امپراتوری گوگوریو
امپراطوری گوگوریو 고구려(高句麗) گوگوریو | |
---|---|
۳۷ ق.م.–۶۶۸ م. | |
گوگوریو در سال ۴۷۶ میلادی. | |
پایتخت | جولبون(۳۷ ق.م. – ۳ م)
گونگناسئونگ(۳ م _ ۴۷۲ م) پیونگ یانگ(۴۷۲ م_۶۶۸ م) |
زبان(های) رایج | کره ای |
دین(ها) | بودایی |
حکومت | پادشاهی |
شاه، تااوانگ | |
• ۳۷–۱۹ ق. م | جومونگ |
• ۳۹۱–۴۱۳ م | گوآنگ گائتو بزرگ |
• ۴۱۳–۴۹۱ م | موهیول |
• ۵۹۰–۶۱۸ م | هودونگ |
• ۶۴۲–۶۶۸ م | موبون |
دوره تاریخی | تاریخ باستان کره |
• تأسیس | ۳۷ ق.م. |
۶۶۸ م. | |
جمعیت | |
• قرن هفتم[۱] | تقریباً ۳٬۵۰۰٬۰۰۰ (۶۹۷٬۰۰۰ خانوار) |
امروز بخشی از | ![]() ![]() ![]() ![]() |
بخشی از مجموعهٔ |
||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
تاریخ کره | ||||||||
![]() | ||||||||
پیش از تاریخ | ||||||||
دوره باستان | ||||||||
|
||||||||
سه امپراتوری نخست | ||||||||
دوره سه پادشاهی | ||||||||
|
||||||||
دولتهای شمالی و جنوبی | ||||||||
|
||||||||
دوره سه امپراتوری پسین | ||||||||
|
||||||||
دوره دودمانی | ||||||||
|
||||||||
دوره استعماری | ||||||||
|
||||||||
دوره امروزی | ||||||||
|
||||||||
موضوعات | ||||||||
گاهشمار | ||||||||
سه امپراتوری |
---|
۱- امپراتوری شیلا ۵۷ پ.م. — ۹۳۵ م. |
گوگوریو یا کوگوریو یک امپراتوری بزرگ در تاریخ کشور کره است. در میان باکجه و شیلا، گوگوریو دومین امپراتوری از سه امپراتوری بود و از نظر استراتژیک و نظامی قدرتمند تر از سه کشور دیگر بود.
بنیانگذار این امپراتوری، امپراتور جومونگ یا چومو است.
فرمانده جومونگ فرزند هِموسو و یوهوا میباشد. هرچند که به عقیدهٔ برخی، جومونگ فرزند یوهوا و گوموا، امپراتور بویو است.
جومونگ در دانگ بویو متولد شد و در آنجا رشد یافت تا سرانجام امپراتوری گوگوریو را در جولبون و بعد از تصرف هیون تو گون تأسیس کرد.
قلمرو پادشاهی گوگوریو، سرانجام توسعه پیدا کرد و به یک قدرت بزرگ منطقهای تبدیل شد. گوگوریو با ارتش قدرتمندش به مدت ۷۰۵ سال باقی ماند و در این مدت ۲۸ پادشاه از خانوادهٔ سلطنتی گو بر آن حکمرانی کردند. معنی واژه گوگوریو یعنی قدرتمندترین و بزرگترین امپراتوری در کل جهان و همینطور گوگوریو در جنگهای زیادی توانست ژاپن و چین را شکست دهد وتوانست بخش اعظمی از شرق آسیا را زیر سلطه خود ببرد ولی بعد ها قدرت خود را ازدست داد و توسط شیلا و چین نابود شد.
