پرش به محتوا

فرهنگ چای

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
چای قند پهلو

فرهنگ چای به نحوه آماده‌سازی و مصرف چای، نقش چای در زندگی مردم و مسائل زیباشناختی مربوط به نوشیدن چای گفته می‌شود.

چای در ایران

[ویرایش]

دیشلمه

[ویرایش]

دیشلمه، استکان چای تلخ را گویند که کنارش قند حبه می‌گذارند. دیشلمه را قندپهلو نیز می‌گویند. نوشیدن دیشلمه این گونه‌است که قند حبه را در دهان گذارند و چای تلخ را به شیرینی آن می‌نوشند.[۱]

دیشلمه را همچنین با کشمش یا خرما نیز می‌نوشند.[۲] مصرف چای دیشلمه در قهوه‌خانه‌ها بسیار مرسوم بوده و در استکان کمرباریک، حین گوش سپردن به نقالی مصرف می‌شده‌است.[۳] واژه دیشلمه واژه‌ای ترکی است از ترکیب دیش به معنی دندان و لمه که نوعی علامت مصدری است، به معنی "گاز نگیر".[۱] این واژه احتمالاً در دوره قاجار به لهجه تهرانی راه یافته‌است.

دیشلمه متضاد چای شیرین است.[۲]

واژه دیشلمه در طنز معاصر و در شخصیت‌هایی مانند گل‌آقا و شاغلام نمود زیادی داشته‌است.[۴]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ دهخدا. «دیشلمه». لغتنامه دهخدا. دریافت‌شده در ۱۷ آبان ۱۳۸۸.[پیوند مرده]
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ دهخدا. «چای». لغتنامه دهخدا. دریافت‌شده در ۱۷ آبان ۱۳۸۸.
  3. گلشید کریمیان. «چای». روزنامه مردم نو. دریافت‌شده در ۱۷ آبان ۱۳۸۸.
  4. «پس از نساجی و چای، دیشلمه هم احیا می‌شود». مجله گل آقا. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۷ آبان ۱۳۸۸.