شاخص پراکندگی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۴ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۳۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

در آمار و احتمال، شاخص پراکندگی (به انگلیسی: Index of dispersion یا Coefficient of dispersion یا Variance-to-mean ratio) یک شاخص استاندارد شده برای سنجش میزان پراکندگی یک توزیع احتمال است. شاخص پراکندگی به صورت کسر واریانس بر میانگین تعریف می‌شود:

شاخص پراکندگی فقط برای توزیع‌هایی تعریف‌شده‌است که میانگین غیرصفر داشته باشند و معمولاً برای متغیرهایی که همیشه مثبت هستند، مانند متغیر تصادفی نمایی، استفاده می‌شود.

منابع

Wikipedia contributors, "Index of dispersion," Wikipedia, The Free Encyclopedia, (accessed December 31, 2012).