سازمان و تجهیزات و تشکیلات گوگوریو
دو شکار در سال، به رهبری خود پادشاه، تمرینات مانور، مانورهای شکار و رژه انجام شد تا به سرباز گوگوریو سطح بالایی از آموزش فردی بدهد. پنج لشگر در پایتخت وجود داشت که اکثراً سواره نظام بودند که شخصاً توسط پادشاه رهبری می شدند و تعداد آنها تقریباً 12،500 می شد. تعداد واحدهای نظامی از 21،000 تا 36،000 سرباز متغیر بود که در استان ها مستقر بودند و توسط فرمانداران رهبری می شدند. مستعمرات نظامی نزدیک مرزها بیشتر از سربازان و دهقانان تشکیل شده بود. ارتش خصوصی نیز در اختیار اشراف بود. این سیستم به گوگوریو اجازه داد تا ارتشی متشکل از 50،000 بدون هزینه اضافی و 300،000 نفر را از طریق بسیج بزرگ در موارد خاص حفظ و استفاده کند. واحدهای گوگوریو بر اساس سلاح های اصلی تقسیم شدند: نیزه داران، تبرزنان، کمانداران متشکل از افراد پیاده و سواره، و سواره نظام سنگین که شامل لشکرهای زرهی و نیزه های سنگین می شد. گروههای دیگری مانند یگانهای منجنیق، دیوارهنوردان و یگانهای طوفان بخشی از یگانهای ویژه بودند و به مشترک اضافه شدند. مزیت این بخش عملکردی، یگان های رزمی بسیار تخصصی است، در حالی که نقطه ضعف آن این است که انجام اقدامات پیچیده و تاکتیکی برای یک واحد غیرممکن است سلاح پرتابه اصلی مورد استفاده در گوگوریو کمان بود. [129] کمانها به گونهای اصلاح شدند که ترکیبیتر باشند و توانایی پرتاب را همتراز با کمانهای ضربدری افزایش دهند . به میزان کمتری از ماشین های پرتاب سنگ و کمان های کراس نیز استفاده می شد. سلاح های قطبی که علیه سواره نظام و به صورت باز استفاده می شد، بیشتر نیزه بود. دو نوع شمشیر توسط جنگجویان گوگوریو استفاده می شد. اولی یک نوع دو لبه کوتاه تر بود که بیشتر برای پرتاب استفاده می شد. دیگری شمشیر تک لبه بلندتر با حداقل قبضه و حلقه حلقه بود که از نفوذ هان شرقی بود. این کلاهها شبیه کلاههایی بود که آسیای مرکزی استفاده میکردندمردم، تزئین شده با بال، چرم و دم اسب. سپر محافظ اصلی بود که بیشتر بدن سرباز را پوشانده بود. سواره نظام Gaemamusa (개마무사، 鎧馬武士) نامیده می شد و از نظر نوع شبیه به کاتافراکت بود . [129]. تشکیلات نظامی ژنرال و کارکنانش را با نگهبانی در وسط ارتش داشت. تیراندازان توسط تبرزنان دفاع می شدند. در جلوی ژنرال نیروهای اصلی پیاده نظام و در جناحین ردیف هایی از سواره نظام سنگین قرار داشتند که در صورت حمله جناحی دشمن آماده ضدحمله بودند. در جلو و عقب سواره نظام سبک بود که برای اطلاعات، تعقیب و تضعیف ضربه دشمن استفاده می شد. در اطراف نیروهای اصلی گروه های کوچکی از سواره نظام سنگین و پیاده نظام بودند. هر واحد با ارائه حمایت متقابل برای دفاع از دیگری آماده بود. گوگوریو استراتژی دفاع فعال را بر اساس شهرها اجرا کرد. علاوه بر شهرهای محصور شده و اردوگاههای مستحکم، این سامانه پدافندی فعال از واحدهای کوچک سواره نظام برای آزار و اذیت مداوم دشمن، یگانهای رفع محاصره و ذخیرههای قوی متشکل از بهترین سربازان استفاده میکرد تا در انتها به شدت ضربه بزنند. گوگوریو همچنین از اطلاعات نظامی و تاکتیک های ویژه به عنوان بخش مهمی از استراتژی استفاده کرد. گوگوریو در اطلاعات نادرست مانند ارسال فقط سر نیزه های سنگی به عنوان ادای احترام به دربار چین در عصر آهن مهارت داشت. گوگوریو سیستم جاسوسی خود را توسعه داده بود. یکی از معروفترین جاسوسها، باکسوک ، که در Samguk yusa ذکر شده ، توانست به هوارنگهای . دودمان شیلا، نفوذ کند.
تأسیس امپراتوری[ویرایش]
دانگمیونگ (متولد ۳۷–۱۹ قبل از میلاد) یا بهطور کامل دانگمیونگ سئونگ وانگ که با نام زمان تولدش جومونگ نیز معروف است، مؤسس امپراتوری گوگوریو میباشد. گوگوریو در میان سه امپراتوری کره، شمالیترین آنها محسوب میشد. در لوح سنگی گوآنگ گائتو از او با نام چومو وانگ به معنی پادشاه چومو و در ۲ کتاب تاریخی سامگوک ساگی و سامگوک یوسا از او با نام جومونگ و عنوان گو یاد شدهاست. همچنین در کتاب سامگوک ساگی از او با نام چومونگ یا سانگائی نیز نام برده شدهاست. در سایر نوشتههای به دست آمده او با نامهای چومونگ، جونگمو یا دومو معرفی شدهاست.
