مونجا میئونگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مونجا میئونگ
پادشاه گوگوریو
سلطنت۴۹۱–۵۱۹ میلادی
تاج‌گذاری۴۹۱ میلادی
پیشینجانگسو
جانشینآنجانگ
درگذشته۵۹۱ میلادی
پیونگ یانگ
فرزند(ان)انجانگ، آنوون
نام کامل
مونجا میئونگ وانگ
دودمانگوگوریو
پدرشاهزاده جودا
سه امپراتوری

۱- امپراتوری شیلا ۵۷ پ.م. — ۹۳۵ م.
۲- امپراتوری گوگوریو ۳۷ پ.م. — ۶۶۸ م.
۳- امپراتوری باکجه ۱۸ پ.م. — ۶۶۰ م.

مونجامیونگ (۴۹۱ م تا ۵۱۹ م) بیست و یکمین پادشاه گوگوریو شمالی‌ترین امپراتوری از میان سه امپراتوری بود. او توانست در نبرد با ارتش باکجه حدود افراد بیشماری از مرد و زن را اسیر کند روابط دیپلماتیک گوگوریو و سلسله‌های چینی گوگوریو روابط دیپلماتیک خود را با سلسله‌های وی شمالی چی جنوبی، حفظ کند پادشاه چین به گوگوریو اجازه مردمان چادرنشین شرق ضمیمه خود کند.

در سال ۴۷۲، گوگوریو پایتخت خود را از منطقه اطراف جیان مدرن در امتداد رودخانه یالو بالایی به پیونگ یانگ (پایتخت مدرن کره شمالی) منتقل کرده بود. این حرکت در شرایط تشدید رقابت با دو پادشاهی دیگر از سه پادشاهی، شیلا و باکجه متحد آن زمان انجام شد.

با حفظ موفقیت دیپلماسی از راه دور جانگسو، مونجا روابط نزدیکی با سلسله های چینی، به ویژه شمال وی، چی جنوبی و لیانگ برقرار کرد. اگرچه شمال وی چندین جنگ را با همسایه شمالی خود، رورانز و سونگ پشت سر گذاشت، اما در نهایت حملات بعدی سانگ را مختل کرد، که منجر به تغییر سلسله لیانگ شد. به دلیل تغییر قدرت، گوگوریو روابط دیپلماتیک را با لیانگ نیز آغاز کرد: کتاب چی می گوید که این عنوان به پادشاه گوگوریو اعطا شده است، که به این معنی است که روابط دوجانبه بین این دو محقق شد. به طور همزمان، مونجا به تثبیت اشغال شبه جزیره لیادونگ بر اساس روابط دوستانه با وی شمالی ادامه داد.

از نظر روابط بین کره‌ای، تاریخ کره قرن دوازدهم، سامگوک ساگی، نقل می‌کند که بقایای پادشاهی بویئو در سال ۴۹۴ پس از شکستشان از مردم کوچ‌نشین موهه، به گوگوریو تسلیم شدند. پس از اشغال دانگ بویو (بویه شرقی) در سلطنت گوانگگاتو، سرانجام گوگوریو تمام منطقه بویئو (هاربین فعلی) را به انقیاد رساند. در این میان، اتحاد بکجه و سیلا با خدمت به یکدیگر در میدان های جنگ با گوگوریو، روابط خود را تقویت کرد. باکجه با تلاش‌های مستمر خود در زمان پادشاه موریونگ سعی در حمله به مرز شمالی خود با گوگوریو به ویژه در سال ۵۰۵ داشت و بیش از ۳۰۰۰ سرباز را بسیج کرد. سوابق کره‌ای همچنین چندین بار به اقدامات تحریک‌آمیز باکجه اشاره می‌کنند که به ضدحمله مونجامیونگ در سال ۵۰۶ اشاره می‌کند، اما به دلیل قحطی‌های سخت، بدون ثمره مشخص شکست خورد.

بودیسم در گوگوریو پس از پذیرش در پادشاهی در زمان سلطنت سوسوریم، شتاب مستمر خود را به دست آورد. همانطور که پدربزرگ‌هایش این کار را کردند، مونجا نیز گسترش و توزیع بودیسم را، به‌ویژه از طریق لیانگ و وی، تقویت کرد. گفته می‌شود که در زمان سلطنت او، نه راهب ابتدا به وی شمالی فرستاده شدند تا در کتاب‌های بودایی و دیگران تحقیق کنند. در سال هفتم (۴۹۸)، او معبد بودایی گئومگانگسا را ساخت.

مونجا میئونگ توسط پسر ارشدش آنجانگ از گوگوریو جانشین شد.

مرگ[ویرایش]

در سال ۵۱۹ میلادی او به دلایل نامعلومی مرد اما در کتابچه سنگی سامگوک ساگی آمده‌است او در جنگ با باکجه کشته شده‌است.

بعد از او پسرش آنجانگ به پادشاهی رسید.

منابع[ویرایش]