خرفستر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

خرفستر (اوستایی: xrafstra-) /خْرَفْسْتَر/ واژه‌ای‌است پهلوی و به هر جانور یا حشره‌ای موذی (مار، عقرب، رتیل، زنبور و ساس) گفته می‌شد. در دین زرتشتی کشتن خرفستر ثواب دارد. بیست و چهارمین روز هر ماه (دین روز)، روز کشتن خرفستران بوده‌است.[۱] در ایران باستان برای کشتن خرفستران از چوبدستی‌ای استفاده می‌شده‌است که به آن مارغن می‌گفتند.

ریشه واژه[ویرایش]

خرف یا خرَپ در فارسی به معنی شراره آتش و ستر به معنی ستردن و از بین بردن است.[نیازمند منبع] خرفستر احتمالاً به معنی ضد و از بین برنده آتش مقدس است. بارتولومه ریشه خرف را به معنی سهیم بودن و نفع و سود داشتن آورده‌است. از این رو واژه خرفستر از بین برنده سود یا همان جانور زیانکار معنی شده‌است. در زبان فارسی دری از لفظ خستر هم استفاده شده‌است.

تعریف خرفستران[ویرایش]

حشرات و جانوران موذی مثل مار و موش و مخصوصاً هر جانور خرد زیانکار خرفستر به حساب می‌آید. گاهی حیوانات بزرگی چون فیل هم خرفستر شمرده شده‌اند.

لیست خرفسترانی که در وندیداد آمده بدین شرح است: مار، بید، کژدم، وزغ، موش، مورچه، پشه، کک، کنه، ملخ، مگس، زنبور، عنکبوت، کرم، سوسک، سن، ساس، شپش، سرگین گردان، بزمجه، لاک‌پشت، گربه، خرگوش و فیل. (ر.ک. وندیداد، ترجمه و شرح هاشم رضی، ج ۲، ص ۷۷۵–۷۶۲ شرح)

دستورها در باب خرفستران[ویرایش]

در دین زرتشتی خرفستران آفریده اهریمن هستند و کشتن آنها لازمه بهدینی است. «پیدا است که هر بهدینی یکی غن باید داشتن که خرفستران و گناهکاران را بدان زند و کشد تا کرفه مندتر شود.» (فرنبغ دادگی، ۱۲۱–۱۲۰ :۱۳۸۰)

از مهمترین آیین‌های جشن اسفندگان (سپندارمذگان) مراسم کشتن و دورکردن خرفستران است.

ادبیات[ویرایش]

احتمالاً فردوسی در این بیت مشهور شاه‌نامه به نکوهش این عمل می‌پردازد.

مکش مورکی را که روزی کش استکه او نیز جان دارد و جان خوش است

سعدی نیز در شعری در بوستان سعدی این بیت فردوسی را نقل به مضمون کرده و به فردوسی برای گفتن آن رحمت می‌فرستد.

چه خوش گفت فردوسی پاک زادکه رحمت بر آن تربت پاک باد
میازار موری که دانه‌کش استکه جان دارد و جان شیرین خوش است

شعر از ملک‌الشعرای بهار:

کیک و مله کژدم و مار و مگس

اشپش و زنبور و از این جنس بس

ساخته ز اندیشهٔ اهریمن‌اند

مایهٔ آزردن مرد و زن‌اند

منابع[ویرایش]

  1. متون پهلوي. ۱۳۷۱. ص. ۱۰۸.
  • مکنزی دیوید. فرهنگ کوچک زبان پهلوی. ترجمهٔ مهشید میرفخرایی.
  • دکترحسن انوری (۱۳۸۲فرهنگ فشرده سخن، انتشارات سخن