فهرست فینال‌های لیگ قهرمانان اروپا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فهرست فینال‌های لیگ قهرمانان اروپا
Trofeo UEFA Champions League.jpg
جام باشگاه‌های اروپا/ جام لیگ قهرمانان
سال بنیان‌گذاری۱۹۵۵
سرزمیناروپا (یوفا)
تعداد تیم‌های حاضر۳۲ (مرحلهٔ گروهی)
۲ (فینالیست‌ها)
آخرین قهرمانآلمان بایرن مونیخ (۶مین عنوان)
موفق‌ترین باشگاهاسپانیا رئال مادرید (۱۳ عنوان)
Soccerball current event.svg لیگ قهرمانان اروپا ۲۱–۲۰۲۰

لیگ قهرمانان اروپا مسابقاتی است که به صورت سالانه و فصلی توسط یوفا از سال ۱۹۵۵ تاکنون برگزار می‌شود.[۱] تمامی لیگ‌های کشورهایی که عضو یوفا هستند می‌توانند باشگاه‌های برتر خود را به این مسابقات بفرستند (غیر از لیختن‌اشتاین که لیگ داخلی ندارد).[۲] پیش از فصل ۹۳–۱۹۹۲ این مسابقات با نام جام باشگاه‌های اروپا شناخته می‌شد.[۱] در ابتدا تنها قهرمانان لیگ‌های باشگاهی و مدافع عنوان قهرمانی این مسابقات می‌توانستند به آن راه پیدا کنند، اما این قانون در سال ۱۹۹۷ تغییر کرد و نایب قهرمانان لیگ‌های معتبر نیز می‌توانستند در این رقابت‌ها شرکت کنند.[۳] در دورهٔ لیگ قهرمانان اروپا، مدافع عنوان قهرمانی به‌صورت خودکار به این مسابقات صعود نمی‌کرد، تا این که در سال ۲۰۰۵ با تغییر قانون، لیورپول توانست به‌عنوان مدافع عنوان قهرمانی به لیگ سال بعد راه پیدا کند.[۴]

تیم‌هایی که برندهٔ لیگ قهرمانان اروپا در ۳ بار متوالی، یا ۵ بار نامتوالی شوند، یک نشانِ چندبرنده دریافت می‌کنند.[۵] شش تیم تاکنون مفتخر به دریافت این نشان شده‌اند عبارتند از رئال مادرید، آژاکس، بایرن مونیخ، آ.ث. میلان، لیورپول، و بارسلونا.[۶] تا سال ۲۰۰۹، باشگاه‌هایی که این نشان را به‌دست می‌آوردند، اجازه داشتند تا جام لیگ قهرمانان اروپا را در اختیار خود نگه دارند و یک جام جدید تهیه می‌شد؛[۷] اما از سال ۲۰۰۹، باشگاه برندهٔ جام یک کپی دقیق از جام را دریافت می‌کند و جام اصلی در نزد یوفا باقی می‌ماند.[۸]

در مجموع، ۲۲ باشگاه برندهٔ جام باشگاه‌های اروپا/لیگ قهرمانان اروپا شده‌اند. رئال مادرید با رکورد ۱۳ قهرمانی، بیش‌ترین تعداد قهرمانی را دارد که شامل نخستین دورهٔ این بازی‌ها نیز می‌شود. این باشگاه همچنین رکورددار بیش‌ترین قهرمانی متوالی از سال ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۰ نیز هست. یوونتوس بیش‌ترین تعداد نایب قهرمانی را دارد و در ۷ فینال شکست خورده‌است. اتلتیکو مادرید تنها تیمی است که بدون کسب عنوان قهرمانی، به سه فینال رسیده‌است، در حالی که استاد رنس و والنسیا نیز دو بار نایب قهرمان شده‌اند ولی هیچ‌گاه به مقام قهرمانی دست نیافتند. اسپانیا با ۱۸ قهرمانی از دو باشگاه، بیشترین قهرمانی را داشته‌است.[۹] انگلستان از ۵ باشگاه ۱۳ قهرمان داشته و ایتالیا نیز ۱۲ قهرمانی با سه باشگاه داشته‌است. تیم‌های انگلیسی پس از فاجعه ورزشگاه هیسل در سال ۱۹۸۵، به‌مدت ۵ سال از حضور در این رقابت‌ها منع شدند.[۱۰]

دارندهٔ کنونی عنوان قهرمانی این رقابت‌ها، بایرن مونیخ است که در فینال ۲۰۲۰ توانست پاری سن ژرمن را شکست دهد.

