بلادی مری
| کوکتل‌های رسمی آی‌بی‌ای | |
|---|---|
 | |
| نوع | نوشیدنی مخلوط |
| حجم الکل اولیه | |
| سرو | با یخ قالبی |
| ترئین سنتی | ساقهٔ کرفس یا خیارشور |
| جام استاندارد | .svg) |
| آی‌بی‌ای عنصرهای مشخص‌شده  |
|
| تهیه | سس ووسترشر، سس تاباسکو، نمک و فلفل به لیوان هایبال افزوده و باقی ترکیب را همراه با یخ بر روی آن ریخته و به آرامی هم زده می‌شود. برای تزئین آن می‌توان از مخلوط نمک و دانه‌های کرفس آسیاب‌شده همراه با یک قاچ لیموترش استفاده نمود. |
| زمان | وقت ناهار |
بلادی مری (به انگلیسی: Bloody Mary) نوعی کوکتل است که از ترکیب ودکا و آب گوجه‌فرنگی تهیه می‌شود و برای مزه‌دار کردنش به آن چاشنی‌ها و طعم‌دهنده‌هایی از قبیل سس تاباسکو، سس ووسترشر، کنسومهٔ گوشت، کرفس، زیتون، نمک، فلفل سیاه، فلفل قرمز و آبلیمو می‌افزایند. دلیل نامیده‌شدن این مشروب به بلادی مری رنگ سرخ آن است.
تاریخ
[ویرایش]ساقی فرانسوی، فرنان پتیو مدعی شد که بلادی مری اختراع کرد در سال ۱۹۲۱، قبل از هر یک از ادعاهای بعدی، بنا به گفته نوه‌اش، بلادی مری.[۱][۲]
او در آن زمان در بار نیویورک در پاریس کار می کرد، که بعداً به بار هاری در نیویورک تبدیل شد، پاتوق مکرر پاریس برای ارنست همینگوی و دیگر مهاجران آمریکایی.[۳]
برخی از داستان‌ها حاکی از آن است که بلادی مری برگرفته از سروری به نام مری است که در یک بار سالنی به نام سطل خون در شیکاگو کار می‌کرد. برخی دیگر ادعا می کنند که نام آن به نام ملکه مری تودور انگلستان گرفته شده است. هیچ کس به طور قطع نمی داند، اما با کمرنگ شدن ممنوعیت، نوشیدنی در آمریکا از بین رفت و نام آن ماندگار شد. بقیه به قول خودشان تاریخ است.[۱] گفته می‌شود که این کوکتل بر اساس سنت‌های خود بار و فقط از ودکا و آب گوجه‌فرنگی ساخته شده است.[۴]
در ابتدا از آن به عنوان "سطل خون" یاد می شد.[۵] بار هاری همچنین ادعا می کند که کوکتل های کلاسیک متعدد دیگری از جمله وایت لیدی (به معنی - بانوی سفید White Lady) و سایدکار (به معنی - ماشین در طرف Side Car) ساخته است.[۶]
باشگاه ۲۱ (Club 21 به اینگلیسی) نیویورک دو ادعای مرتبط با آن دارد. یکی این است که در دهه ۱۹۳۰ (میلادی) توسط متصدی بار، هنری زبیکیویکز، که متهم به مخلوط کردن بلادی مری بود، اختراع شد. دیگری اختراع آن را به کمدین جورج جسل نسبت می دهد که در باشگاه ۲۱ رفت و آمد می کرد.[۷]
در سال ۱۹۳۹، لوسیوس بیبی در ستون شایعات خود This New York یکی از اولین ارجاعات ایالات متحده به این نوشیدنی را همراه با دستور اصلی چاپ کرد: «جدیدترین وانت جورج جسل که مورد توجه پاراگراف نویسان شهر قرار گرفته است، خونین نامیده می شود. مریم: نصف آب گوجه فرنگی، نصف ودکا."[۸][۹]
در نشریه ای در سال ۱۹۳۹ توسط ال فلوریدیتا به نام کوکتل های فلوریدیتا، دستوری به نام "مری رز" فهرستی از مواد اصلی بلادی مری مدرن را ذکر می کند.[۱۰]
منشا نام -
[ویرایش]برخی از طرفداران نوشیدنی بر این باورند که الهام بخش این نام، ستاره هالیوود مری پیکفورد بوده است.[۱۱] دیگران این نام را به پیشخدمتی به نام مری که در یک بار در شیکاگو به نام Bucket of Blood (به معنی سطل خون) کار می کرد، ردیابی می کنند.[۱۲] به گفته مدیر آلن داسیلوا در مصاحبه ای در سال ۲۰۱۱، سنت بار در نیویورک بار هری در پاریس، این است که یکی از مشتریانی که اولین بار در سال ۱۹۲۰ یا ۱۰۲۱ برای او کوکتل مخلوط شد، اظهار داشت: "به نظر می رسد دوست دخترم است که در سال ۲۰۱۱ ملاقات کردم. یک کاباره"؛ نام کاباره Bucket of Blood و نام دوست دختر ماری بود، بنابراین حامیان و متصدی بار پتیو موافقت کردند که آن را "Bloody Mary" بنامند.[۱۳]
از طرف دیگر، این نام ممکن است از «عدم تلفظ هجاهای اسلاوی نوشیدنی به نام ولادیمیر» در انگلیسی ناشی شده باشد.[1] این امر از مشاهده حکایتی که مشتری بار نیویورک برای او نوشیدنی را در سال ۱۹۲۰/۱۹۲۱ برای او تهیه کرد، ولادیمیر اسمیرنوف از خانواده ودکای اسمیرنوف بود.[۱۴]
