شهرستان رضوانشهر
| شهرستان رضوانشهر | |
|---|---|
| اطلاعات کلی | |
| کشور | |
| استان | گیلان |
| سایر شهرها | رضوانشهر، پرهسر |
| بخشها | مرکزی، پرهسر |
| مردم | |
| جمعیت | ۶۶٬۹۰۹ نفر (۱۳۹۵)[۱] |
| جغرافیای طبیعی | |
| مساحت | ۷۴۸ کیلومتر مربع[۲] کیلومتر مربع |
| دادههای دیگر | |
| پیششمارهٔ تلفن | ۰۱۳ |
| وبگاه | پرتال گیلان-فرمانداری رضوانشهر |
شهرستان رضوانشهر یکی از شهرستانهای استان گیلان در شمال ایران است. مرکز این شهرستان شهر رضوانشهر است. این شهرستان در، بین سواحل دریای خزر و رشته کوههای تالش قرار دارد و از دو بخش جلگهای و کوهستانی تشکیل شده است. این شهرستان از شمال به دریای خزر و شهرستان تالش، از غرب به شهرستان خلخال، از جنوب به شهرستانهای صومعه سرا و ماسال و از شرق با شهرستان بندر انزلی همجوار است.
مرکز شهرستان رضوانشهر در گذشته رضوانده شناخته میشد و در تقسیم قبلی نسبت به امروز، بخش رضوانده یکی از سه بخش شهرستان تالش بود. این شهرستان بعد از تقسیم شهرستان تالش به سه شهرستان مجزا، ایجاد شد و جاذبههای گردشگری فراوانی دارد. آرامگاه تاریخی شاعر و عارف نامدار گیلان و پدر شعر گیلکی؛ پیر شرفشاه دولایی در روستای دارسرا بخش مرکزی رضوانشهر،[۳] روستای گردشگری اورماملال، منطقهٔ گردشگری دوران و جاده پونل به خلخال، آبشار ویسادار، سواحل زیبای روستاهای ساحلی تازه آباد، رودسر، خیمه سر، شفارود و نوکنده و بقعهٔ تاریخی امین سلطان غریب بنده [۴] در مرکز شهر، از جاذبههای گردشگری، تاریخی و زیارتی شهرستان رضوانشهر میباشند.
کارخانه تولید کاغذ به نام شرکت صنایع چوب و کاغذ ایران چوکا نیز در این شهرستان قرار دارد. این کارخانه که زمانی حدود ۷۰ درصد کاغذ کارتن کشور را تولید میکرد اکنون دارای وضع نابسامانی است.
تاریخچه
رضوانشهر در گذشته با نام رضوانده از روستاهای گیلدولاب بود.[۵][منبع بهتری نیاز است] مشهور بود. ولایات گیل دولاب و طالشدولاب امروزه محدوده شهرستان رضوانشهر قرار دارند. در سال ۱۳۰۳ اولین مدرسه شش کلاسه در رضوانشهر تأسیس شد. رضوانده به روی جاده شوسه شاه عباسی قرار داشت. راه شوسه چهارشنبه بازار-طاهر گوراب-رشت با گذر از رضوانده، رشت و گسگرات را بهآبادی ساحلی شفارود پیوند میداد. پیرامون سال ۱۳۱۵ نیز جاده شوسهٔ بندر انزلی به آستارا ساخته شد و مسیر شاه عباسی رضوانده را در محل کنونی چهارراه رضوانشهر قطع کرد. چهارراه و تقاطعی که به اینصورت پدید آمد و امروزه نیز به همین نام در میان قدیمیها شهرت دارد تبدیل به مرکز اصلی و تجمع رضوانشهر برای ایست مسافران و حمل بار و بنه و داد و ستد آنان شد. در نتیجه این محل به سرعت پیشرفت کرد و جنبه شهری به خود گرفت. مانند اکثر شهرهای گیلان، بازار هفتگی رضوانشهر چهارشنبه بازار است که با گذر زمان چهارشنبهبازار از بیگزادمحله ولایت گیل دولاب[۶]رضوانشهر به چهارراه و خیابان سردار جنگل منتقل گردید و امروزه در میدان نماز رضوانشهر برگزار میشود.
