آن وون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آن وون
پادشاه گوگوریو
سلطنت(۵۳۱ م - ۵۴۵ م)
پیشینآنجانگ
جانشینیانگ وون
درگذشته۵۴۵ (میلادی)
دودمانگوگوریو
سه امپراتوری

۱- امپراتوری شیلا ۵۷ پ.م. — ۹۳۵ م.
۲- امپراتوری گوگوریو ۳۷ پ.م. — ۶۶۸ م.
۳- امپراتوری باکجه ۱۸ پ.م. — ۶۶۰ م.

آن وون (۵۳۱ م - ۵۴۵ م) بیست و سومین پادشاه گوگوریو شمالی‌ترین امپراتوری از میان سه امپراتوری کره بود. او برادر کوچک آنجانگ بیست و دومین پادشاه گوگوریو بود. او در سال ۵۳۱م پس از مرگ برادرش به قدرت رسید و بعد از ۱۴ سال حکومت در سال ۵۴۵م مرد.بعد از او پسرش یانگ وون به پادشاهی رسید.

نبردها[ویرایش]

دو تا از سه پادشاهی دیگر، باکجه و شیلا، در پاسخ به تهدید گوگوریو اتحاد تشکیل دادند که منجر به صلح نسبتاً متعادلی شد. در تنها درگیری در زمان سلطنت آنوون، در نهمین ماه قمری سال ۵۴۰، بکجه قلعه یوسان را محاصره کرد، اما آنون ۵۰۰۰ سوار را فرستاد و مهاجمان را بیرون کرد.

بلایا[ویرایش]

گوگوریو در طول سلطنت آنوون از بلایای طبیعی زیادی متحمل شد، مانند سیل در جنوب پادشاهی خود، زلزله، رعد و برق و یک بیماری همه گیر شدید، یک خشکسالی شدید (در سال ششم سلطنتش. او به دلیل این حادثه به مردم کمک کرده بود). طاعون ملخ با این حال، او در هفتمین سال سلطنت خود در بهار تلاش کرد تا مردم گرسنه را از گرسنگی نجات دهد.

هرج و مرج حول جانشینی و مرگ[ویرایش]

اولین ملکه آنوون پسری به دنیا نیاورده بود. در سومین سال بر تخت سلطنت، پسر بزرگ خود را از سوی ملکه دومش، شاهزاده پیونگ سونگ (پادشاه بعدی یانگ وون) به عنوان ولیعهد تعیین کرد. با این حال، در آخرین سال سلطنت آنوون، بین ملکه های دوم و سوم او که هر کدام به دنبال این بودند که پسرش را ولیعهد کنند، جنگ قدرتی در گرفت.

اشراف به دو اردوگاه تقسیم شد که منجر به نبردهای خشونت آمیز شد که در طی آن پادشاه ظاهراً کشته شد. این تقسیم داخلی آغاز تضعیف قابل توجه تاج و تخت سلطنتی و خود گوگوریو در سال های بعد بود.

شاه پس از ۱۵ سال بر تخت سلطنت در سومین ماه قمری سال ۵۴۵ درگذشت. به او لقب سلطنتی پس از مرگ پادشاه آنون داده شد.

روابط خارجی[ویرایش]

پادشاه به سلسله وی لیانگ شمالی و وی شرقی ادای احترام کرد.

منابع[ویرایش]