افسانهٔ تأسیس امپراتوری[ویرایش]
افسانهٔ تأسیس گوگوریو برگرفته از متون کهن کره از جمله لوح سنگی گوانگتنو است. معروفترین متن شناختهشده با اندکی تغییرات از سامگوک یوسا، سامگوک ساگی و دانگمیونگ سونگ وانگ پیئون از دانگ گوک ایسانگ گوکجیپ بدست آمدهاست. بحثهای مختلفی بر سر آنکه پدر واقعی او چه کسی بوده به وجود آمدهاست. در بعضی از متون کره، جومونگ را پسر هموسو (بمعنی پسر آسمان) و یوهوا (بمعنی دختر خدای رودخانه هابک) توصیف کردهاند.
گفته شدهاست که هموسو با یوهوا در زمانی که او در کنار رودخانه در حال حمام کردن بود، آشنا میشود؛ اما خدای رودخانه هموسو را نمیپذیرد و او به آسمان برمیگردد. خدای رودخانه یوهوا را به اوبالسو تبعید کرد، مکانی که او با گوموئا، پادشاه دانگبویو آشنا شد و صیغهٔ او گردید. یوهوا که توسط نور خورشید باردار شده بود، تخمی را به دنیا آورد. گوموا سعی کرد تا تخم را نابود کند، سپس سعی کرد تا تخم را به حیوانات بخوراند، اما حیوانات به جای خوردن آن، از تخم محافظت کردند تا صدمه نبیند. در نهایت گوموا تخم را به یوهوا برگرداند و از درون تخم پسری بدنیا آمد که «جومونگ» نامیده شد و در زبان بویوی باستان بمعنی «کماندار ماهر» است.
در فرهنگ عامه[ویرایش]
کتابی به نام ملت پرنده سه پا با محوریت داستان گوگوریو دربارهٔ امپراتوری کره توسط فرزاد عابدی به زبان فارسی نوشته شدهاست. لازم است ذکر شود که نام امروزی کره از گوگوریو گرفته شدهاست.
فهرست پادشاهان گوگوریو[ویرایش]
شماره | نام امپراتور | دوره زندگانی (میلادی) | نسبت با امپراتورهای قبلی | دوره حکومت (میلادی) | پایتخت |
---|---|---|---|---|---|
۱ | جومونگ | ۵۸ ق م - ۱۹ ق م | مؤسس سلسله گوگوریو | ۳۷ ق م - ۱۹ ق م | جولبون سئونگ |
۲ | یوری | ۳۸ ق م - ۱۸ م | پسر جومونگ | ۱۹ ق م - ۱۸ م | جولبون سئونگ از سال ۳ م گونگناسئونگ |
۳ | موهیول | ۴–۴۴ | پسر یوری | ۱۸–۴۴ | گونگناسئونگ |
۴ | مینجانگ | ۱۵–۴۸ | پسر یوری | ۴۴–۴۸ | گونگناسئونگ |
۵ | موبون | ۳۰–۵۳ | پسر موهیول | ۴۸–۵۳ | گونگناسئونگ |
۶ | تائجو | ۴۷–۱۶۵ | نوه یوری | ۵۳–۱۴۶ | گونگناسئونگ |
۷ | چادائه | ۷۱–۱۶۵ | برادر تائجو | ۱۴۶–۱۶۵ | گونگناسئونگ |
۸ | سیندائه | ۸۹–۱۷۹ | برادر تائجو و چادائه | ۱۶۵–۱۷۹ | گونگناسئونگ |
۹ | گگوکچئون | ؟ - ۱۹۷ | پسر سیندائه | ۱۷۹–۱۹۷ | گونگناسئونگ |
۱۰ | سانسانگ | ؟ - ۲۲۷ | پسر سیندائه | ۱۹۷–۲۲۷ | گونگناسئونگ |
۱۱ | دانگچئون | ۲۰۹–۲۴۸ | پسر سانسانگ | ۲۲۷–۲۴۸ | گونگناسئونگ |
۱۲ | جونگچئون | ۲۲۴–۲۷۰ | پسر دانگچئون | ۲۴۸–۲۷۰ | گونگناسئونگ |
۱۳ | سوچئون | ؟ - ۲۹۲ | پسر جونگچئون | ۲۷۰–۲۹۲ | گونگناسئونگ |
۱۴ | بنگسانگ | ؟ - ۳۰۰ | پسر سوچئون | ۲۹۲–۳۰۰ | گونگناسئونگ |
۱۵ | میچئون | ؟ - ۳۳۱ | نوه سوچئون | ۳۰۰–۳۳۱ | گونگناسئونگ |
۱۶ | گگوگوون | ؟ - ۳۷۱ | پسر میچئون | ۳۳۱–۳۷۱ | گونگناسئونگ |
