امپراتوری گوگوریو

گوگوریو 고구려(高句麗) گوگوریو
۳۷ ق.م.–۶۶۸ م.
پرچم نظامی (قرن چهارم)
گوگوریو در سال ۴۷۶ میلادی.
پایتخت	جولبون (۳۷ ق.م. – ۳ م) گونگناسئونگ (۳ م. – ۴۲۷ م) پیونگ‌یانگ (۴۲۷ م. – ۶۶۸ م)
زبان(های) رایج	زبان گوگوریو
دین(ها)	آئین بودایی، شمن‌باوری
حکومت	پادشاهی
شاه، تااوانگ
• ۳۷ ق.م. - ۱۹ ق.م.	جومونگ
• ۳۹۱–۴۱۳	گوآنگ گائتو بزرگ
• ۴۱۳–۴۹۱	یانگسو
• ۵۹۰–۶۱۸	یئونگ یانگ
• ۶۴۲–۶۶۸	بوجانگ
دوره تاریخی	تاریخ باستان
• تأسیس	۳۷ ق.م.
• سقوط پیونگ یانگ	۶۶۸ م.
جمعیت
• قرن هفتم	تقریباً ۳٬۵۰۰٬۰۰۰ (۶۹۷٬۰۰۰ خانوار)
امروز بخشی از	کره جنوبی کره شمالی چین روسیه

بخشی از مجموعهٔ
تاریخ کره
پیش از تاریخ
جولمون میومان
دوره باستان
گوجوسان ۲۳۳۳ ق.م–۱۰۸ ق.م جین
سه امپراتوری نخست
بویو گوگوریو اوکجه دونگایی سم‌هان ما بایون‌ جین فرمانداری‌های ۴ گانه
دوره سه پادشاهی
گوگوریو ۳۷ ق.م–۶۶۸ ب.م باکجه ۱۸ ق.م–۶۶۰ ب.م شیلا ۵۷ ق.م–۹۳۵ ب.م گایا ۴۲–۵۶۲
دولت‌های شمالی و جنوبی
شیلای متحد ۶۶۸–۹۳۵ بالهایی ۶۹۸–۹۲۶
دوره سه امپراتوری پسین
باکجه جدید ۸۹۲–۹۳۶ گوگوریو جدید ۹۰۱–۹۱۸ شیلای متحد ۶۶۸–۹۳۵
دوره دودمانی
گوریو ۹۱۸–۱۳۹۲ چوسان ۱۳۹۲–۱۸۹۷ امپراتوری کره ۱۸۹۷–۱۹۱۰
دوره استعماری
استعمار ژاپن ۱۹۱۰–۱۹۴۵ دولت در تبعید ۱۹۱۹–۱۹۴۸
دوره امروزی
حکومت نظامی ۱۹۴۵–۱۹۴۸ کره شمالی ۱۹۴۸–تاکنون کره جنوبی ۱۹۴۸–تاکنون
موضوعات
هنر تقسیم زبان تاریخ نظامی (گوگوریو) پادشاهان نیروی دریایی علم و فناوری
گاه‌شمار

سه امپراتوری
۱- امپراتوری شیلا ۵۷ پ.م. — ۹۳۵ م. ۲- امپراتوری گوگوریو ۳۷ پ.م. — ۶۶۸ م. ۳- امپراتوری باکجه ۱۸ پ.م. — ۶۶۰ م.

گوگوریو یا کوگوریو یک امپراتوری بزرگ در تاریخ کشور کره است. در میان باکجه و شیلا، گوگوریو دومین امپراتوری از سه امپراتوری بود.

بنیانگذار این امپراتوری، امپراتور جومونگ یا چومو است.

فرمانده جومونگ فرزند هِموسو و یوهوا می‌باشد. هرچند که به عقیدهٔ برخی، جومونگ فرزند یوهوا و گوموا، امپراتور بویو است؛ که این عقیده اشتباه است.

جومونگ در دانگ بویو متولد شد و در آنجا رشد یافت تا سرانجام امپراتوری گوگوریو را در جولبون و بعد از تصرف هیون تو گون تأسیس کرد.