قهرمانان[ویرایش]

کلید
dagger برنده در وقت اضافه
* برنده در پنالتی
& برنده در بازی تکراری

فینال‌ها[ویرایش]

فصل کشور قهرمان نتیجه نایب قهرمان کشور ورزشگاه تماشاگران[۱۱]
۵۶–۱۹۵۵  اسپانیا رئال مادرید ۴–۳ استاد رمس  فرانسه ورزشگاه پارک دو پرنس، پاریس ۳۸٬۲۳۹
۵۷–۱۹۵۶  اسپانیا رئال مادرید ۲–۰ فیورنتینا  ایتالیا ورزشگاه سانتیاگو برنابئو، مادرید ۱۲۴٬۰۰۰
۵۸–۱۹۵۷  اسپانیا رئال مادرید ۳–۲dagger آ.ث. میلان  ایتالیا ورزشگاه کینگ بودوئن، بروکسل ۶۷٬۰۰۰
۵۹–۱۹۵۸  اسپانیا رئال مادرید ۲–۰ استاد رمس  فرانسه ورزشگاه مرسدس بنز آرنا، اشتوتگارت ۸۰٬۰۰۰
۶۰–۱۹۵۹  اسپانیا رئال مادرید ۷–۳ اینتراخت فرانکفورت  آلمان غربی ورزشگاه همپدن پارک، گلاسگو ۱۲۷٬۶۲۱
۶۱–۱۹۶۰  پرتغال بنفیکا ۳–۲ بارسلونا  اسپانیا ورزشگاه وانکدورف، برن ۳۳٬۰۰۰
۶۲–۱۹۶۱  پرتغال بنفیکا ۵–۳ رئال مادرید  اسپانیا ورزشگاه المپیک آمستردام، آمستردام ۶۵٬۰۰۰
۶۳–۱۹۶۲  ایتالیا آ.ث. میلان ۲–۱ بنفیکا  پرتغال ورزشگاه ومبلی، لندن ۴۵٬۷۰۰
۶۴–۱۹۶۳  ایتالیا اینتر میلان ۳–۱ رئال مادرید  اسپانیا ورزشگاه ارنست هاپل، وین ۷۲٬۰۰۰
۶۵–۱۹۶۴  ایتالیا اینتر میلان ۱–۰ بنفیکا  پرتغال ورزشگاه سن سیرو، میلان ۸۵٬۰۰۰
۶۶–۱۹۶۵  اسپانیا رئال مادرید ۲–۱ پارتیزان Flag of Yugoslavia (1946-1992).svg یوگسلاوی ورزشگاه کینگ بودوئن، بروکسل ۵۵٬۰۰۰
۶۷–۱۹۶۶  اسکاتلند سلتیک ۲–۱ اینتر میلان  ایتالیا ورزشگاه ملی لیسبون، لیسبون ۵۶٬۰۰۰
۶۸–۱۹۶۷  انگلستان منچستر یونایتد ۴–۱dagger بنفیکا  پرتغال ورزشگاه ومبلی، لندن ۹۲٬۲۲۵
۶۹–۱۹۶۸  ایتالیا آ.ث. میلان ۴–۱ آژاکس  هلند ورزشگاه سانتیاگو برنابئو، مادرید ۵۰٬۰۰۰
۷۰–۱۹۶۹  هلند فاینورد ۲–۱dagger سلتیک  اسکاتلند ورزشگاه سن سیرو، میلان ۵۰٬۰۰۰
۷۱–۱۹۷۰  هلند آژاکس ۲–۰ پاناتینایکوس  یونان ورزشگاه ومبلی، لندن ۹۰٬۰۰۰
۷۲–۱۹۷۱  هلند آژاکس ۲–۰ اینتر میلان  ایتالیا ورزشگاه دکویپ، روتردام ۶۷٬۰۰۰
۷۳–۱۹۷۲  هلند آژاکس ۱–۰ یوونتوس  ایتالیا ورزشگاه ستاره سرخ، بلگراد ۹۳٬۵۰۰
۷۴–۱۹۷۳  آلمان غربی بایرن مونیخ ۴–۰&[۱] اتلتیکو مادرید  اسپانیا ورزشگاه کینگ بودوئن، بروکسل ۲۳٬۰۰۰
۷۵–۱۹۷۴  آلمان غربی بایرن مونیخ ۲–۰ لیدز یونایتد  انگلستان ورزشگاه پارک دو پرنس، پاریس ۵۰٬۰۰۰
