یئونگ یانگ

یئونگ یانگ
ته‌وانگ
آرامگاه احتمالی پادشاه یئونگ یانگ
پادشاه گوگوریو
سلطنت	اکتبر ۵۹۰ - سپتامبر ۶۱۸ میلادی
تاج‌گذاری	اکتبر ۵۹۰ میلادی
پیشین	پیونگ وون
جانشین	یئونگ نیو
ولیعهد گوگوریو
ولیعهدی	ژانویه ۵۶۵ - اکتبر ۵۹۰ میلادی
تاج‌گذاری	ژانویه ۵۶۵ میلادی
پیشین	یانگ سونگ
جانشین	هوانگ وون
زاده	تائه‌وون نامشخص پیونگ یانگ سونگ
درگذشته	سپتامبر ۶۱۸ میلادی پیونگ یانگ سونگ
آرامگاه	مقبره بزرگ گانگسو
نام سلطنت تائه‌هونگ ته‌وانگ گئونگ‌هیونگ ته‌وانگ نام پسامرگ یئونگ یانگ ته‌وانگ
کاخ سلطنت	پیونگ یانگ سونگ
دودمان	گوگوریو
پدر	پیونگ وون
پیشه	پادشاه

شجره نامه ای نوشته شده به زبان چینی

سه امپراتوری
۱- امپراتوری شیلا ۵۷ پ.م. — ۹۳۵ م. ۲- امپراتوری گوگوریو ۳۷ پ.م. — ۶۶۸ م. ۳- امپراتوری بکجه ۱۸ پ.م. — ۶۶۰ م.

یئونگ یانگ(هانگول:영양) با زادنام تائه‌وون(هانگول:영양) (سلطنت؛ ۵۹۰ - ۶۱۸ میلادی) بیست و ششمین فرمانروای گوگوریو شمالی‌ترین امپراتوری از سه امپراتوری کره بود. او پسر بیست و پنجمین پادشاه گوگوریو پیونگ وون بود.

او در سال ۶۱۸ میلادی بعد از این که تخت را به برادرش یئونگ نیو سپرد فوت کرد.

سلطنت

او به خاطر پیروزی در جنگ‌های متوالی علیه دودمان سوئی بین سال‌های ۵۹۸ تا ۶۱۴، معروف به جنگ‌های گوگوریو –سوئی، مشهور است. او چهار لشکرکشی سوئی توسط امپراتوران وندی و یانگدی، از جمله حمله بزرگ ۶۱۲ را که طی آن بیش از یک میلیون سرباز به قلمرو گوگوریو حمله کردند، دفع کرد.

سامگوک ساگی نقل می‌کند که یئونگ یانگ دارای کاریزمای بی‌نظیر و شخصیت بزرگواری بود، و «تعهد خود را برای تسکین رنج‌های جهان و آوردن صلح برای مردم به عهده گرفت». او در سال ۵۶۶ توسط پدرش به عنوان ولیعهد نامیده شد و با مرگ پادشاه در سال ۵۹۰ تاج و تخت را به دست گرفت.

سلطنت یئونگ یانگ در شرایط تشدید رقابت میان سه پادشاهی کره ای گوگوریو، بکجه و شیلا و همچنین اتحاد چین توسط سوئی و جاه طلبی های رو به رشد چین اتفاق افتاد. یئونگ یانگ در ابتدا از روابط صمیمانه ای با سوئی برخوردار بود و از سوی وندی امپراتور سوئی حکم خود را به عنوان پادشاه گوگوریو و خدمتگزاران "دفاتر و درجات" طبق سنت که توسط سلسله های چینی برای ادای احترام به پادشاهان اعطا شده بود، دریافت کرد. در همان زمان، یونگ یانگ روابط خود را با قبایل خیتان و مالگال در شمال، در مقدمات جنگ علیه چین که توسط پدرش آغاز شد، تقویت کرد.

اما در سال ۵۹۸، وندی ها از حمله مسلحانه گوگوریو به شبه جزیره لیادونگ خشمگین شدند، منطقه ای که سوئی و گوگوریو عنوان «تائوانگ» خود را به عنوان اربابان شرق و به عنوان امپراتورها بازگرداندند. عمدتاً این توهین همراه با جاه‌طلبی‌های ژئوپلیتیکی خود سوئی برای برقراری مجدد هژمونی سلسله هان بود که وندی را وادار کرد تا در سال ۵۹۸ حمله ۳۰۰٫۰۰۰ نفری به گوگوریو را آغاز کند. تهاجم ۵۹۸ سوئی به دلیل بیماری و شرایط جوی خنثی شد. طوفان شدید ناوگان تهاجم احتمالی را ویران کرد.

در سال ۶۰۷ امپراتور یانگدی کشف کرد که گوگوریو با یامی قاغان (۶۰۳-۶۰۹)، خان ترکان شرقی، یک دولت دست نشانده ظاهری برای سوئی که از هژمونی گوگوریو بر شمال شرق به عنوان اربابان شرق حمایت می کرد، در تماس بود. این امر یانگدی را متقاعد کرد که یک لشکرکشی متشکل از ۱٫۱۳۳٫۰۰۰ سرباز از طریق زمین و دریا علیه گوگوریو سرکش در سال ۶۱۲ به راه بیندازد. گوگوریو نیز توانست شکست دهد، به ویژه در نبرد سالسو به رهبری ژنرال اولجی موندئوک.

در سال ۶۱۳ و دوباره در سال ۶۱۴، یانگدی دستوراتی برای مبارزات ناموفق اضافی علیه گوگوریو صادر کرد. هنگامی که یئونگ یانگ به دلیل تسلیم رسمی در دادگاه سوئی حاضر نشد، تهاجم دیگری برنامه ریزی شد که تنها با آشفتگی داخلی و سقوط بعدی سوئی در سال ۶۱۸ جبران شد.

در همان سال یئونگ یانگ درگذشت و برادر ناتنی اش یئونگ نیو جانشین او شد.

در همین حال، گوگوریو در تلاشی ناموفق برای بازپس گیری منطقه سئول، به پادشاهی های کره جنوبی بکجه و شیلا حمله کرد. شیلا، تحت حمله گوگوریو و متحد سابق بکجه، به خاندان سویی رسید. شیلا بعداً با جانشین سویی، سلسله تانگ، متحد شد تا بیشتر شبه جزیره کره را در سال ۶۶۸ متحد کند.

یئونگ یانگ دستور داد یک متن تاریخی جدید سینجیپ (신집، 新集) گردآوری شود، اگرچه امروز هیچ نسخه ای از آن باقی نمانده است.