کتوتیفن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کتوتیفن
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریZaditor[۱]
AHFS/Drugs.comMicromedex Detailed Consumer Information
مدلاین پلاسa604033
روش مصرف داروOral, Eye Drops
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی۶۰٪
پیوند پروتئینی۷۵٪
متابولیسمHepatic
نیمه‌عمر حذف12 Hours
شناسه‌ها
  • 4-(1-methylpiperidin-4-ylidene)-4,9-dihydro-10H-benzo[4,5]cyclohepta[1,2-b]thiophen-10-one
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.047.348 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC19H19NOS۱
جرم مولی309.426 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • O=C3c1sccc1C(\c2c(cccc2)C3)=C4/CCN(C)CC4
  • InChI=1S/C19H19NOS/c1-20-9-6-13(7-10-20)18-15-5-3-2-4-14(15)12-17(21)19-16(18)8-11-22-19/h2-5,8,11H,6-7,9-10,12H2,1H3 ✔Y
 N✔Y (این چیست؟)  (صحت‌سنجی)

کتوتیفن (به انگلیسی: Ketotifen) یک یک داروی آنتی‌هیستامین نسل دوم است که به اشکال قرص، شربت، قطره چشمی و قطره خوراکی در بازار دارویی ایران موجود است.[۲]

فلاوشکین

موارد مصرف[ویرایش]

درمان یا کنترل حساسیت، رینیت، کهیر، درماتیت آتوپیک، آسم، آنافیلاکسی، سندرم روده تحریک‌پذیر.[۳][۴][۵]

مصرف این دارو در اطفال زیر شش ماه ممنوع بوده و در کودکان نیز فقط با تجویز متخصص قابل مصرف است.

مکانیسم اثر[ویرایش]

دارو موجب بلوک تقریباً اختصاصی گیرنده H۱ هیستامین می‌شود. همچنین کتوتیفن سلول‌های ماستوسیت را تثبیت و از آزادسازی هیستامین و دیگر مواد دخیل در بروز حساسیت ( و التهاب) جلوگیری می‌نماید.

این دارو فعالیت آنتی‌کولینرژیک و آنتی‌سروتونرژیک درارد که در دوز درمانی، خفیف و ناچیز است.

عوارض جانبی[ویرایش]

ضعف، خستگی، خواب آلودگی، سرگیجه، ضایعات پوستی و خشکی دهان می‌باشد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

آلرژی

آنتی‌هیستامین

منابع[ویرایش]

  1. ↑ http://www.webmd.com/drugs/2/drug-17484/zaditor-opht/details
  2. ↑ «فهرست داروهای ایران(دیماه۹۷)». سازمان غذا و دارو. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ ژانویه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۹.
  3. ↑ Zuberbier, Torsten (2012). "A Summary of the New International EAACI/GA2LEN/EDF/ WAO Guidelines in Urticaria". World Allergy Organization Journal. 5 (1): S1–S5. doi:10.1186/1939-4551-5-S1-S1.
  4. ↑ Zuberbier, T.; Asero, R.; Bindslev-Jensen, C.; Walter Canonica, G.; Church, M. K.; Giménez-Arnau, A. M.; Grattan, C. E. H.; Kapp, A.; Maurer, M.; Merk, H. F.; Rogala, B.; Saini, S.; Sánchez-Borges, M.; Schmid-Grendelmeier, P.; Schünemann, H.; Staubach, P.; Vena, G. A.; Wedi, B. (2009). "EAACI/GA²LEN/EDF/WAO guideline: Management of urticaria". Allergy. 64 (10): 1427–43. doi:10.1111/j.1398-9995.2009.02178.x. PMID 19772513.
  5. ↑ Klooker, T. K.; Braak, B.; Koopman, K. E.; Welting, O.; Wouters, M. M.; Van Der Heide, S.; Schemann, M.; Bischoff, S. C.; Van Den Wijngaard, R. M.; Boeckxstaens, G. E. (2010). "The mast cell stabiliser ketotifen decreases visceral hypersensitivity and improves intestinal symptoms in patients with irritable bowel syndrome". Gut. 59 (9): 1213–21. doi:10.1136/gut.2010.213108. PMID 20650926.
  • فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=کتوتیفن&oldid=39123258»