۷۶–۱۹۷۵  آلمان غربی بایرن مونیخ ۱–۰ سن‌اتین  فرانسه ورزشگاه همپدن پارک، گلاسگو ۵۴٬۸۶۴
۷۷–۱۹۷۶  انگلستان لیورپول ۳–۱ بروسیا مونشن‌گلادباخ  آلمان غربی ورزشگاه المپیک رم، رم ۵۲٬۰۰۰
۷۸–۱۹۷۷  انگلستان لیورپول ۱–۰ کلوب بروژ Flag of Belgium.svg بلژیک ورزشگاه ومبلی، لندن ۹۲٬۰۰۰
۷۹–۱۹۷۸  انگلستان ناتینگهام فارست ۱–۰ مالمو  سوئد ورزشگاه المپیک مونیخ، مونیخ ۵۷٬۰۰۰
۸۰–۱۹۷۹  انگلستان ناتینگهام فارست ۱–۰ هامبورگ  آلمان غربی ورزشگاه سانتیاگو برنابئو، مادرید ۵۰٬۰۰۰
۸۱–۱۹۸۰  انگلستان لیورپول ۱–۰ رئال مادرید  اسپانیا ورزشگاه پارک دو پرنس، پاریس ۴۸٬۳۶۰
۸۲–۱۹۸۱  انگلستان استون ویلا ۱–۰ بایرن مونیخ  آلمان غربی ورزشگاه دکویپ، روتردام ۴۶٬۰۰۰
۸۳–۱۹۸۲  آلمان غربی هامبورگ ۱–۰ یوونتوس  ایتالیا ورزشگاه المپیک آتن، آتن ۷۵٬۰۰۰
۸۴–۱۹۸۳  انگلستان لیورپول ۱–۱*[۲] آ.اس. رم  ایتالیا ورزشگاه المپیک رم، رم ۶۹٬۶۹۳
۸۵–۱۹۸۴  ایتالیا یوونتوس ۱–۰ لیورپول  انگلستان ورزشگاه کینگ بودوئن، بروکسل ۵۹٬۰۰۰
۸۶–۱۹۸۵  رومانی استوا بخارست ۰–۰*[۳] بارسلونا  اسپانیا ورزشگاه رامون سانچز پیس‌خوان، سبیا ۷۰٬۰۰۰
۸۷–۱۹۸۶  پرتغال پورتو ۲–۱ بایرن مونیخ  آلمان غربی ورزشگاه ارنست هاپل، وین ۶۲٬۰۰۰
۸۸–۱۹۸۷  هلند پی‌اس‌وی آیندهوون ۰–۰*[۴] بنفیکا  پرتغال ورزشگاه مرسدس بنز آرنا، اشتوتگارت ۷۰٬۰۰۰
۸۹–۱۹۸۸  ایتالیا آ.ث. میلان ۴–۰ استوا بخارست  رومانی ورزشگاه نیوکمپ، بارسلون ۹۷٬۰۰۰
۹۰–۱۹۸۹  ایتالیا آ.ث. میلان ۱–۰ بنفیکا  پرتغال ورزشگاه ارنست هاپل، وین ۵۷٬۵۰۰
۹۱–۱۹۹۰ Flag of Yugoslavia (1946-1992).svg یوگسلاوی ستاره سرخ بلگراد ۰–۰*[۵] المپیک مارسی  فرانسه ورزشگاه سن نیکولا، باری (ایتالیا) ۵۶٬۰۰۰
۹۲–۱۹۹۱  اسپانیا بارسلونا ۱–۰dagger سمپدوریا  ایتالیا ورزشگاه ومبلی، لندن ۷۰٬۸۲۷
۹۳–۱۹۹۲  فرانسه المپیک مارسی ۱–۰ آ.ث. میلان  ایتالیا ورزشگاه المپیک مونیخ، مونیخ ۶۴٬۴۰۰
۹۴–۱۹۹۳  ایتالیا آ.ث. میلان ۴–۰ بارسلونا  اسپانیا ورزشگاه المپیک آتن، آتن ۷۰٬۰۰۰
۹۵–۱۹۹۴  هلند آژاکس ۱–۰ آ.ث. میلان  ایتالیا ورزشگاه ارنست هاپل، وین ۴۹٬۷۳۰
۹۶–۱۹۹۵  ایتالیا یوونتوس ۱–۱*[۶] آژاکس  هلند ورزشگاه المپیک رم، رم ۶۷٬۰۰۰
۹۷–۱۹۹۶  آلمان بروسیا دورتموند ۳–۱ یوونتوس  ایتالیا ورزشگاه المپیک مونیخ، مونیخ ۵۹٬۰۰۰
۹۸–۱۹۹۷  اسپانیا رئال مادرید ۱–۰ یوونتوس  ایتالیا ورزشگاه آمستردام آرنا، آمستردام ۴۸٬۵۰۰
