درگاه:فرهنگ
درگاه‌های ویکی‌پدیا: فرهنگ · جغرافیا · بهداشت و درمان · تاریخ · ریاضیات · علوم طبیعی · مردم · فلسفه · دین · اجتماعی · فناوری
|
درگاه فرهنگ
 فرهنگ مجموعه پیچیده‌ای از دانش‌ها، باورها، هنرها، قوانین، اخلاقیات، عادات و هرچه که فرد به عنوان عضوی از جامعه از جامعهٔ خویش فرا می‌گیرد تعریف می‌شود. هر منطقه از هر کشوری می‌تواند فرهنگی متفاوتی با دیگر مناطق آن کشور داشته باشد. فرهنگ به وسیلهٔ آموزش، به نسل بعدی منتقل می‌شود؛ در حالی که ژنتیک به وسیلهٔ وراثت منتقل می‌شود. واژهٔ «فرهنگ» از دو واژهٔ «فر» و «هنگ» به معنای ادب، تربیت، دانش، علم، معرفت و آداب و رسوم تعریف شده است. واژهٔ فرهنگ در پهلوی ساسانی به صورت «فره هنگ» آمده‌است که از دو جزء «فره» به معنای پیش و فرا؛ و «هنگ» به معنای کشیدن و راندن، ساخته شده‌است. در نتیجه «فرهنگ» به معنای پیش‌کشیدن و فراکشیدن است. به همین سبب است که در فارسی‌زبانان فرهنگ را سبب پیشرفت می‌دانند. در متن‌های پارسی میانه، همانند «خسرو و ریدگ»، «خویشکاری ریدگان» و «کارنامهٔ اردشیر بابکان» واژه فرهنگ به کار رفته‌است؛ همچنین در شاهنامهٔ فردوسی، آثار سعدی و متن‌های دور بعد نیز بارها به این واژه برمی‌خوریم. در آثار این دوران، فرهنگ علاوه‌بر دانش، شامل هنرهایی چون نقاشی و موسیقی یا سوارکاری و تیراندازی هم می‌شد. در گذشته اعتقاد فارسی‌زبانان بر این بود که تا بدون فرهنگ آدمی نمی‌تواند قدمی مثبت در زندگی بردارد. از همین روست که فردوسی فرهنگ را برتر از گوهر و نژاد می‌داند. نزد اروپاییان تعریف واژهٔ فرهنگ پیشینه‌ای درازدامن دارد. در ادبیات اروپایی نزدیک به دویست تعریف از فرهنگ می‌توان یافت که نشان از اهمیت فرهنگ در این جوامع دارد. آنها فرهنگ را از دیدگاه‌های گوناگون، از جمله دیدگاه اجتماعی، دینی و حتی اقتصادی بررسی کرده‌اند و دریافته‌اند که فرهنگ بر تمام اجزاء زندگی آدمی تأثیرگذار است. دانش٬باورها٬اخلاق و هنر از اجرا اصلی سازنده فرهنگ‌ها هستند. بخشی از فرهنگ را هم سنت‌ها و مراسم می‌سازند. سنت‌ها تفکر و باوری‌اند که برخوردار از آدابی تکرارشونده‌اند. به سخن دیگر، آیین‌ها و سنت‌ها اعمالی تکراری پیرامون فرهنگ‌اند. همین فرهنگ است که مرزهای یک جامعه و باورهای مردمان آن را مشخص می‌کند و هویت آنان را شکل می‌دهد و می‌سازد. گفتاورد«...رپ فارسی بی پرواست آنقدر که برای تولد از کسی اجازه نگرفت. راهش را از میان پستوهای تاریک زیر زمینی، کورمال کورمال گشود و بدون هیچ فرهنگسازی و هزینههای چند میلیارد ریالی که برای گسترش فرهنگ اسلامی توسط دولت و بنگاههای مذهبی خرج می‌شود، یک تنه از فرهنگ هزارهی مرثیهخوانی گذشت و عقدهٔ ناگشودهٔ نابرابریها و اختلاف طبقاتی و ریاکاری و بحرانهای سیاسی و فرهنگی و مذهبی را یکجا گشود...» — رادیو زمانه: رپ فارسی؛ هارمونی اعتراض نوشتار برگزیده انقلاب فرهنگی ایران، به مجموعه‌ای از رویدادهای مرتبط با نظام آموزش عالی در جمهوری اسلامی ایران (به ویژه سالهای ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۲ خورشیدی) گفته می‌شود که با هدف پاک‌سازی استادان و دانشجویانی که از دید حکومت جمهوری اسلامی ایران، «غرب‌زده» به‌شمار می‌رفتند، صورت پذیرفت. از انقلاب فرهنگی ایران به عنوان اسلامی‌سازی دانشگاه‌ها یاد می‌گردد. پیش از شروع انقلاب فرهنگی ایران، دانشگاه‌های ایران، از مهمترین کانون‌های اصلی حضور مخالفان علیه نظام جمهوری اسلامی بودند