قلمرو پادشاهی گوگوریو، سرانجام توسعه پیدا کرد و به یک قدرت بزرگ منطقه‌ای تبدیل شد. گوگوریو به مدت ۷۰۵ سال باقی ‌ماند و در این مدت ۲۸ پادشاه از خانوادهٔ سلطنتی گو بر آن حکمرانی کردند تا اینکه توسط نیروهای تانگ و شیلا مورد هجوم قرار گرفت و نابود شد

فرهنگ

سبک زندگی :

ساکنان گوگوریو ، مانند سایر فرهنگ های سه پادشاهی ، هانبوک مدرن می پوشیدند. نقاشی های دیواری و مصنوعاتی وجود دارد که رقاصانی را به تصویر می کشد که لباس های سفید و ظریف پوشیده اند.

جشن ها و سرگرمی ‌ها :

تفریحات رایج در میان مردم گوگوریو نوشیدن ، آواز خواندن یا رقصیدن بود. همچنین بازی هایی مانند کشتی هم تماشاگران را به خود جلب می کرد.

تفریحات رایج در میان مردانگ‌‌‌‌‌‌مینگ نوشیدن ، آواز خواندن دانگ‌‌‌‌‌‌ مینگ بود. بازی هایی مانند کشتی تماشاگران کنجکاو را به خود جلب می کرد

دین و مذهب :

مردم گوگوریو نیاکان را می پرستیدند و آنها را امری خارق العایده می پنداشتند. حتی یک معبد در پیونگ یانگ وجود داشت که به جومونگ اختصاص داده شده بود. در جشنواره سالانه دانگ‌مینگ ، یک مراسم مذهبی برای جومونگ ، اجداد و خدایان برگزار می‌شد.

جانوران و حیوانات افسانه ای نیز در گوگوریو مقدس شمرده می شدند. ققنوس و اژدها هر دو مورد پرستش قرار می گرفتند ، در حالی که سامجوگو یا همان پرنده سه پا که نمایانگر خورشید است ، قدرتمندترین در میان این سه قلمداد می شد. امروزه نقاشی از جانوران افسانه ای در مقبره های پادشاه گوگوریو وجود دارد.

آیین بودا برای اولین بار در سال ۳۷۲ به گوگوریو وارد شد. دولت آموزه های بودیسم را به رسمیت شناخت و بسیاری از صومعه ها و زیارتگاه ها در زمان حکومت گوگوریو ایجاد شدند ، در واقع گوگوریو عنوان اولین پادشاهی در منطقه آیین بودا را رسمی کرد. با این حال ، آیین بودا در سیلا و باکجه بسیار محبوب تر بود.

زبان

اکثر کارشناسان زبان‌شناسی گوگوریو معتقدند که زبان مردمان گوگوریو عضوی از خانواده زبان کره ای بود.

همچنین سوابق چینی نشان می دهد که زبانهای گوگوریو ، بویو ، اوکجه شرقی و گوجوسان مشابه بوده است

نیروی نظامی

گوگوریو کشوری کاملاً نظامی بود. دانشمندان کره ای از گوگوریو به عنوان یک امپراطوری یاد کرده اند. در ابتدا ، چهار منطقه نیمه مستقل بر اساس دستورالعمل های اصلی وجود داشت و یک منطقه مرکزی به رهبری پادشاه وجود داشت. با این حال ، در قرن اول مناطق کاردینال توسط حکومت مرکزی متمرکز اداره می شدند و در پایان قرن سوم ، آنها تمام قدرت سیاسی و نظامی خود را به سلطنت از دست دادند. در قرن چهارم ، پس از شکست در برابر شیانبی و باکجه در زمان سوسوریم ، گوانگ گاتئو اصلاحات نظامی را ایجاد کرد که زمینه را برای فتوحات او فراهم کرد. در طول دوران اوج خود ، گوگوریو توانست ۳۰۰۰۰۰ سرباز را بسیج کند. گوگوریو معمولاً سربازان نیمه عشایری مانند قوم موه را به عنوان سرباز پیاده به خدمت می گرفت. هر مردی در گوگوریو موظف به خدمت در ارتش بود ، یا می توانست با پرداخت مالیات غلات اضافی از خدمت اجباری اجتناب کند.