۹۹–۱۹۹۸  انگلستان منچستر یونایتد ۲–۱ بایرن مونیخ  آلمان ورزشگاه نیوکمپ، بارسلون ۹۰٬۰۴۵
۲۰۰۰–۱۹۹۹  اسپانیا رئال مادرید ۳–۰ والنسیا  اسپانیا ورزشگاه استاد دو فرانس، سن-دنی ۷۸٬۷۵۹
۰۱–۲۰۰۰  آلمان بایرن مونیخ ۱–۱*[۷] والنسیا  اسپانیا ورزشگاه سن سیرو، میلان ۷۱٬۵۰۰
۰۲–۲۰۰۱  اسپانیا رئال مادرید ۲–۱ بایر لورکوزن  آلمان ورزشگاه همپدن پارک، گلاسگو ۵۲٬۰۰۰
۰۳–۲۰۰۲  ایتالیا آ.ث. میلان ۰–۰*[۸] یوونتوس  ایتالیا الدترافورد، منچستر ۶۳٬۲۱۵
۰۴–۲۰۰۳  پرتغال پورتو ۳–۰ موناکو  فرانسه ورزشگاه فلتینس آرنا، گلزن‌کیرشن ۵۲٬۰۰۰
۰۵–۲۰۰۴  انگلستان لیورپول ۳–۳*[۹] آ.ث. میلان  ایتالیا ورزشگاه المپیک آتاترک، استانبول ۷۰٬۰۲۴
۰۶–۲۰۰۵  اسپانیا بارسلونا ۲–۱ آرسنال  انگلستان ورزشگاه استاد دو فرانس، سن-دنی ۷۹٬۵۰۰
۰۷–۲۰۰۶  ایتالیا آ.ث. میلان ۲–۱ لیورپول  انگلستان ورزشگاه المپیک آتن، آتن ۷۴٬۰۰۰
۰۸–۲۰۰۷  انگلستان منچستر یونایتد ۱–۱*[۱۰] چلسی  انگلستان ورزشگاه لوژنیکی، مسکو ۶۷٬۳۱۰
۰۹–۲۰۰۸  اسپانیا بارسلونا ۲–۰ منچستر یونایتد  انگلستان ورزشگاه المپیک رم، رم ۶۲٬۴۶۷
۱۰–۲۰۰۹  ایتالیا اینتر میلان ۲–۰ بایرن مونیخ  آلمان ورزشگاه سانتیاگو برنابئو، مادرید ۷۳٬۱۷۰
۱۱–۲۰۱۰  اسپانیا بارسلونا ۳–۱ منچستر یونایتد  انگلستان ورزشگاه ومبلی، لندن ۸۷٬۶۹۵
۱۲–۲۰۱۱  انگلستان چلسی ۱–۱*[۱۱] بایرن مونیخ  آلمان ورزشگاه آلیانتس آرنا، مونیخ ۶۲٬۵۰۰
۱۳–۲۰۱۲  آلمان بایرن مونیخ ۲–۱ بروسیا دورتموند  آلمان ورزشگاه ومبلی، لندن ۸۶٬۲۹۸
۱۴–۲۰۱۳  اسپانیا رئال مادرید ۴–۱dagger اتلتیکو مادرید  اسپانیا ورزشگاه استادیو دا لوز، لیسبون ۶۰٬۹۷۶
۱۵–۲۰۱۴  اسپانیا بارسلونا ۳–۱ یوونتوس  ایتالیا ورزشگاه المپیک برلین، برلین ۷۰٬۴۴۲
۱۶–۲۰۱۵  اسپانیا رئال مادرید ۱–۱*[۱۲] اتلتیکو مادرید  اسپانیا ورزشگاه سن سیرو، میلان ۷۱٬۹۴۲
۱۷–۲۰۱۶  اسپانیا رئال مادرید ۴–۱ یوونتوس  ایتالیا ورزشگاه میلنیوم، کاردیف ۶۵٬۸۴۲
۱۸–۲۰۱۷  اسپانیا رئال مادرید ۳–۱ لیورپول  انگلستان ورزشگاه ملی المپیسکی، کی‌یف ۶۱٬۵۶۱
۱۹–۲۰۱۸  انگلستان لیورپول ۲–۰ تاتنهام  انگلستان ورزشگاه واندا متروپولیتانو، مادرید ۶۳٬۲۷۲
۲۰–۲۰۱۹  آلمان بایرن مونیخ ۱–۰ پاری سن ژرمن  فرانسه ورزشگاه استادیو دا لوز، لیسبون ۰[الف]