۱۷ | سوسوریم | ؟ - ۳۸۴ | پسر گگوگوون | ۳۷۱–۳۸۴ | گونگناسئونگ |
۱۸ | گگوگ یانگ | ؟ - ۳۹۱ | پسر گگوگوون | ۳۸۴–۳۹۱ | گونگناسئونگ |
۱۹ | گوآنگ گائتو بزرگ | ۳۷۴–۴۱۳ | پسر گگوگ یانگ | ۳۹۱–۴۱۳ | گونگناسئونگ |
۲۰ | یانگسو | ۳۹۴–۴۹۱ | پسر گوآنگ گائتو بزرگ | ۴۱۳–۴۹۱ | گونگناسئونگ از سال ۴۲۷ م پیونگیانگ |
۲۱ | مونجا میونگ | ؟ - ۵۱۹ | نوه یانگسو | ۴۹۱–۵۱۹ | پیونگیانگ |
۲۲ | آنجانگ | ؟ - ۵۳۱ | پسر مونجا میونگ | ۵۱۹–۵۳۱ | پیونگیانگ |
۲۳ | آن وون | ؟ - ۵۴۵ | پسر مونجا میونگ | ۵۳۱–۵۴۵ | پیونگیانگ |
۲۴ | یانگ وون | ؟ - ۵۵۹ | پسر آن وون | ۵۴۵–۵۵۹ | پیونگیانگ |
۲۵ | پیونگ وون | ؟ - ۵۹۰ | پسر یانگ وون | ۵۵۹–۵۹۰ | پیونگیانگ |
۲۶ | یئونگ یانگ | ؟ - ۶۱۸ | پسر پیونگ وون | ۵۹۰–۶۱۸ | پیونگیانگ |
۲۷ | یئونگ نیو | ؟ - ۶۴۲ | پسر پیونگ وون | ۶۱۸–۶۴۲ | پیونگیانگ |
۲۸ | بوجانگ | ؟ - ۶۸۲ | برادرزاده یئونگ نیو | ۶۴۲–۶۶۸ | پیونگیانگ |
۲۹ گو دئوک مو
۶۶۹-۸۲۰ آخرین و فرمانروای گوگوریو بود و در مدت کوتاهی سقوط کرد.
۳۰ سونگ هی ۸۲۱-۹۴۱ سونگ هی بعد از گو دئوک مو به تخت فرمانروایی نشست او بعد از این که گوگوریو سقوط کرد با دائه جویونگ از بالهایی وارد جنگ شد با ادامه این جنگ سونگ هی و خواهرانش توانست دائه جویونگ را بکشند و حکومت گوگوریو را قوی تر کنند قدرت نایب السلطنه سونگ هی ادامه داشت تا اینکه او با ادامه لشکرکشی ها گوگوریو را به اوج قدرت رساند قدرت نایب السطنه سونگ هی ادامه داشت تا اینکه در سال ۷۳۷ وقتی دید امپراطوری شیلا تضعیف شده با شیلا وارد جنگ شد تا اینکه سونگ هی موقعیت خود را بهتر از امپراطوری تانگ دید با لشکر ۷۰۰۰۰۰ هزار نفری به شیلا حمله کرد و قصر شیلا سقوط کرد و به دست سونگ هی افتاد قدرت او همچنان بیشتر شد تا اینکه خشم امپراطوری تانگ باعث دشمنی با خود شد.حتی سونگ هی با ملکه وو زتیان وارد جنگ شد ملکه وو زتیان ادامه سلسله تانگ بود دودمان ژو که ملکه وو زتیان بر عهده داشت با جنگ های اخیر مقابل گوگوریو دوامی نداشت دودمان ژو و ملکه وو زتیان نتوانست جلوی حملات ملکه گوگوریو سونگ هی را بگیرد و دودمان ژو به پایان رسید. ولی این پایان کار سلسله تانگ نبود سلسله تانگ ادامه سلسله ژو بود امپراطوری تانگ بار ها و بارها از گوگوریو شکست میخورند ولی شوان زونگ اول از تانگ امپراطور تانگ شناخته شد. شوان زونگ تانگ را قوی تر و قوی تر کرد اما سونگ هی در سال ۷۶۲ میلادی با امپراطوری تانگ وارد جنگ شد. ولی این پایان کار سلسله تانگ نبود. سلسله تانگ نتوانست مقابل ارتش گوگوریو را بگیرد و در جنگ شکست خوردند و عقب نشینی کردند. ولی سونگ هی ارتش خود را به شی آن چانگ آن ادامه داد تا این که اینقدر ادامه داد تا سلسله تانگ از تاریخ از سرزمین محو شود سونگ هی ارتش خود را از شی آن عقب نشینی نکرد بلکه خود سونگ هی سوگند یاد کرد که امپراطوری تانگ را برای همیشه