امنیتی ۸۱" خواهد بود، در سال ۲۰۱۴ تشکیل شود. هنوز بررسی این طرح ادامه دارد و نمایندگان این کشورها درباره جزئیات طرح با یکدیگر مذاکره می‌کنند. این نیروی دریایی باید از مناطق آبی عربستان سعودی، بحرین، امارات متحده عربی، کویت، عمان، و قطر محافظت کند. مقر اصلی نیروی دریایی مشترکی که قرار است تشکیل شود بحرین خواهد بود. بحرین هم‌اینک محل استقرار ناوگان پنجم ایالات متحده آمریکا است همچنین در دسامبر ۲۰۱۴ اعلام شد که بریتانیا نیز سرگرم تأسیس یک پایگاه دریایی ۲۳ میلیون دلاری و دائمی در بحرین است که میزبان رزم‌ناوها و ناوهای هواپیمابربریتانیایی خواهد بود. آسوشیتدپرس نوشت: «نیروی دریایی خلیج فارس» قرار است به عنوان عامل بازدارنده‌ای علیه ایران عمل کند.[۳][۲]
کشورهای عضو در مورد تشکیل یک نیروی مشترک پلیس به نام «پلیس شورای همکاری خلیج فارس» (GCC-POL) نیز توافق کردند، نیرویی که وزیر خارجه قطر آن را «مشابه با پلیس بین‌الملل، اینترپل، اما در محدوده کشورهای عضو این شورا» توصیف کرد. این نیروی پلیس قرار است همکاری کشورهای عربخلیج فارس علیه تروریسم را بهبود بخشیده، با قاچاقمواد مخدر، پول‌شویی، و جرم‌های سایبری نیز مقابله کند.[۴]