عملکردها[ویرایش]

نوشتار(های) وابسته: آمار و رکوردهای جام باشگاه‌ها و لیگ قهرمانان اروپا

بر پایهٔ تیم[ویرایش]

عملکرد باشگاه‌ها در جام باشگاه‌های اروپا/لیگ قهرمانان اروپا
باشگاه قهرمانی نایب قهرمانی فصل‌های قهرمانی فصل‌های نایب قهرمانی
اسپانیا رئال مادرید ۱۳ ۳ ۱۹۵۶، ۱۹۵۷، ۱۹۵۸، ۱۹۵۹، ۱۹۶۰، ۱۹۶۶، ۱۹۹۸، ۲۰۰۰، ۲۰۰۲، ۲۰۱۴، ۲۰۱۶، ۲۰۱۷، ۲۰۱۸ ۱۹۶۲، ۱۹۶۴، ۱۹۸۱
ایتالیا میلان ۷ ۴ ۱۹۶۳، ۱۹۶۹، ۱۹۸۹، ۱۹۹۰، ۱۹۹۴، ۲۰۰۳، ۲۰۰۷ ۱۹۵۸، ۱۹۹۳، ۱۹۹۵، ۲۰۰۵
آلمان بایرن مونیخ ۶ ۵ ۱۹۷۴، ۱۹۷۵، ۱۹۷۶، ۲۰۰۱، ۲۰۱۳، ۲۰۲۰ ۱۹۸۲، ۱۹۸۷، ۱۹۹۹، ۲۰۱۰، ۲۰۱۲
انگلستان لیورپول ۶ ۳ ۱۹۷۷، ۱۹۷۸، ۱۹۸۱، ۱۹۸۴، ۲۰۰۵، ۲۰۱۹ ۱۹۸۵، ۲۰۰۷، ۲۰۱۸
اسپانیا بارسلونا ۵ ۳ ۱۹۹۲، ۲۰۰۶، ۲۰۰۹، ۲۰۱۱، ۲۰۱۵ ۱۹۶۱، ۱۹۸۶، ۱۹۹۴
هلند آژاکس ۴ ۲ ۱۹۷۱، ۱۹۷۲، ۱۹۷۳، ۱۹۹۵ ۱۹۶۹، ۱۹۹۶
ایتالیا اینتر میلان ۳ ۲ ۱۹۶۴، ۱۹۶۵، ۲۰۱۰ ۱۹۶۷، ۱۹۷۲
انگلستان منچستر یونایتد ۳ ۲ ۱۹۶۸، ۱۹۹۹، ۲۰۰۸ ۲۰۰۹، ۲۰۱۱
ایتالیا یوونتوس ۲ ۷ ۱۹۸۵، ۱۹۹۶ ۱۹۷۳، ۱۹۸۳، ۱۹۹۷، ۱۹۹۸، ۲۰۰۳، ۲۰۱۵، ۲۰۱۷
پرتغال بنفیکا ۲ ۵ ۱۹۶۱، ۱۹۶۲ ۱۹۶۳، ۱۹۶۵، ۱۹۶۸، ۱۹۸۸، ۱۹۹۰
انگلستان ناتینگهام فارست ۲ ۰ ۱۹۷۹، ۱۹۸۰ —
پرتغال پورتو ۲ ۰ ۱۹۸۷، ۲۰۰۴ —
اسکاتلند سلتیک ۱ ۱ ۱۹۶۷ ۱۹۷۰
آلمان هامبورگ ۱ ۱ ۱۹۸۳ ۱۹۸۰
رومانی استوا بخارست ۱ ۱ ۱۹۸۶ ۱۹۸۹
فرانسه مارسی ۱ ۱ ۱۹۹۳ ۱۹۹۱
آلمان دورتموند ۱ ۱ ۱۹۹۷ ۲۰۱۳
انگلستان چلسی ۱ ۱ ۲۰۱۲ ۲۰۰۸
