آلوسترون
ابزارها
عملها
عمومی
نسخهبرداری
چاپ/برونبری
در پروژههای دیگر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحه است که توسط Fatranslator (بحث | مشارکتها) در تاریخ ۵ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۲۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۵ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۲۱ توسط Fatranslator (بحث | مشارکتها)
دادههای بالینی | |
---|---|
روش مصرف دارو | خوراکی |
دادههای فارماکوکینتیک | |
زیست فراهمی | ۵۰–۶۰٪ |
پیوند پروتئینی | ۸۲٪ |
متابولیسم | Hepatic (including CYP2C9, CYP3A4 and CYP1A2) |
نیمهعمر حذف | ۱٫۵–۱٫۷ ساعت |
دفع | کلیوی ۷۳ ٪، مدفوع ۲۴ ٪ |
شناسهها | |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
CompTox Dashboard (EPA) |
آلوسترون Alosetron (نامهای تجاری: لوترونکس Lotronex; originator) یک آنتاگونیست 5-HT3 است که برای مدیریت سندرم روده تحریک پذیر (IBS) اسهالی شدید، تنها در زنان به کار میرود. آلوسترون در سال ۲۰۰۰ به خاطر عوارض گوارشی خطرناک و جدی، از دور خارج شد. در سال ۲۰۰۲ با دسترسی و مصرف محدود، دوباره به بازار بازگشت.
عوارض جانبی
شیوع تجمعی کولیت ایسکمیک ۲ در ۱۰۰۰ بود، و عوارض جدی ناشی از یبوست (انسداد، سوراخ، نهفتگی، megacolon سمی، ایسکمی کولون ثانویه، مرگ) ۱ در ۱۰۰۰ بود.
منابع
- Wikipedia contributors، "Alosetron،" Wikipedia، The Free Encyclopedia، http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Alosetron&oldid=497681982 (accessed June 15، 2012).
- "Lotronex and the FDA: a fatal erosion of integrity". Richard Horton. (2001). The Lancet 357 (9268): 1544–1545.
- Prometheus Laboratories Inc. Press Release of 7 November 2007.
آنتاگونیستهای کانالی یونهای سروتونین 5-HT3 | |
---|---|
آنتاگونیستهای گیرنده G-پروتئینهای 5-HT | |
آگونیست های CB1 (کانابینوئیدها) | |
آنتاگونیستهای دوپامین | |
آنتاگونیستهای H1 (آنتیهیستامین) | |
آنتاگونیستهای گیرنده mACh (آنتیکولینرژیکها) |
|
آنتاگونیستهای NK1 | |
سایرین |
ردههای پنهان: