برای نقاشی دگا به‌همین نام، ابسنث (نقاشی) را ببینید.
ابسنث (به انگلیسی: Absinthe) نوعی نوشیدنی تقطیری با درصد بالای الکل است که از تقطیر گیاه انیسون، افسنتین یا رازیانه به دست می‌آید. ابسنث معمولاً به رنگ طبیعی سبز وجود دارد ولی به رنگ‌های شفاف و مصنوعی نیز تولید می‌شود. به آن جادوی سبز نیز گفته می‌شود.
در برخی موارد ابسنث به اشتباه لیکور گفته می‌شود.[۱] در حالیکه ابسنث به همراه شکر در داخل بطری لیکور است. ابسنث برخلاف دیگر مشروبات الکلی که درون بطری ریخته و مصرف می‌شود به علت بالا بودن مقدار الکل آن هنگام نوشیدن آن را باید با آب رقیق کرد.
تولید ابسنث در سوییس آغاز شد. اگرچه به عنوان یک نوشیدنی الکلی در اواخر قرن نوزدهم واوایل قرن بیستم میلادی در بین فرانسویان به خصوص هنرمندان و نویسندگان پاریسی رواج پیدا کرد وجزئی از فرهنگ بوهیمین شد ابسنث توسط جوامع محافظه کار و پروبیشینیست‌ها در آمریکا مورد مخالفت قرار گرفت. برخی از افراد مشهور چون ونسان ونگوگ و اسکار وایلد از طرفداران ابسنث برشمرده می‌شوند.
ابسنث به عنوان یک داروی توهم زا توصیف شده‌است. اسانس شیمیایی آن که در مقدار پایین ارائه می‌شود درای اثرات منفی است. ابسنث از سال ۱۹۱۵ در آمریکا و بیشتر کشورهای اروپایی به غیر از انگلیس، اسپانیا وامپراتوری اتریش-مجارستان ممنوع شد. شواهد نشان می‌دهد که تأثیرات ابسنث چندان خطرناک‌تر از لیکور معمولی نیست و دربارهٔ تأثیرات توهم زای آن، به غیر از الکل آن، اغراق شده‌است.[۲]
پس از آن که اتحادیه اروپا اجازه تولید و فروش ابسنث را در دهه ۱۹۹۰ میلادی داد تولید ابسنث از سر گرفته شد در سال ۲۰۰۸ بیش از ۲۰۰ شرکت مختلف در ۱۲ کشور به تولید ابسنث می‌پرداختند که جمله کشورهای عمده تولیدکننده می‌توان فرانسه، سوییس و جمهوری چک را نام برد.[۳]
از گذشته ابسنث داخل جام‌هایی ریخته می‌شود که جایی برای قراردادن یک قاشق چاک دار در بالای آن وجود داشت. پس از قرار دادن یک حبه قند بر روی قاشق، آب سرد را بر روی قند می‌ریختند تا ابسنث به میزان سه به یک یا پنج به یک باآب رقیق شود. در این روش مواد سازنده درآب حل نمی‌شوند. به محصول شیری رنگ این روش لاوش گفته می‌شود. ریختن آب اهمیت خاص خود را دارد و باعث بازگشت طعم اصلی گیاه انیسون می‌شود.
معمولاً پیشخدمت در کنار ابسنث یک بطری آب یخ و شکر قرار می‌دهد.[۴] درهنگام مصرف جمعی ابسنث، آب یخ را درداخل ظرفی دارای شیر آب می‌ریزند تا افراد در کنار یکدیگر بتوانند آب را داخل جام ابسنث بریزند.
در «بارها» ابسنث در جام‌های مخصوص صرف می‌شود. این جام‌ها درای خط نشانه خاصی هستند که میزان آبسنث ریخته شده در آن را مشخص می‌کند. استاندارد میزان آبسنث ریخته شده در این جام‌ها یک اونس معادل ۳۰ میلی لیتر است. اگرچه برخی از مصرف‌کنندگان ۱٫۵ اونس معادل ۴۵ میلی لیتر ابسنث می‌ریزند.
از روش‌های دیگر مصرف آبسنث، مصرف آن همراه دیگر مشروبات الکلی به صورت «کوکتل» در کشورهای انگلیس و آمریکا است.[۵] یکی از این روش‌ها «مرگ در بعد ازظهر» ارنست همینگوی می‌باشد او در کتاب خود ترکیب آبسنث با شامپاین فرانسوی را پیشنهاد می‌کند.[۶]
انیسون یکی از سه گونه گیاهی است که برای تولید ابسنث مورد استفاده قرار می‌گیرد
افسنتین یکی از سه گونه گیاهی است که برای تولید ابسنث مورد استفاده قرار می‌گیرد
رازیانه یکی از سه گونه گیاهی است که برای تولید ابسنث مورد استفاده قرار می‌گیرد
تا کنون با وجود تعریف قانونی مشروباتی چون ویسکی اسکاتلندی، براندی و جین در بیشتر کشورها تعریف قانونی برای آبسنث وجود ندارد. کارخانجات محصولات خود را به نام آبسنث تولید می‌کنند بدون اینکه تعریف قانونی یا حداقل استاندارد مربوط به آن را رعایت کنند. تولید آبسنث به دو روش تقطیر و cold mixing صورت می‌گیرد، در برخی از کشورها که تعریف مشخصی برای تولیدآبسنث وجود دارد تنها روش مجاز، تقطیر می‌باشد.
گیاهانی اصلی که برای تولید آبسنث مورد استفاده قرارمی‌گیرند افسنتین، انیسون و رازیانه فلورانسی می‌باشد که به سه‌گانه مقدس نیز معروفند.[۷]
خیساندن افسنتین در الکل بدون تقطیر آن باعث می‌شود که محصول به دست آمده دارای آبسنتین محلول در آب شود که ماده مفیدی برای انسان است. بهترین زمان برای تقطیر پس از عمل خیساندن و قبل از رنگ آمیزی است. محصولی که به‌طور مستقیم از تقطیر به دست می‌آید دارای ۷۲ درصد الکل است.