هلند فاینورد ۱ ۰ ۱۹۷۰ —
انگلستان استون ویلا ۱ ۰ ۱۹۸۲ —
هلند پی‌اس‌وی آیندهوون ۱ ۰ ۱۹۸۸ —
صربستان ستاره سرخ بلگراد ۱ ۰ ۱۹۹۱ —
اسپانیا اتلتیکو مادرید ۰ ۳ — ۱۹۷۴، ۲۰۱۴، ۲۰۱۶
فرانسه استاد رنس ۰ ۲ — ۱۹۵۶، ۱۹۵۹
اسپانیا والنسیا ۰ ۲ — ۲۰۰۰، ۲۰۰۱
ایتالیا فیورنتینا ۰ ۱ — ۱۹۵۷
آلمان آینتراخت فرانکفورت ۰ ۱ — ۱۹۶۰
صربستان پارتیزان ۰ ۱ — ۱۹۶۶
یونان پاناتینایکوس ۰ ۱ — ۱۹۷۱
انگلستان لیدز یونایتد ۰ ۱ — ۱۹۷۵
فرانسه سن-اتین ۰ ۱ — ۱۹۷۶
آلمان مونشن‌گلادباخ ۰ ۱ — ۱۹۷۷
بلژیک کلوب بروژ ۰ ۱ — ۱۹۷۸
سوئد مالمو ۰ ۱ — ۱۹۷۹
ایتالیا آ. اس رم ۰ ۱ — ۱۹۸۴
ایتالیا سمپدوریا ۰ ۱ — ۱۹۹۲
آلمان بایر لورکوزن ۰ ۱ — ۲۰۰۲
فرانسه موناکو ۰ ۱ — ۲۰۰۴
انگلستان آرسنال ۰ ۱ — ۲۰۰۶
انگلستان تاتنهام هاتسپر ۰ ۱ — ۲۰۱۹
فرانسه پاری سن ژرمن ۰ ۱ — ۲۰۲۰

بر پایهٔ کشور[ویرایش]

تیم‌هایی از ۱۳ کشور مختلف توانسته‌اند به فینال لیگ قهرمانان اروپا راه یابند که از این بین، نمایندگان ۱۰ کشور مختلف توانسته‌اند عنوان قهرمانی این رقابت‌ها را به دست آورند. قهرمان این رقابت‌ها از فصل ۹۶–۱۹۹۵، به‌جز فصل ۰۴–۲۰۰۳ که تیم پورتو قهرمان شد، همواره از چهار کشور اسپانیا (۱۱)، انگلیس (۵)، ایتالیا (۴) و آلمان (۴) بوده‌است. همچنین نایب قهرمان‌ها نیز همگی از این چهار لیگ بوده‌اند، به استثنای فصل ۰۴–۲۰۰۳ و ۲۰–۲۰۱۹ که به ترتیب موناکو و پاری‌سن‌ژرمن نایب قهرمان شدند.