نام «بلادی مری» با تعدادی از شخصیت‌های تاریخی مرتبط است، به‌ویژه ملکه ماری اول انگلستان، که به دلیل اعدام‌های پروتستان‌ها در دوران سلطنتش، «بلادی مری» ملقب شد.[۱۵]
تهیه و سرو -
[ویرایش]در ایالات متحده، بلادی مری معروف به طور دارو می‌زدگی چون که توش سبزیجات زیادی (برای ارام کردن دل)، نمک (الکترولیت های از دست رفته را دوباره پر کنید) و الکل (برای تسکین درد سر و بدن) است. علاقه مندان به بلادی مری از اثرات بی حس کننده الکل و همچنین اثر دارونما تا حدودی تسکین می یابند.[۱۶][۱۷][۱۸][۱۹][۲۰] شهرت آن به عنوان یک نوشیدنی ترمیم کننده به محبوبیت بلادی مری در صبح و اوایل بعد از ظهر، به خصوص در چاشت[۲۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "The history of the Bloody Mary cocktail 🩸". Silver Circle Distillery (به انگلیسی). Retrieved 2024-11-04.
- ↑ «Paris marks bloody mary cocktail's 100th birthday». PBS News (به انگلیسی). ۲۰۲۱-۱۲-۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۱-۰۴.
- ↑ MacElhone, Andrew & MacElhone, Duncan (1996) [1986]. Harry's ABC of Mixing Cocktails. Souvenir Press. p. 35. ISBN 0-285-63358-9.
- ↑ «A century of Harry's Bar in Paris» (به انگلیسی). BBC News. ۲۰۱۱-۱۱-۲۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۱-۰۴.
- ↑ «The Secret Origins of the Bloody Mary». Esquire (به انگلیسی). ۲۰۱۴-۰۲-۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۱-۰۴.
- ↑ The History of Harry's New York Bar – Book and Bar's Website article
- ↑ Smith, Andrew F. (2007). The Oxford Companion to American Food and Drink. New York: Oxford University Press, Inc. p. 55.
- ↑ Lucius Beebe (December 2, 1939). "George Jessel's newest pick-me-up which is receiving attention from the town's paragraphers is called Bloody Mary". New York Herald Tribune. p. 9.
- ↑ "The History of the Bloody Mary". Toma Bloody Mary Mixers (به انگلیسی). Retrieved 2024-11-04.
- ↑ Floridita Cocktails
- ↑ "Potent pick-me-up". Chicago Tribune. 24 July 2002. Retrieved 1 May 2012.
- ↑ Bloody Marys at 1933 prices just the tonic for NYC بایگانی‌شده در ۲۰۰۹-۱۲-۲۵ توسط Wayback Machine Reuters, 2 December 2008
- ↑ Chazan, David (25 November 2011). "A century of Harry's Bar in Paris". BBC News. BBC. Retrieved 9 November 2017.
The story is that there were a few customers, a few friends, and the bartender, Pete [sic] Petiot, made a cocktail for them with tomato juice and vodka.
- ↑ Samuels, Brian (March 18, 2013). "The History of the Bloody Mary". The Boys Club. Archived from the original on October 13, 2014. Retrieved August 30, 2018.
- ↑ Waller, Maureen (2006). Sovereign ladies: the six reigning queens of England. London: Murray. ISBN 978-0-7195-6628-8.
- ↑ Shoffner, Robert (2008-07-01). "Here's to the Bloody Mary". The Washingtonian. Retrieved 2009-06-09.
- ↑ "9 Myths About Your Hangover" بایگانی‌شده در ۲۰۱۱-۱۲-۲۵ توسط Wayback Machine by Dana Dudepohl, Marie Claire, at WebMD.com
- ↑ But Does It Actually Cure Hangovers? Cracked.com
- ↑ Mud in Your Eye; a Sheep's Eye in Your Drink Los Angeles Times, 30 December 2001
- ↑ Hangovers: There Is A Cure Huffington Post, 29 November 2011
- ↑ Garbarino, Steve (21 May 2011). "The Bloody Mary Makeover". The Wall Street Journal. Retrieved 9 July 2011.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Bloody Mary (cocktail)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ ژانویه ۲۰۱۰.
- Adrian Room (1992), An A to Z of British Life (به انگلیسی) (Third (updated and revised) impression ed.), Oxford University Press