تجهیزات :

سلاح اصلی پرتابی مورد استفاده در گوگوریو کمان بود. کمان ها اصلاح شده بودند تا ترکیبی باشند و توانایی پرتاب را در حد کمان ها افزایش دهند.

.جنگجویان گوگوریو از دو نوع شمشیر استفاده می کردند. اولین نوع کوتاهتر دو لبه بود که بیشتر برای پرتاب استفاده می شد. شمشیر دیگر دارای یک لبه تک لبه با کمترین لبه و پوم حلقه بود.

کلاه ایمنی مشابه کلاه ایمنی مورد استفاده مردم آسیای میانه بود که با بال ، چرم و دم اسب تزئین شده بود. سپر محافظ اصلی بود که بیشتر بدن سرباز را می پوشاند. همچنین سواره نظام را گئاماموسا (개마 무사 ، 鎧 called) می نامیدند.

استحکامات :

رایج ترین شکل قلعه در گوگوریو قلعه هایب به شکل ماه بود که بین یک رودخانه و شاخه آن واقع می‌شد. خندق ها و دیوارهای زمینی بین سواحل یک خط دفاعی اضافی تشکیل می‌دادند. طول دیوارها گسترده بود و آنها از بلوک های سنگی عظیم با خاک رس ساخته شده بودند و حتی توپخانه های چینی نیز برای شکستن آنها مشکل داشتند. دیوارها برای جلوگیری از حمله زیر زمینی با خندق احاطه شده بودند و مجهز به برج های نگهبانی بودند. همه قلعه ها دارای منابع آب و تجهیزات کافی برای محاصره طولانی مدت بودند.

ساختار :

در پایتخت پنج ارتش وجود داشت که بیشتر آنها سواره نظام بودند و شخصاً توسط شاه هدایت می شدند و تقریباً ۱۲۵۰۰ نفر بودند. تعداد واحدهای نظامی از ۲۱۰۰۰ تا ۳۶۰۰۰ سرباز متفاوت بود که در استانها مستقر بودند و توسط والیان هدایت می شدند. کلنی های نظامی نزدیک مرزها بیشتر از سربازان و دهقانان تشکیل شده بود. همچنین ارتشهای خصوصی در دست اشراف بودند. این سیستم به گوگوریو اجازه می داد تا ارتش ۵۰ هزار نفری را بدون هزینه اضافی و ۳۰۰۰۰۰ هزار نفر را از طریق بسیج گسترده در موارد خاص حفظ و استفاده كند.

واحدهای نظامی گوگوریو بر اساس اسلحه های اصلی به چند دسته تقسیم می‌شدند :

نیزه ، تبر ، کمانداران متشکل از کسانی که پیاده و سواره بودند و سواره نظام سنگین که شامل لشکرهای زرهی و سنگین نیزه بود. گروههای دیگری مانند واحدهای منجنیق ، دیوار کوهنوردان و واحدهای طوفانی بخشهای دیگری از واحدهای ویژه کشور را تشکیل می‌دادند

استراتژی :

در تشکیلات ارتش ژنرال و نزدیکانش با نگهبانانی در وسط ارتش قرار می‌گرفتند . در مقابل ژنرال نیروهای اصلی پیاده نظام و در جناحین صف های سواره نظام سنگین اسلحه قرار داشتند که در صورت حمله جناحی دشمن آماده ضد حمله بودند. در جلو و عقب ، سواره های سبک اسلحه جای میگرفتند که برای اطلاعات ، تعقیب و تضعیف ضربات دشمن کارایی داشتند. در اطراف نیروهای اصلی نیز گروههای کوچکی از سواران سنگین اسلحه و پیاده نظام قرار داشتند.

