جومونگ

برای سریال تاریخی به همین نام افسانه جومونگ را ببینید.

جومونگ
امپراطور گوگوریو
مجسمه پادشاه جومونگ در آرامگاه وی واقع در پیونگ‌یانگ، پایتخت کره شمالی
سلطنت	۳۷ تا ۱۹ قبل از میلاد
جانشین	یوری
زاده	۵۸ قبل از میلاد بویو
درگذشته	۱۹ قبل از میلاد (۳۹ سال)
آرامگاه	پیونگ‌یانگ کره شمالی کنونی
همسران	یه‌سویا سوسانو
فرزند(ان)	یوری بیریو (فرزندخوانده) اونجو (فرزندخوانده)
دودمان	دودمان گو
پدر	ژنرال هائه‌موسو یا گوموا
مادر	بانو یوها

دانگ میونگ سئونگ وانگ (به کره‌ای: 동명성왕) (زاده ۵۸ قبل از میلاد؛ درگذشته ۱۹ قبل از میلاد) که به اسم زمان تولدش جومونگ معروف است، پسر ژنرال هائه‌موسو و پسرخوانده امپراطور گوموا و برادر ناتنی شاهزاده دائه‌سو (تسو) و یونگ‌پو بود، که در سال ۳۷ قبل از میلاد امپراطوری گوگوریو را تأسیس کرد.

گوگوریو در میان سه پادشاهی کره، شمالی‌ترین آنها محسوب می‌شد و بخش‌هایی از منچوری و کره شمالی امروزی را در بر می‌گرفت. در لوح سنگی گوآنگ گائتو از او با نام چومووانگ به معنی پادشاه چومو و در دو کتاب تاریخی سامگوک ساگی و سامگوک یوسا از او با نام جومونگ و عنوان گو یاد شده است. همچنین در کتاب سامگوک ساگی از او با نام چومونگ یا سانگائی نیز نام برده شده است. آرامگاه جومونگ در کره شمالی کنونی واقع است. در سایر نوشته‌های به‌دست‌آمده او با نام‌های چومونگ، جونگ‌مو یا دومو معرفی شده است. مرگ جومونگ در ۳۹ سالگی بود.

داستان تولد، در افسانه‌های تأسیس امپراطوری گوگوریو

افسانه تأسیس گوگوریو برگرفته از متون کهن کره، از جمله لوح سنگی گوآنگ گائتو (Gwanggaeto Stele) است. معروف‌ترین متن شناخته‌شده با اندکی تغییرات از کتاب‌های سامگوک یوسا، سامگوک ساگی و فصل دانگمیونگ سئونگ وانگ پیئون از کتاب دانگ گوک ایسانگ گوکجیپ به دست آمده است.

بحث‌های مختلفی بر سر آن‌که پدر واقعی او چه کسی بوده به وجود آمده است. در بعضی از متون کره، جومونگ را پسر هائه‌موسو (به معنی پسر آسمان) و یوها (دختر رئیس قبیله هابک) توصیف کرده‌اند.

گفته شده است که هائه‌موسو با بانو یوها زمانی که او در کنار رودخانه در حال حمام کردن بود آشنا شده است. اما رئیس قبیله، هائه‌موسو را قبول نکرد و او به آسمان برگشت. رئیس قبیله، یوها را به اوبالسو تبعید کرد. مکانی که او با پادشاه دانگ بویو (بویو شمالی)، گوموا آشنا شد و ندیمه او گردید. یوها که از هائه‌موسو باردار شده بود، پسری را به دنیا آورد که جومونگ نامیده شد و در زبان کره‌ای به معنی «کماندار ماهر» است.

جومونگ برای مهارت استثنایی در تیراندازی با کمان معروف بود.

ترک دانگ بویو

سرانجام به خاطر حسادت پسران گوموا و تحقق آرزوی هائه‌موسو که نجات پناهندگان جوسان قدیم (گوجوسان) بود، مجبور به ترک دانگ بویو شد.

هنگامی که جومونگ به رودخانه رسید، از قبل برای خود و همراهانش قایق‌هایی آماده کرده بود و با آنها به آن طرف رودخانه رفتند. در همین هنگام دائه‌سو (ولیعهد دانگ بویو) نیز در تعقیب جومونگ بود که به محض رسیدن به لب رودخانه متوقف شد، زیرا قایقی برای رفتن نمانده بود. (بر طبق افسانه‌ای، وقتی جومونگ هنگام فرار با اسبش به رودخانه‌ای خروشان رسید، لاک‌پشت‌ها و جانوران آبزی بر سطح آب آمده و برای عبورش، پلی ایجاد کردند.