و وضعیت آنها از دست حکومت خارج شده‌بود. در اواخر فروردین ماه سال ۱۳۵۹ خورشیدی، شورای انقلاب، با تأیید روح‌الله خمینی، به گروه‌های سیاسی فعال در دانشگاه‌ها، برای تخلیه دفترهای خود در دانشگاه‌ها، مهلتی سه روزه داد که طی این روزها، درگیری و خشونت در دانشگاه‌های مختلف ایران شدت گرفت و چندین نفر کشته و تعداد زیادی نیز مجروح شدند. این رویداد، سرآغاز «انقلاب فرهنگی» محسوب می‌شود که تعطیلی دانشگاه‌ها به مدت بیشتر از دو سال و اخراج صدها تن از استادان و هزاران تن از دانشجویان دگراندیش، چپ‌گرا و لیبرال را در پی داشت. زندگی‌نامه برگزیده آنتون پاولوویچ چِخوفه (۲۹ ژانویه ۱۸۶۰ - ۱۵ ژوئیه ۱۹۰۴) داستان‌نویس و نمایش‌نامه‌نویس برجستهٔ روس است.هر چند چخوف زندگی کوتاهی داشت و همین زندگی کوتاه همراه با بیماری بود اما بیش از ۷۰۰ اثر ادبی آفرید.او را مهمترین داستان کوتاه‌نویس برمی‌شمارند و در زمینهٔ نمایش‌نامه‌نویسی نیز آثار برجسته‌ای از خود به جا گذاشته‌است و وی را پس از شکسپیر بزرگترین نمایش نامه نویس می‌دانند. چخوف در چهل و چهار سالگی بر اثر ابتلا به بیماری سل درگذشت. تاریخچهسنتها_01.JPG) گاگاکو یکی از انواع موسیقی ژاپنی است که طی سده‌های متمادی در دربار پادشاهی کیوتو اجرا میشده که شامل سه گونه و منشا اولیه است:
گاگاکو مراسمی شامل اجرای موسیقیهای آرام و حرکات رقص می‌باشد و جز قدیمی‌ترین هنرهای سنتی ژاپنی است. در مهمانی‌ها و مراسم درباری در کاخ سلطنتی و همچنین در مراسم‌های مردم عادی، در سراسر کشور انجام میشده. پوشاک شنل جامه‌ای است بدون آستین که به صورت پارچه‌ای بزرگ درست می‌شود و تنها قسمت پشت بدن پوشنده آن را می‌پوشاند. شنل تنها در قسمت گردن به بدن پوشنده وصل می‌گردد. واژه شنل (به روسی: Шинель، تلفظ: شینِل) از زبان روسی وارد فارسی شده است، و در آن زبان به معنی پالتوی بلند نظامی است. میراث جهانی یونسکونوشتارهای برگزیده
نوشتارهای خوب: یوهان سباستیان باخ • انیو موریکونه • نهان‌سازی در برگردان • تو تنها نیستی • لست.اف‌ام • اسپیچ‌لس • کاش این‌جا بودی • لغزش آنی در عقل • مایکل جکسون • هنر گرافیک • جلیل ضیاءپور • قاسم حاجی‌زاده • هوشنگ ایرانی • دروغ گفتنت را دوست دارم • آتش‌بازی • جان‌سخت ۴ • لیلی و مجنون • رباعیات خیام • آنتون چخوف • محمد فضولی • کفیر • خدمت وظیفه عمومی • بریدن آلت جنسی زنان • جمعیت نسوان وطنخواه • کیتسونه • قشقایی • اصطلاح در زبان انگلیسی • اپث • جاده رویاها • برهان نظم • نگارش انجیل متی • باشگاه فوتبال پاس تهران • بابی رابسون • جایزه جام جهانی فوتبال • شیطان هم می‌گرید ۳: بیداری دانته • ندای وظیفه: جنگاوری نوین ۲ نگاره برگزیده مونالیزا اثر مشهور لئوناردو دا وینچی رویدادهای فرهنگیباورهاهنرها نگارگری یا نقاشی فرآیندی است که طی آن رنگ بر روی یک سطح مانند کاغذ یا بوم ایجاد نقش می‌کندو اثری خلق می‌شود. فردی که این فرآیند توسط او انجام می‌گیرد نقاش نام دارد، به‌خصوص زمانی که نقاشی حرفهٔ شخص باشد. نقاشی یکی از رشته‌های اصلی هنرهای تجسمی است و قدمت آن شش برابر زبان نوشتاری می‌باشد. اولین نقاشی‌های یافت‌شده در غارها حاکی از آن است که انسان‌های اولیه با کشیدن نقش حیوانات و شکارشان به نوعی خود را آمادهٔ نبرد با آنها می‌کرده‌اند. در قیاس با نقاشی، طراحی، سلسله عملیات ایجاد یک سری اثر و نشانه با استفاده از فشار آوردن یا حرکت ابزاری بر روی یک سطح است. فرهنگ مللآیا می‌دانید |