از تاریخ از سرزمین محو کند شی آن در حال سقوط بود تا اینکه سونگ هی به حملات خود ادامه داد سونگ هی دستور داد قصر تانگ را تصرف کند و برای همیشه از تاریخ از سرزمین محو شود سونگ هی ارتش خود را به دروازه اصلی قصر امپراطوری تانگ رساند و دروازه اصلی قصر امپراطوری تانگ سقوط کرد و سونگ هی با ارتش خود به قصر امپراطوری تانگ رسید شی آن در حال سقوط بود یونگ خواهر ملکه گوگوریو سونگ هی قعله های بسیار زیادی از امپراطور تانگ را گرفتند و شی آن داشت سقوط می کرد اما شوان زونگ وقتی دید که شی آن در حال سقوط بود مجبور شد به حملات خود با گوگوریو ادامه دهد اما شوان زونگ و افرادش شجاعانه جنگیدند ولی همهی افرادش کشته شدند و شوان زونگ همچنان روی تخت فرمانروایی بود سونگ هی وارد قصر تانگ شد و سونگ هی با شوان زونگ رو به رو یکدیگر بودند شوان زونگ به سونگ هی ملکه و نایب السلطنه گوگوریو گفت من که باورم نمیشه که تو توانستی گوگوریو را از سقوط نجات بدهی سونگ هی به شوان زونگ گفت من به خاطر قدرتم و فرمانروای که دارم هر کسی را می توانم از پا در بیاورم سونگ هی به شوان زونگ گفت من سوگند یاد کردم یه روزی امپراطوری تانگ را برای همیشه از بین ببرم این آرزوی بزرگ من است سونگ هی به شوان زونگ گفت تسلیم شو من قول می دهم که تو زندگی کنی و به زندگی خود ادامه دهی و گفت من هرگز کسانی که تسلیم من شوند را ببخشم خیلی خوشحال میشم که تو یکی از آنها باشی . یکی از خواهران سونگ هی یون جئونگ نام داشت و گفت خواهر شی آن و امپراطوری تانگ سقوط کرد وقتی که شوان زونگ این خبر را شنید گفت من دیگه زندگی ندارم که زندگی خودم را ادامه بدم شوان زونگ گفت مرا بکش و آرزوی خودت را بر آورده کن گفت من را بکش سونگ هی به قول خودش عهد کرد و گفت راحت بخواب. سونگ هی دستور داد تا شوان زونگ را بکشند سونگ هی با شمشیر خود شوان زونگ اول را کشت و سلسله تانگ در سال ۷۶۲ میلادی از تاریخ از سرزمین محو شد و سونگ هی به آرزوی دیرینه خود رسید و تمام چینی ها را از سرزمین نابود کرد.حتی سونگ هی همچنان قصد داشت تا آخر عمر زندگی کند سونگ هی در مهارت های رزمی توانایی بالایی داشت سونگ هی در تیر و کمان توانایی و استعداد بالایی داشت و حتی در مهارت های رزمی همچون شمشیر و نیزه یکی از استادان بزرگ در تاریخ شناخته شد از سونگ هی میتوان به عنوان فرمانروای زن و نایب السلطنه بزرگ در تاریخ یاد کرد حتی از سونگ هی میتوان گفت که او به مدت صد و بیست سال فرمانروایی کرد و یکی از ملکه های بزرگ و نایب السلطنه بزرگ در تاریخ شناخته شد و حتی سونگ هی طولانی ترین فرمانروایی ملکه زن شناخته شد سونگ هی در سن صد و بیست سالگی با عمر طبیعی از دنیا رفت و نام او در تاریخ شناخته و بزرگترین ملکه فرمانروایی زن در گوگوریو شناخته شد
