کثرت‌گرایی فرهنگی
 | این مقاله می‌تواند با ترجمهٔ متن از مقالهٔ متناظر در انگلیسی گسترش یابد. برای مشاهدهٔ دستورالعملهای مهم ترجمه روی [گسترش] کلیک کنید.
|
| بخشی از مجموعه مقاله‌های تبعیض |
| تبعیض |
|---|
 |
کثرت‌گرایی فرهنگی یا پلورالیسم فرهنگی (به انگلیسی:Cultural pluralism) اصطلاحی است که زمانی استفاده می‌شود که گروه‌های کوچکتر در یک جامعه بزرگتر هویت فرهنگی منحصر به فرد خود را حفظ کنند و، به موجب آن ارزش‌ها و عملکردهای آنها توسط فرهنگ غالب پذیرفته شود. این پذیرش مشروط بر اینکه فرهنگ و باور گروه‌های کوچکتر قوانین و ارزش‌های جامعه گسترده‌تر سازگار باشد می‌باشد. به عنوان یک اصطلاح جامعه‌شناسی، تعریف و توصیف کثرت‌گرایی فرهنگی تکامل یافته‌است. این اصطلاح نه تنها یک واقعیت بلکه یک هدف اجتماعی توصیف شده‌است.[۱]
فرهنگ کثرت‌گرا[ویرایش]
در فرهنگ کثرت‌گرا، گروه‌ها نه تنها در کنار هم وجود دارند، بلکه ویژگی‌های گروه‌های دیگر را نیز به‌عنوان ویژگی‌هایی در نظر می‌گیرند که ارزش داشتن در فرهنگ غالب را دارند. جوامع کثرت‌گرا به جای ایجاد انتظار برای همگون‌سازی فرهنگی ، انتظارات قوی را برای یکپارچه‌سازی اجتماعی از اعضا دارند. وجود چنین نهادها و اقداماتی در صورتی امکان‌پذیر است که جوامع فرهنگی از سوی جامعه بزرگتر در یک فرهنگ کثرت‌گرا پذیرفته شوند. گاه مستلزم حمایت قانون نیز می‌باشد. اغلب، پذیرش یک فرهنگ ممکن است مستلزم آن باشد که فرهنگ جدید یا اقلیت برخی از جنبه‌های فرهنگ خود را که با قوانین یا ارزش‌های فرهنگ غالب ناسازگار است را حذف کند. حامد کاظم‌زاده کثرت‌گرا معتقد است که مفهوم فرهنگ کثرت گرا از دوران باستان رایج بوده‌است. به عنوان مثال، شاهنشاهی هخامنشی که توسط کوروش بزرگ پایه‌گذاری شد، با موفقیت سیاستی را دنبال کرد که فرهنگ‌های مختلف را در خود گنجانده و تحمل می‌کرد.[۲]
تمایز از چندگانگی‌فرهنگی[ویرایش]
کثرت‌گرایی فرهنگی از چندگانگی فرهنگی متمایز است. چندگانگی فرهنگی فاقد الزام وجود فرهنگ غالب است. اگر فرهنگ غالب تضعیف شود، جوامع به راحتی می‌توانند از کثرت‌گرایی فرهنگی به چندگانگی فرهنگی گذر کنند، بدون اینکه هیچ گامی عمدی از سوی آن جامعه برداشته شود. اگر جوامع به‌طور مجزا از یکدیگر عمل کنند یا با یکدیگر رقابت کنند، از نظر فرهنگی کثرت‌گرا در نظر گرفته نمی‌شوند.[۳]
در سال ۱۹۷۱ میلادی، دولت کانادا از کثرت‌گرایی فرهنگی، در مقابل چندگانگی، به عنوان «ماهیت اصلی» هویت ملت خود یاد کرد.[۴] کثرت‌گرایی فرهنگی می‌تواند در درجات مختلف توسط یک گروه یا یک فرد اعمال شود.[۵] یک نمونه برجسته از کثرت‌گرایی فرهنگی ایالات متحده است که در آن یک فرهنگ مسلط با عناصر قوی ملی‌گرایی، یک فرهنگ ورزشی و یک فرهنگ هنری شامل گروه‌های کوچکتری با هنجارهای قومی، مذهبی و فرهنگی خاص خود است.[نیازمند منبع]
منابع[ویرایش]
- ↑ Hazard, William R.; Stent, Madelon (1973). "Cultural Pluralism and Schooling: Some Preliminary Observations". Cultural Pluralism in Education: A Mandate for Change. New York: Appleton-Century-Crofts. p. 13.
- ↑ Kazemzadeh, Hamed (January 2018). "Hamed Kazemzadeh: Pluralism in Ideological Peacebuilding". Internal Journal of Acpcs.
- ↑ Pantoja, Antonia, Wilhelmina Perry, and Barbara Blourock. 1976. "Towards the Development of Theory: Cultural Pluralism Redefined." The Journal of Sociology & Social Welfare 4(1):11. ISSN 0191-5096.
- ↑ House of Commons. 8 October 1971. Debates, 28th Parliament, 3rd Session, Volume 8. Ottawa: Library and Archives Canada. via "Canadian Multicultural Policy 1971." Canadian Museum of Immigration at Pier 21.
- ↑ Haug, Marie R. 1967. "Social and Cultural Pluralism as a Concept in Social System Analysis." American Journal of Sociology 73(3):294–304. JSTOR 2776029.
برای مطالعه بیشتر[ویرایش]
- John D. Inazu (2016). Confident Pluralism: Surviving and Thriving through Deep Difference. University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-36545-9.