کشور قهرمان نایب قهرمان
 اسپانیا ۱۸ ۱۱
 انگلستان ۱۳ ۹
 ایتالیا ۱۲ ۱۶
 آلمان ۸ ۱۰
 هلند ۶ ۲
 پرتغال ۴ ۵
 فرانسه ۱ ۶
 اسکاتلند ۱ ۱
 رومانی ۱ ۱
Flag of Yugoslavia (1946-1992).svg یوگسلاوی ۱ ۱
 یونان ۰ ۱
Flag of Belgium.svg بلژیک ۰ ۱
 سوئد ۰ ۱

محل‌های برگزاری[ویرایش]

محل‌های برگزاری فینال جام باشگاه‌های اروپا و لیگ قهرمانان اروپا
مکان میزبانی(ها) سال(ها)
انگلستان ورزشگاه ومبلی (قدیم)، لندن ۵ ۱۹۶۳، ۱۹۶۸، ۱۹۷۱، ۱۹۷۸، ۱۹۹۲
اسپانیا ورزشگاه سانتیاگو برنابئو، مادرید ۴ ۱۹۵۷، ۱۹۶۹، ۱۹۸۰، ۲۰۱۰
بلژیک ورزشگاه کینگ بودوئن، بروکسل ۴ ۱۹۵۸، ۱۹۶۶، ۱۹۷۴، ۱۹۸۵
اتریش ورزشگاه ارنست هاپل، وین ۴ ۱۹۶۴، ۱۹۸۷، ۱۹۹۰، ۱۹۹۵
ایتالیا ورزشگاه سن سیرو، میلان ۴ ۱۹۶۵، ۱۹۷۰، ۲۰۰۱، ۲۰۱۶
ایتالیا ورزشگاه المپیک رم، رم ۴ ۱۹۷۷، ۱۹۸۴، ۱۹۹۶، ۲۰۰۹
فرانسه ورزشگاه پارک ده پرنس، پاریس ۳ ۱۹۵۶، ۱۹۷۵، ۱۹۸۱
اسکاتلند ورزشگاه همپدن پارک، گلاسکو ۳ ۱۹۶۰، ۱۹۷۶، ۲۰۰۲
آلمان ورزشگاه المپیک مونیخ، مونیخ ۳ ۱۹۷۹، ۱۹۹۳، ۱۹۹۷
یونان ورزشگاه المپیک آتن، آتن ۳ ۱۹۸۳، ۱۹۹۴، ۲۰۰۷
آلمان ورزشگاه مرسدس بنز آرنا، اشتوتگارت ۲ ۱۹۵۹، ۱۹۸۸
هلند ورزشگاه دکویپ، روتردام ۲ ۱۹۷۲، ۱۹۸۲
اسپانیا ورزشگاه نیوکمپ، بارسلونا ۲ ۱۹۸۹، ۱۹۹۹
فرانسه ورزشگاه استاد دو فرانس، سن دنی ۲ ۲۰۰۰، ۲۰۰۶
انگلستان ورزشگاه ومبلی (جدید)، لندن ۲ ۲۰۱۱، ۲۰۱۳
پرتغال ورزشگاه استادیو دا لوز، لیسبون ۲ ۲۰۱۴، ۲۰۲۰
سوئیس ورزشگاه وانکدورف، برن ۱ ۱۹۶۱
هلند ورزشگاه المپیک آمستردام، آمستردام ۱ ۱۹۶۲
پرتغال ورزشگاه ملی لیسبون، لیسبون ۱ ۱۹۶۷
یوگسلاوی ورزشگاه ستاره سرخ، بلگراد ۱ ۱۹۷۳
اسپانیا ورزشگاه رامون سانچز پیس‌خوان، سویل ۱ ۱۹۸۶
ایتالیا ورزشگاه سن نیکولا، باری ۱ ۱۹۹۱
هلند ورزشگاه یوهان کرایف آرنا، آمستردام ۱ ۱۹۹۸
انگلستان ورزشگاه الدترافورد، منچستر ۱ ۲۰۰۳
آلمان ورزشگاه فلتینس آرنا، گلزنکیرشن ۱ ۲۰۰۴
ترکیه ورزشگاه المپیک آتاترک، استانبول ۱ ۲۰۰۵
روسیه ورزشگاه لوژنیکی، مسکو ۱ ۲۰۰۸
آلمان ورزشگاه آلیانتس آرنا، مونیخ ۱ ۲۰۱۲
آلمان ورزشگاه المپیک برلین، برلین ۱ ۲۰۱۵
ولز ورزشگاه میلنیوم، کاردیف ۱ ۲۰۱۷
اوکراین ورزشگاه المپیسکی، کی‌یف ۱ ۲۰۱۸
اسپانیا ورزشگاه متروپولیتانو، مادرید ۱ ۲۰۱۹

جستارهای وابسته[ویرایش]

یادداشت‌ها[ویرایش]

  1. ↑ به دلیل دنیاگیری کروناویروس در اروپا بازی نهایی پشت درب‌های بسته برگزار شد.