تقسیمات کشوری
این شهرستان دارای دو بخش شامل بخش مرکزی و بخش پرهسر و دو شهر رضوانشهر و پرهسر، و دارای چهار دهستان به نامهای خوشابر و گیل دولاب، دیناچال، ییلاقی ارده و یک شهرک به نام شهرک ولی عصر چوکا میباشد.[۲]
شهر: رضوانشهر
شهر: پرهسر
جمعیت و مردم
جمعیت شهرستان رضوانشهر بر پایهٔ آمار سال ۱۳۸۵، نزدیک به ۱۳۰ هزار نفر برآورد میگردد که با این احتساب ۶/۲ درصد کل جمعیت استان گیلان را دارا میباشد. مردم رضوانشهر از اقوام تالش و گیلک هستند و به زبانهای تالشی و گیلکی صحبت میکنند.
اقتصاد
اقتصاد شهرستان زیبای رضوانشهر بر پایه کشاورزی، دامداری است و مردم این شهر که گفته میشود مهربان و خونگرماند،[۷] از این راه امرارمعاش میکنند. مهمترین محصولات کشاورزی رضوانشهر: برنج، گندم، جو و مرکبات است که به صورت سنتی و نیمه سنتی کشت میشود. از دیگر فعالیتهای رایج در منطقه میتوان به باغداری، تکثیر گیاهان دارویی و زینتی و پرورش ماهیان سردآبی، گرم آبی و خاویاری، به زنبور داری و پرورش کرم ابریشم و توتون کاری اشاره نمود. از نظر صنایع میتوان کارخانه چوب و کاغذ ایران چوکا که مهمترین کارخانه چوب در سطح خاورمیانه است را نام برد. پرورش دام به دلیل دارا بودن مراتع مناسب (۲۲ هزار هکتار در شهرستان رضوانشهر) از اهمیت ویژهای برخوردار میباشد.[۸]شهرستان رضوانشهر یکی از شهرستانهای استان گیلان در شمال ایران است. مرکز این شهرستان شهر رضوانشهر است. این شهرستان در شمال غربی این استان، بین سواحل دریای خزر و رشته کوههای تالش قرار دارد و از دو بخش جلگهای و کوهستانی تشکیل شده است. این شهرستان از شمال به دریای خزر و شهرستان تالش، از غرب به شهرستان خلخال، از جنوب به شهرستانهای صومعه سرا و ماسال و از شرق با شهرستان بندر انزلی مرز مشترک دارد.
مساحت این شهرستان ۷۷۰/۲۹۴ کیلومتر مربع میباشد. این شهرستان از نظر ناهمواری به دو منطقه کوهستانی و جلگه ای تقسیم میشود تقریباً همه رودخانههای شهرستان از منطقه کوهستانی به جلگه سرازیر میشود که مهمترین آنها رودخانه دیناچال، شفارود و چافرود است.
شهرستان رضوانشهر در سال ۷۶ از شهرستان تالش منتزع و مستقل گردید که دو بخش مرکزی و پردهسر و چهار دهستان، دیناچال، ییلاقی ارده، خوشابر، گیل دو لاب میباشد و دارای ۱۱۰ آبادی است که از این تعداد ۱۲ آبادی خالی از سکنه است. مرکز این شهرستان، شهر رضوانشهر است. زبانهای رایج در این شهرستان شامل زبان تالشی و گیلکی است. جمعیت این شهرستان طبق سرشماری سال ۸۵ بالغ بر ۶۴۵۷۴ نفر میباشد.
دانشگاهها
منابع
- ↑ https://sdi.mpogl.ir/نتایج-تفصیلی-95/ بایگانیشده در ۱۲ آوریل ۲۰۲۱ توسط Wayback Machine |bot=InternetArchiveBot }}
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «پرتال گیلان-فرمانداری شهرستان رضوانشهر-رضوانشهر در یک نگاه». بایگانیشده از اصلی در ۲۵ اکتبر ۲۰۱۲. دریافتشده در ۳ مارس ۲۰۱۳.
- ↑ جهانی، جاذبههای تاریخی گیلان، ۵۷
- ↑ جهانی، جاذبههای تاریخی گیلان، ۶۱
- ↑ امینی، کرانههای جنوبی دریای خزر
- ↑ امینی، کرانههای جنوبی دریای خزر
- ↑ بیش از ۵۰ اثر تاریخی رضوانشهر نیازمند مراقبت هستند
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۳۰ نوامبر ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۵ نوامبر ۲۰۱۲.
- ↑ | وبگاه=دانشگاه پیام نور رضوانشهر |تاریخ بازبینی=2019-03-31
- ↑ «وبگاه=دانشکده فنی کاسپین |تاریخ بازبینی=2019-03-31». بایگانیشده از اصلی در ۳۱ مارس ۲۰۱۹. دریافتشده در ۳۱ مارس ۲۰۱۹.