۳۱ یونگ ۹۴۱-۱۰۲۱ یونگ خواهر سونگ هی و دختر سوم سونگ مانگ یونگ بعد از خواهرش سونگ هی که در سال ۹۴۱ میلادی از دنیا رفت سوگند یاد کرد که مثل خواهرش سونگ هی دشمنان خودش و گوگوریو را نابود کند و راه خواهرش را ادامه دهد یونگ سعی می کرد مثل خواهرش سونگ هی ملکه و نایب السلطنه گوگوریو حکومت گوگوریو را گسترش دهد یونگ مثل خواهرش ملکه خوبی برای گوگوریو بود او با مردمان گوگوریو با مهربانی و محبت رفتار می کرد یونگ حکومت گوگوریو را مثل خواهرش سونگ هی قوی تر و یکپارچه و قدرتمند کرد یونگ دشمن سلسله وویه بود او در جنگ ها مثل خواهرش سونگ هی قدرتمند ظاهر شد و چندین بار پیروزی شد و حکومت وویه اینقدر قدرتمند بود که تظاهر می کرد که میتواند گوگوریو را شکست دهد اما ملکه یونگ فردی با هوش و زیرک بود و هرگز شکست نمی خورد سلسله وویه در جنگ ها از ملکه گوگوریو یونگ شکست های زیادی خورد سلسله وویه ضعیف و ضعیف تر شد تا اینکه ملکه گوگوریو یونگ موقعیت خود را بهتر دید با لشکر کشی به وویه مردمان وویه را کشت یونگ با لشکر ۱۰۰۰۰۰۰ میلیون نفری به وویه حمله کرد و امپراطوری وویه را شکست داد و به قصر وویه رفت و امپراطور وویه را دید و گفت من قصد دارم سلسله وویه را نابود کنم یونگ به امپراطور وویه گفت اگه تسلیم شوی من قول می دهم که تو زندگی کنی و به زندگی خودت ادامه بدهی امپراطور وویه به نایب السلطنه گوگوریو یونگ گفت بهتر بیشتر از این مرا تحقیر نکنی زود باش دیگه مرا بکش و به آرزوی دیرینه خودت برس یونگ با نیزه خود امپراطور وویه را کشت و سلسله وویه را از تاریخ و سرزمین محو کرد وویه سقوط کرد و حکومت گوگوریو را گسترش داد. وویه هم سقوط کرد و دشت های مرکزی سلسله وویه به دست یونگ ملکه و نایبالسلطنه گوگوریو افتاد یونگ بعد از خواهرش سونگ هی به مدت طولانی ۸۰ سال فرمانروایی کرد یونگ بعد از خواهرش به دومین ملکه و نایبالسلطنه بزرگ گوگوریو شناخته شد و در سال ۱۰۲۱ میلاد در سن ۸۰ سالگی از دنیا رفت یونگ ملکه گوگوریو در هنر های رزمی و همچنان تیر و کمان استعداد داشت در شمشیر و نیزه توانایی بالایی داشت یونگ ملکه گوگوریو یکی از استادان هنر های رزمی شناخته شد
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
![]() |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ امپراتوری گوگوریو موجود است. |
- ↑ 조상헌 (1997). 고구려 인구에 관한 시론.
- تاریخ کره
- امپراتوریهای پیشین
- انحلالهای ۶۶۸ (میلادی) در آسیا
- انحلالهای ۶۶۸ (میلادی)
- ایالتها و قلمروهای بنیانگذاریشده در سده ۱ (پیش از میلاد)
- ایالتها و قلمروهای بنیانگذاریشده در ۳۷ (پیش از میلاد)
- ایالتها و قلمروهای منحلشده در سده ۷ (میلادی)
- بنیانگذاریها در سده ۱ (پیش از میلاد) در آسیا
- بنیانگذاریها در هزاره ۱ (پیش از میلاد)
- پادشاهیهای پیشین آسیا
- پادشاهیهای پیشین
- سه پادشاهی کره
- کشورهای پیشین در تاریخ کره
- کشورهای قدیم در شرق آسیا
- گوگوریو
- بنیانگذاریهای دهه ۳۰ (پیش از میلاد)
- ۳۷ (پیش از میلاد)