چابکسر
| چابکسر چابۊکˇسر | |
|---|---|
 | |
| کشور |
 ایران |
| استان | گیلان |
| شهرستان | رودسر |
| بخش | چابکسر |
| مردم | |
| جمعیت | ۸٬۲۲۴ نفر (۱۳۹۵)[۱] |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع از سطح دریا | ۲۱۶ متر |
چابُکسَر (به گیلکی: چابۊکˇسر) یکی از شهرهای استان گیلان در شمال ایران است. این شهر در منتهی‌الیه خاوری استان از شمال به دریای کاسپی، از شرق به شهرستان رامسر در استان مازندران، از جنوب به رشته کوه البرز و از غرب به بخش کلاچای از شهرستان رودسر محدود است.
چابکسر در حد فاصل استان گیلان و استان مازندران در کوتاهترین فاصله بین جنگل کوهستانی و دریا (حداکثر ۱۳۰۰) متر جای گرفته‌است. مردم چابکسر گیلک هستند و به زبان گیلکی[۲] با لهجه بیه پیش سخن می‌گویند. به دلیل فاصله کم جنگل و دریا منظره‌ای بسیار جالب و کم‌نظیر دارد. ساحل این شهر شامل ساحل گلسرخ، ساحل اوشیان و ساحل طلائی قاسم‌آباد می‌باشد که در آن‌ها مجتمع‌های توریستی رفاهی و اقامتی بسیاری دائر می‌باشد. وسائل تفریحی دریائی مانند جت اسکی، قایق‌سواری و پاراسل در این سواحل موجود بوده و طرح سالم‌سازی شنا در ساحل گلسرخ اجرا گردیده‌است. پرورش گل‌های تزئینی از دیگر فعالیت مردمان این شهر می‌باشد. سالانه کورس اسب دوانی در سواحل چابکسر و اوشیان بر قرار بوده که مورد توجه دوستداران این وزرش قرار گرفته‌است. سرولات، اوشیان و چشمه دمکش از جاذبه‌های توریستی این منطقه بوده و سالانه گردشگرهای بسیاری را به خود جذب می‌نماید. در گستره جغرافیایی چابکسر ۴ محصول عمده کشاورزی یعنی برنج، چای، مرکبات و کیوی در کنار یکدیگر به عمل می‌آیند.
با توجه به خصوصیات جغرافیایی حاکم بر منطقه، یعنی رشته کوه البرز و دریای کاسپی، چابکسر از نظر جاذبه‌های گردشگری از تنوع ویژه‌ای برخوردار است و از مناطق زیبای این منطقه اوشیان سرولات و میانده را می‌توان نام برد.
منابع[ویرایش]
- ↑ «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۰». معاونت برنامه‌ریزی استانداری خراسان جنوبی (به نقل از مرکز آمار ایران)، ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲. بازبینی‌شده در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲.
- ↑ «مرگ تدریجی یک زبان». خبرگزاری ایسنا، 1393/07/08.
- بلندا و جایگاه
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Chaboksar». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۵ فوریه ۲۰۱۴.
