برنابا

برنابای واعظ

یوسف ملقب به بَرنابا (به انگلیسی: Barnabas) که از سبط لاوی و اهل قبرس بود، رسولان او را برنابای واعظ نام نهاده بودند. انجیل برنابا منسوب به اوست.

وی از یهودی‌های شهر اورشلیم بود که به عیسی مسیح ایمان آورد. او مزرعهٔ خود را فروخت و وجه آن را به عیسی مسیح در راه تبلیغ و گسترش آیینش تقدیم کرد.

در کتاب اعمال رسولان، بارها به فعالیت‌های بشارتی برنابا به عنوان رسول اشاره شده‌است و در جمع رسولانِ مسیح به ویژه در کنار پولس رسول، از او یاد می‌شود.

برنابا پسر عموی یوحنا ملقب به مَرقُس، (نویسندۀ انجیل مرقس، که دومین انجیل از چهار انجیل موجود در کتاب مقدس مسیحیان است) بود، که خانهٔ مادرش، محل گردهمایی مسیحیان بود. او که ظاهری مقتدر داشت و فردی نیکو و پر از روح‌القدس بود، مؤمنان اورشلیم را متقاعد کرد تا پولس را بپذیرند و خود برای خدمت در میان امت‌ها به انطاکیه عازم شد. او در اولین سفر بشارتی پطرس با وی نیز همراه بود و سرانجام در سال ۶۱ میلادی در قبرس کشته شد.

نام محمّد از دیدگاه انجیل برنابا

سه اثر به برنابا نسبت داده می‌شود:

1. رسالۀ برنابا (Epistle of Barnabas)
2. اعمال برنابا (Acts of Barnabas)
3. انجیل برنابا (Gospel of Barnabas)

انجیل برنابا که از نظرات مختلف شباهت‌های زیادی به اعتقادات مسلمانان دارد، پیامبر اسلام را به گونه‌ای تأمل‌برانگیز بشارت می‌دهد. این کتاب همچنین به دلیل داشتن اشکالات تاریخی و نبود نسخه‌های تاریخی از آن تا قبل از قرن ۱۳ میلادی، امروزه از سوی مسیحیان جزو کتب آپوکریفا (اسفار مشکوک) اعلام شده‌است.

از بین نویسندگان مسلمان نیز به اصالت این انجیل به دیدۀ تردید نگاه شده است و به احتمال قوی این کتاب در یک فضای اسلامی نوشته شده است .

نکتۀ جالب اینکه انجیل برنابا عیسی را مسیح نمی‌داند، بلکه محمد را مسیح می داند: "پس اعتراف نمود یسوع (عیسی) و فرمود: «به راستی و درستی که من مسیا (مسیح) نیستم.»".

عیسی بر اساس آنچه انجیل برنابا می‌گوید، در پاسخ سؤال کاهنی که نام آن حضرت را پرسیده بود پاسخ داد: نام مسیا (مسیح) عجیب است، زیرا که خدا وقتی روان او را آفرید و او را در نور آسمانی گذاشت، برای او نامی انتخاب کرد خدا فرمود: صبر کن ای محمّد! زیرا می‌خواهم برای تو (و فقط برای تو) بهشت و جهان خلق کنم؛ و می‌خواهم به خاطر تو بسیاری از خلایق [گناهکار] را ببخشم. حتی هر که نام تو را مبارک گرداند، مبارک می‌کنم و هر که تو را لعنت کند [ و با تو دشمنی ورزد] ملعون [و دور از رحمت من] می‌شود.

و سپس فرمود: همانا نام مبارک او محمّد است. آن وقت همه مردم [که در اطراف یسوع بودند] با صدای بلند گفتند: ای خدا! پیامبر خود را به سوی ما بفرست. ای محمّد! هرچه زودتر برای خلاص جهان [از ظلم و فساد] بیا.

این در حالی است که حتی قرآن خود عیسی را مسیح می‌خواند، نه محمد را !بدون منبع کافی

منابع

• "Barnabas". Cross, F. L. , ed. The Oxford dictionary of the Christian church. New York: Oxford University Press. 2005; and St Barnabas Monastery

• هنری هلی، راهنمایی کتاب مقدس، ترجمهٔ جسیکا باباخانیان، سابرینا بدلیان و ادوارد عیسی بیک، زیر نظر کشیش ساروخاچیکی، ص ۶۰۴