پارک‌های ملی ایران

پارک‌های ملّی ایران، یکی از مناطق چهارگانه حفاظت محیط زیست ایران می‌باشد.

پارک ملی به محدوده‌ای از منابع طبیعی کشور اعم از جنگل، مرتع، بیشه‌های طبیعی، اراضی جنگلی، دشت و آب و کوهستان اطلاق می‌شود که نمایانگر نمونه‌های برجسته‌ای از مظاهر طبیعی ایران می‌باشد و به منظور حفظ همیشگی وضع زندگی و طبیعی آن و همچنین ایجاد محیط مناسب برای تکثیر و پرورش جانوران وحشی و رشد رستنیها در شرایط کاملاً طبیعی تحت حفاظت قرار می‌گیرد.

تاریخچه

در سال ۱۳۴۶، امکان اختصاص بخش‌هایی از کشور به پارک‌های ملی (در آن زمان پارک حیات وحش نامیده می‌شد) و منطقه‌های حفاظت شده با تعریف‌های معین فراهم شد. در این سال پیشنهاد تاسیس دو پارک ملی و پانزده منطقه حفاظت شده به‌عنوان نخستین گروه از مناطق حفاظت شده ایران به تصویب شورای‌عالی شکاربانی و نظارت بر صید رسید.

لیست پارک‌های ملی ایران

۲۶ منطقه در ایران به عنوان پارک ملی‌ برگزیده شده‌اند از جمله:

• پارک ملی گلستان در استان گلستان،
• پارک ملی سرخه‌حصار در شرق تهران
• دریاچه ارومیه،
• پارک ملی کویر سمنان،
• پارک ملی دز استان خوزستان،دزفول،
• بختگان فارس،
• بمو شمال شیراز،
• پارک ملی خبر،(khabr) شهرستان بافت، استان کرمان
• تندوره درگز در خراسان رضوی،
• کلاه قاضی اصفهان،
• خجیر شرق تهران،
• تنگ صیاد چهار محال وبختیاری،
• لار بین تهران و مازندران،
• نایبند بوشهر،
• گل اسفراین در خراسان شمالی،
• سالوک اسفراین در خراسان شمالی،
• بوجاق شمال شرق رشت،
• خارتوران سمنان،
• کیاسر مازندران
• پابند مازندران
• پارک ملی لار
• پارک ملی سیاهکوه بین یزد و اصفهان
• پارک ملی موته اصفهان

منابع

• http://www.hawzah.net/Hawzah/Magazines/MagArt.aspx?MagazineNumberID=6793&id=81338
• پارک‌های ملی ایران سایت کویرها و بیابانهای ایران