همچنین گوگوریو استراتژی دفاع فعال را بر اساس شهرها اجرا می‌كرد. علاوه بر شهرهای محصور شده و اردوگاه های مستحکم ، این سیستم پدافند فعال از واحدهای کوچک سواره سبک اسلحه برای آزار و اذیت مداوم دشمن ، واحدهای محاصره و ذخایر نیرومند ، متشکل از بهترین سربازان ، استفاده می کرد.

مؤسس امپراتوری

دانگمیونگ (متولد ۳۷–۱۹ قبل از میلاد) یا به‌طور کامل دانگمیونگ سئونگ وانگ که با اسم زمان تولدش جومونگ نیز معروف است، مؤسس امپراتوری گوگوریو می‌باشد. گوگوریو در میان سه امپراتوری کره، شمالی‌ترین آن‌ها محسوب می‌شد. در لوح سنگی گوآنگ گائتو از او با نام چومو وانگ به معنی پادشاه چومو و در ۲ کتاب تاریخی سامگوک ساگی و سامگوک یوسا از او با نام جومونگ و عنوان گو یاد شده‌است. همچنین در کتاب سامگوک ساگی از او با نام چومونگ یا سانگائی نیز نام برده شده‌است. در سایر نوشته‌های بدست آمده او با نام‌های چومونگ، جونگمو یا دومو معرفی شده‌است.

افسانهٔ تأسیس امپراتوری

افسانهٔ تأسیس گوگوریو برگرفته از متون کهن کره از جمله لوح سنگی گوانگتنو است. معروفترین متن شناخته‌شده با اندکی تغییرات از سامگوک یوسا، سامگوک ساگی و دانگمیونگ سونگ وانگ پیئون از دانگ گوک ایسانگ گوکجیپ بدست آمده‌است. بحث‌های مختلفی بر سر آنکه پدر واقعی او چه کسی بوده به وجود آمده‌است. در بعضی از متون کره، جومونگ را پسر هموسو (بمعنی پسر آسمان) و یوهوا (بمعنی دختر خدای رودخانه هابک) توصیف کرده‌اند.

گفته شده‌است که هموسو با یوهوا در زمانی که او در کنار رودخانه در حال حمام کردن بود، آشنا میشود؛ اما خدای رودخانه هموسو را نمی‌پذیرد و او به آسمان برمیگردد. خدای رودخانه یوهوا را به اوبالسو تبعید کرد، مکانی که او با گوموئا، پادشاه دانگ‌بویو آشنا شد و صیغهٔ او گردید. یوهوا که توسط نور خورشید باردار شده بود، تخمی را به دنیا آورد. گوموا سعی کرد تا تخم را نابود کند، سپس سعی کرد تا تخم را به حیوانات بخوراند، اما حیوانات به جای خوردن آن، از تخم محافظت کردند تا صدمه نبیند. در نهایت گوموا تخم را به یوهوا برگرداند و از درون تخم پسری بدنیا آمد که «جومونگ» نامیده شد و در زبان بویوی باستان بمعنی «کماندار ماهر» است.

گوگوریو در اوج قدرت (آبی)

در فرهنگ عامه

کتابی به نام ملت پرنده سه پا با محوریت داستان گوگوریو دربارهٔ امپراتوری کره توسط فرزاد عابدی به زبان فارسی نوشته شده‌است. لازم است ذکر شود که نام امروزی کره از گوگوریو گرفته شده‌است.

فهرست پادشاهان گوگوریو

شماره	نام امپراتور	دوره زندگانی (میلادی)	نسبت با امپراتورهای قبلی	دوره حکومت (میلادی)	پایتخت
۱	جومونگ	۵۸ ق م - ۱۹ ق م	مؤسس سلسله گوگوریو	۳۷ ق م - ۱۹ ق م	جولبون سئونگ
۲	یوری	۳۸ ق م - ۱۸ م	پسر جومونگ	۱۹ ق م - ۱۸ م	جولبون سئونگ از سال ۳ م گونگناسئونگ
۳	موهیول	۴–۴۴	پسر یوری	۱۸–۴۴	گونگناسئونگ
۴	مینجانگ	۱۵ - ۴۸	پسر یوری	۴۴–۴۸	گونگناسئونگ
۵	موبون	۳۰–۵۳	پسر موهیول	۴۸–۵۳	گونگناسئونگ
۶	تائجو	۴۷–۱۶۵	نوه یوری	۵۳–۱۴۶	گونگناسئونگ
۷	چادائه	۷۱–۱۶۵	برادر تائجو	۱۴۶–۱۶۵	گونگناسئونگ
۸	سیندائه	۸۹–۱۷۹	برادر تائجو و چادائه	۱۶۵–۱۷۹	گونگناسئونگ
۹	گگوکچئون	؟ - ۱۹۷	پسر سیندائه	۱۷۹–۱۹۷	گونگناسئونگ
۱۰	سانسانگ	؟ - ۲۲۷	پسر سیندائه	۱۹۷–۲۲۷	گونگناسئونگ
۱۱	دانگچئون	۲۰۹–۲۴۸	پسر سانسانگ	۲۲۷–۲۴۸	گونگناسئونگ
۱۲	جونگچئون	۲۲۴–۲۷۰	پسر دانگچئون	۲۴۸–۲۷۰	گونگناسئونگ
۱۳	سوچئون	؟ - ۲۹۲	پسر جونگچئون	۲۷۰–۲۹۲	گونگناسئونگ
۱۴	بنگسانگ	؟ - ۳۰۰	پسر سوچئون	۲۹۲–۳۰۰	گونگناسئونگ
۱۵	میچئون	؟ - ۳۳۱	نوه سوچئون	۳۰۰–۳۳۱	گونگناسئونگ
۱۶	گگوگوون	؟ - ۳۷۱	پسر میچئون	۳۳۱–۳۷۱	گونگناسئونگ
۱۷	سوسوریم	؟ - ۳۸۴	پسر گگوگوون	۳۷۱–۳۸۴	گونگناسئونگ
۱۸	گگوگ یانگ	؟ - ۳۹۱	پسر گگوگوون	۳۸۴–۳۹۱	گونگناسئونگ
۱۹	گوآنگ گائتو بزرگ	۳۷۴–۴۱۳	پسر گگوگ یانگ	۳۹۱–۴۱۳	گونگناسئونگ
۲۰	یانگسو	۳۹۴–۴۹۱	پسر گوآنگ گائتو بزرگ	۴۱۳–۴۹۱	گونگناسئونگ از سال ۴۲۷ م پیونگ‌یانگ
۲۱	مونجا میونگ	؟ - ۵۱۹	نوه یانگسو	۴۹۱–۵۱۹	پیونگ‌یانگ
۲۲	آنجانگ	؟ - ۵۳۱	پسر مونجا میونگ	۵۱۹–۵۳۱	پیونگ‌یانگ
۲۳	آن وون	؟ - ۵۴۵	پسر مونجا میونگ	۵۳۱–۵۴۵	پیونگ‌یانگ
۲۴	یانگ وون	؟ - ۵۵۹	پسر آن وون	۵۴۵–۵۵۹	پیونگ‌یانگ
۲۵	پیونگ وون	؟ - ۵۹۰	پسر یانگ وون	۵۵۹–۵۹۰	پیونگ‌یانگ
۲۶	یئونگ یانگ	؟ - ۶۱۸	پسر پیونگ وون	۵۹۰–۶۱۸	پیونگ‌یانگ
۲۷	یئونگ نیو	؟ - ۶۴۲	پسر پیونگ وون	۶۱۸–۶۴۲	پیونگ‌یانگ
۲۸	بوجانگ	؟ - ۶۸۲	برادرزاده یئونگ نیو	۶۴۲–۶۶۸	پیونگ‌یانگ

جستارهای وابسته

• پایتخت و آرامگاه‌های پادشاهی کوگوریو
• مجموعه آرامگاه‌های گوگوریو

منابع

ویکی‌پدیای انگلیسی