آمودیاکین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آمودیاکین
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.comInternational Drug Names
کد ATC
داده‌های فارماکوکینتیک
نیمه‌عمر حذف5.2 ± 1.7 (range 0.4 to 5.5) minutes
شناسه‌ها
  • 4-[(7-chloroquinolin-4-yl)amino]-2-[(diethylamino)methyl]phenol
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.001.518 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC20H22ClN3O
جرم مولی355.861 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • Clc1cc2nccc(c2cc1)Nc3cc(c(O)cc3)CN(CC)CC
  • InChI=1S/C20H22ClN3O/c1-3-24(4-2)13-14-11-16(6-8-20(14)25)23-18-9-10-22-19-12-15(21)5-7-17(18)19/h5-12,25H,3-4,13H2,1-2H3,(H,22,23) ✔Y
  • Key:OVCDSSHSILBFBN-UHFFFAOYSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

آمودیاکین (به انگلیسی: Amodiaquine) داوریی است که به صورت قرص‌های ۲۰۰میلی گرمی و برای درمان مالاریای ناشی از پلاسمودیوم ویواکس، پلاسمودیوم مالاریه، پلاسمودیوم اووال، پلاسمودیوم فالسیپاروم مصرف می‌شود.

مصرف[ویرایش]

در بالغین ابتدا ۶۰۰میلی گرم از راه دهان(PO)، سپس ۶ ساعت بعد ۲۰۰ میلی گرم و برای ۲ روز بعدی ۴۰۰ میلی گرم در هر روز.

در اطفال ابتدا ۶ تا ۷میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن از راه PO و سپس ۶ ساعت بعد ۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و برای ۲ روز بعدی ۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن در هر روز.

موارد منع مصرف : حساسیت مفرط نسبت به دارو.

عوارض جانبی[ویرایش]

از عوارض جانبی مصرف آمودیاکین می‌توان از سردرد، تشنج، سرگیجه، هیپوتانسیون، خارش، تاری دید، تهوع، اسهال، استفراغ، ترومبوسیتوپنی، آنمی، هپاتیت، اتوتوکسیسیتی نام برد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

مالاریا

منابع[ویرایش]