بادرشبو
| بادرشبو | |
|---|---|
| |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | جانوران |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | گیاهان گلدار |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | دولپه‌ای‌های نو |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | آستریدها |
| راسته: | نعناسانان |
| تیره: | نعناعیان |
| سرده: | بادرنجبویه (سرده) |
| گونه: | D. moldavica |
| نام دوبخشی | |
| Dracocephalum moldavica | |
بادرشبو، بادَرشبی دارویی،[۱] بادرنجبویه، شاطرا مرزه (نام علمی: Dracocephalum moldavica)[۲] نام یک گیاه دارویی و گونه‌ای است از سردهٔ بادرنجبویه.[۳]
این گیاه بویی خوش و دلپذیر همچون بوی بادرنجبویه دارد. آن را التیام‌بخش زخم می‌دانند و از عرق بادرشبو به عنوان تقویت‌کننده قلب و آرامبخش استفاده میشود. آن را دارای خواص آرامش‌بخش، اشتهاآور و ضدنفخ نیز دانسته‌اند. در ایران سه دارو از این گیاه تهیه شده‌است.[۴]
ویژگی‌ها[ویرایش]
گونه‌ای بادَرشبی به شکل علفی یک‌ساله با ساقه‌های راست به ارتفاع ۱۵ تا ۵۰ سانتی‌متر و منشعب از قاعده و با برگ‌های دُم‌برگ‌دار و مستطیلی ـ تخم‌مرغی یا مستطیلی ـ سرنیزه‌ای در حاشیه با دندانه‌های گرد و به طول ۱/۵ تا ۳ سانتی‌متر و به عرض ۰/۷ تا ۱/۸ سانتی‌متر و با گل سفید یا بنفش متمایل به آبی به طول ۲ تا ۲/۵ سانتی‌متر.[۵]
پراکنش[ویرایش]
به حالت وحشی و خودرو در بعضی از نواحی جنوبی اروپا، جزیره سیسیل، مولداوی و جنوب غربی آسیا مانند ایران. در ایران: شمال غربی ایران، آذربایجان، تبریز (به‌صورت پرورش یافته در باغچه‌ها)، ارومیه (مزرعه دیز سیامک)، یزدده بالا در نزدیکی یزد، مازندران در جنگلهای مرطوب.[۶] ازتیره labiateaeیا lamiaceae اما بیشترین مصرف آن در ایران در خراسان دیده شده است که بعنوان سبزی خوردن استفاده میشود. بیرجند و طبس قطب کشت این گیاه در خراسان است
نگارخانه[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ «بادَرشبی دارویی» [گیاهان دارویی] هم‌ارزِ «Dracocephalum moldavica, Moldavica punctata, Moldavica suaveolens, Moldavian dragonhead» مترادفِ: «بادَرشبی» هم‌ارزِ واژهٔ بیگانه‌ای دیگر (moldavian balm)؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر سیزدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی (ذیل سرواژهٔ بادَرشبی دارویی)
- ↑ مظفریان، فرهنگ نام‌های گیاهان ایران، 192.
- ↑ سرپرستی پایان‌نامه‌های OFIS - دانشگاه علوم پزشکی تبریز - دکتر مسلم نجفی[پیوند مرده]
- ↑ سامانه داده‌پردازی پژوهش[پیوند مرده]
- ↑ "فرهنگستان زبان و ادب فارسی". 1396. Persianacademy.Ir. Accessed December 4 2017. [۱] بایگانی‌شده در ۴ دسامبر ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine.
- ↑ «: بردیرش بو». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ مارس ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۳.
^ بادرشبی، بردیرش‌بو [۲] و وارشبو هم گفته‌اند.[۳]
منابع[ویرایش]
- مظفریان، ولی‌الله (۱۳۷۵). فرهنگ نام‌های گیاهان ایران: لاتینی، انگلیسی، فارسی. تهران: فرهنگ معاصر. شابک ۹۶۴-۵۵۴۵-۴۰-۴.
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |