پرش به محتوا

فنیل‌افرین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فنیل‌افرین
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.commonograph
مدلاین پلاسa606008
رده‌بندی داروهای
بارداری
روش مصرف داروOral, intranasal, ophthalmic, intravenous, intramuscular
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی38% through GI tract
پیوند پروتئینی95%
متابولیسمHepatic (monoamine oxidase)
نیمه‌عمر حذف2.1 to 3.4 hours
شناسه‌ها
  • (R)-3-[-1-hydroxy-2-(methylamino)ethyl]phenol
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
IUPHAR/BPS
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.000.386 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC9H13NO2
جرم مولی167.205 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • O[C@H](c1cc(O)ccc1)CNC
  • InChI=1S/C9H13NO2/c1-10-6-9(12)7-3-2-4-8(11)5-7/h2-5,9-12H,6H2,1H3/t9-/m0/s1 ✔Y
  • Key:SONNWYBIRXJNDC-VIFPVBQESA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

فنیل‌افرین (به انگلیسی: Phenylephrine)

رده درمانی: داروهای سمپاتومیمتیک

اشکال دارویی: قطره، افشانه، قرص و آمپول

موارد مصرف

[ویرایش]

فنیل افرین یکی از رایج‌ترین ضد احتقان‌های بینی است و در بسیاری از فراورده‌های موضعی برای برطرف کردن نشانه‌های آلرژی و سرماخوردگی وجود دارد و جزء برخی از قرصهای ضد سرماخوردگی است. این دارو با منقبض کردن رگ‌های خونی داخل چشم می‌تواند التهاب ملتحمه را کاهش دهد. فنیل افرین برای گشادکردن مردمک در حین معاینات و جراحی چشم و نیز درمان اُفت شدید فشارخون در مواردی که علاوه بر هیپوتانسیون ،تاکیکاردی هم وجود دارد بکار می‌رود.چون فنیل افرین تأثیر زیادی در افزایش ضربان قلبی ندارد لذا در صورت وجود هیپوتانسیون همراه با تاکیکاردی بهتر از اپی نفرین که ضربان قلب را هم بالا میبرد، می‌باشد.مثلاً در بیماری HOCM در صورت بروز هیپوتانسیون، فنیل افرین بهتر از سایر کاتکول آمین‌ها است،زیرا در این بیماری افزایش ضربان قلب باعث تشدید علایم می‌شود.

ساز و کار اثر

[ویرایش]

فنیل افرین خاصیت سمپاتومیمتیک دارد لذا موجب انقباض عروق و کاهش احتقان می‌شود. با انقباض عضلات شعاعی عنبیه باعث میدریاز یا گشادی مردمک چشم می‌شود.

عوارض جانبی

[ویرایش]

سردرد، تاری دید، افزایش فشارخون، افزایش تعداد ضربان قلب، اختلال ریتم قلب و...

جستارهای وابسته

[ویرایش]

داروهای مقلد سمپاتیک

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