جومونگ در نهایت به سرزمین خودمختار جولبون پناه آورد.وی برای براورده کردن هدفش به یک حامی نترس و شجاع نیاز داشت اما رئسای قبایل از ترس قدرت چینی ها به او پشت کردند و از کمک به او امتناع کردند. اما بانو سوسانو که امپراتوریس گیرو بود،با پیروی از هدف مقدس جومونگ و به جان خریدن تمامی عواقب به او دست دوستی داد و تمام ثروتی را که در راه تجارت کسب کرده بود را فدای راه جومونگ کرد و او و سربازانش را در زمین های جولبون مستقر کرد. بعد از مرگ گوموسئو در ۳۷ قبل از میلاد، جومونگ هفتمین دانگون در باک بویو گردید. او تمام ۵ قبیله جولبون را با یک‌دیگر متحد کرد و با بانو سوسانو ازدواج کرد .

اولین پادشاه گوگوریو

جومونگ در سال ۳۷ قبل از میلاد با تلاش های بانو سوسانو کشور گوگوریو را تأسیس نمود و اولین پادشاه گوگوریو شد. در همان سال، پادشاه قبیله بیرو که سونگ‌ینگ نام داشت پس از دریافت کمک جهت شکست قبیله مالگال که مورد هجوم آنها قرار گرفته بود، تسلیم جومونگ شد. (البته گفته می‌شود جومونگ به دیدار سونگ‌ینگ رفته و گرچه بسیار سرسخت و کله‌شق بود، اما با صحبت و مذاکره تسلیم جومونگ شد).

در سال ۳۴ قبل از میلاد، جولبون سئونگ، اولین شهر پایتخت گوگوریو، همراه با قصر امپراطوری تکمیل شد. ۴ سال بعد و در سال ۲۸ قبل از میلاد، جومونگ ژنرال بوویئوم را جهت تسخیر پادشاهی اوکجه فرستاد. در طی همان سال مادر جومونگ، یوها، در قصر دانگ بویو درگذشت و برای او مراسم خاکسپاری‌ای در حد یک ملکه گرفتند، در حالی که فقط یک صیغه سلطنتی بود. جومونگ یک فرستاده و هدایای فراوانی جهت قدردانی از سخاوت پادشاه گوموا، برای او ارسال نمود.

در سال ۱۹ قبل از میلاد، همسر اول جومونگ، یه‌سویا همراه پسرش، یوری، دانگ بویو را ترک کردند و وارد گوگوریو شدند. یه‌سویا، ملکه شد و سوسانو همسر دوم جومونگ به علت فشارهای وارده و همچنین ترس از موقعیت پسرانش در آینده گوگوریو تصمیم به ترک آنجا گرفت. سوسانو، گوگوریو را همراه دو پسرش و تعدادی از مردم ترک کرد و آنها را به سمت جنوب شبه جزیره کره، مکانی که در حال حاضر کره جنوبی در آن قرار دارد، رهبری کرد. جومونگ اولین پسرش یوری را به عنوان ولیعهد معرفی نمود و او را وارث تاج و تخت کرد.

مرگ و جانشین

نمایی از آرامگاه امپراطور جومونگ.

جومونگ در سال ۱۹ قبل از میلاد، در سن ۳۹ سالگی درگذشت. دربارهٔ مرگ او فرضیه‌های بسیاری وجود دارد که از مهم‌ترین آن می‌توان به عفونت دست چپ او بر اثر شمشیری زهرآگین در جنگ با امپراطوری هان اشاره کرد. شاهزاده یوری که ولیعهد نیز بود، پدرش را در یک قبر هرمی شکلی به نام مقبره شاه جومونگ (Temple of King Dongmyeong) دفن نمود و پس از مرگ به او نام چومو سئونگ وانگ را اهدا نمود.

میراث

قلمرو پادشاهی گوگوریوی جومونگ، سرانجام توسعه پیدا کرد و به یک قدرت بزرگ منطقه‌ای تبدیل شد. گوگوریو به مدت ۷۰۵ سال باقی‌ماند و در این مدت ۲۸ پادشاه از خانواده سلطنتی گو بر آن حکمرانی کردند تا این‌که نیروهای متحد تانگ-شیلا به آن حمله کردند و باعث سقوط امپراطوری گوگوریو شدند، امروزه فرزندان جومونگ از لقب گو در نام خانوادگی خود استفاده می‌کنند.

سریال مرتبط

در سال ۲۰۰۷–۲۰۰۶، شبکه تلویزیونی بنگاه پخش مونهوا کره جنوبی، درام تاریخی ۸۱ قسمتی افسانه جومونگ را در همین رابطه تولید و پخش کرد.

جستارهای وابسته

• پایتخت و آرامگاه‌های پادشاهی کوگوریو
• مجموعه آرامگاه‌های گوگوریو

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Dongmyeong of Goguryeo». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۵ دسامبر ۲۰۲۰.

جومونگ دودمان گو زادهٔ: ۵۸ پ.م. درگذشتهٔ: ۱۹ پ.م.
عنوان سلطنتی
عنوان جدید	امپراتور گوگوریو ۳۷ – ۱۹ پ.م.	پسین: یوری