ماته
 ماته در یک کدو قلیانی سنتی | |
| نوع | چکانش، داغ |
|---|---|
| خاستگاه | اروگوئه، پاراگوئه، آرژانتین، بولیوی، گرن چاکو و برزیل |
| آغاز تولید | سده ۱۶ میلادی[۱] |
ماته (به انگلیسی: mate؛ گاهی اوقات تلفظ به شکل: maté؛ به اسپانیولی:ˈmate؛ به پرتغالی:ˈmatʃi) همچنین شناخته شده با نام شیماهو (به پرتغالی: chimarrão، ʃimɐˈʁɐ̃w̃) یا سیمارون (به اسپانیولی: cimarrón)، یک نوشیدنی سنتی حاوی منابع غنی کافئین در آمریکای جنوبی به‌ویژه آرژانتین[۲] اروگوئه، پاراگوئه، بولیوی، گرن چاکو و جنوب برزیل است. همچنین در سوریه که بزرگترین واردکننده آن در جهان است و توسط دروزیهای لبنان نیز این نوشیدنی مصرف می‌شود.[۳][۴] به این نوشیدنی چای ماته هم می‌گویند که از خشک کردن و دم کردن برگ‌های درخت ماته بدست می‌آید.
نحوه دم کردن و نوشیدن[ویرایش]
بصورت سنتی حجم زیادی از چای ماته را در پوسته توخالی کدو قلیانی ریخته و آب جوش اضافه می‌کنند، و پس از چند دقیقه که چای دم کشیده و به دمای قابل نوشیدن رسیده باشد با استفاده از نی‌های مخصوصی به نام بومبیلا، میل می‌کنند.
تفاله‌های چای ماته مانند چای سیاه بعد از اولین دم دور ریخته نمی‌شود، بلکه تا چندین بار روی تفاله را با آب جوش پر کرده و مصرف می‌نمایند، معمولاً مزه چای ماته در اولین دم به دلیل گرایش به تلخی مطلوب نبوده و بهترین طعم را در دم‌های دوم و سوم دارد، در دم‌های بعدی نیز مزه این چای کاهش پیدا می‌کند و از مطلوبیت آن کاسته می‌شود.
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ "El té de los Jesuitas (historia de la yerba mate)". Miguel Krebs. Retrieved 2010-12-14.
- ↑ "Ley 26.871 - Declárase al Mate como infusión nacional". InfoLEG (in Spanish). Ministry of Economy and Public Finance. Retrieved 7 October 2010.
- ↑ Barceloux, Donald. Medical Toxicology of Drug Abuse: Synthesized Chemicals and Psychoactive Plants. John Wiley & Sons. ISBN 1-118-10605-9.
- ↑ "South American 'mate' tea a long-time Lebanese hit". Middle East Online. Retrieved 11 March 2014.
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Mate (beverage)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۶.
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ماته موجود است. |
 |
این یک مقالهٔ خرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