۱. ^ اولین بازی که دو روز زودتر برگزار شده بود با نتیجهٔ ۱–۱ به پایان رسیده بود.[۱۲]

۲. ^ بازی در ۹۰ دقیقه و وقت‌های اضافه با نتیجهٔ ۱–۱ به پایان رسید. لیورپول در پنالتی ۴–۲ برنده شد.[۱۳]

۳. ^ بازی در ۹۰ دقیقه و وقت‌های اضافه با نتیجهٔ ۰–۰ به پایان رسید. استوا بخارست در پنالتی ۲–۰ برنده شد.[۱۴]

۴. ^ بازی در ۹۰ دقیقه و وقت‌های اضافه با نتیجهٔ ۰–۰ به پایان رسید. پی‌اس‌وی در پنالتی ۶–۵ برنده شد.[۱۵]

۵. ^ بازی در ۹۰ دقیقه و وقت‌های اضافه با نتیجهٔ ۰–۰ به پایان رسید. ستاره سرخ بلگراد در پنالتی ۵–۳ برنده شد.[۱۶]

۶. ^ بازی در ۹۰ دقیقه و وقت‌های اضافه با نتیجهٔ ۱–۱ به پایان رسید. یوونتوس در پنالتی ۴–۲ برنده شد.[۱۷]

۷. ^ بازی در ۹۰ دقیقه و وقت‌های اضافه با نتیجهٔ ۱–۱ به پایان رسید. بایرن مونیخ در پنالتی ۵–۴ برنده شد.[۱۸]

۸. ^ بازی در ۹۰ دقیقه و وقت‌های اضافه با نتیجهٔ ۰–۰ به پایان رسید. میلان در پنالتی ۳–۲ برنده شد.[۱۹]

۹. ^ بازی در ۹۰ دقیقه و وقت‌های اضافه با نتیجهٔ ۳–۳ به پایان رسید. لیورپول در پنالتی ۳–۲ برنده شد.[۲۰]

۱۰. ^ بازی در ۹۰ دقیقه و وقت‌های اضافه با نتیجهٔ ۱–۱ به پایان رسید. منچستر یونایتد در پنالتی ۶–۵ برنده شد.[۲۱]

۱۱. ^ بازی در ۹۰ دقیقه و وقت‌های اضافه با نتیجهٔ ۱–۱ به پایان رسید. چلسی در پنالتی ۴–۳ برنده شد.[۲۲]

۱۲. ^ بازی در ۹۰ دقیقه و وقت‌های اضافه با نتیجهٔ ۱–۱ به پایان رسید. رئال مادرید در پنالتی ۵–۳ برنده شد.[۲۳]

منابع[ویرایش]

  • "Football's premier club competition: History". Union of European Football Associations (UEFA). 14 June 2010. Retrieved 8 July 2010.
  • "European Champions' Cup". Rec. Sport. Soccer Statistics Foundation (RSSSF). 2 June 2010. Retrieved 8 September 2009.
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "Football's top club competition". UEFA.com. Union of European Football Associations. Retrieved 7 November 2014.
  2. ↑ "Competition format". UEFA.com. Union of European Football Associations. 18 June 2010. Retrieved 8 July 2010.
  3. ↑ "1997/98: Seventh heaven for Madrid". UEFA.com. Union of European Football Associations. 30 April 2010. Retrieved 8 July 2010.
  4. ↑ "Liverpool get in Champions League". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 10 June 2005. Retrieved 8 July 2010.
  5. ↑ "UEFA Champions League Museum" (PDF). UEFA.com. Union of European Football Associations. p. 10. Retrieved 22 June 2015.
  6. ↑ Vieli, André, ed. (October 2005). "A brand-new trophy" (PDF). UEFA Direct. Union of European Football Associations (42): 8. Retrieved 7 July 2010.
  7. ↑ "Regulations of the UEFA Champions League 2007/08" (PDF). UEFA.com. Union of European Football Associations. Archived from the original (PDF) on 12 March 2007. Retrieved 7 July 2010.
  8. ↑ "Regulations of the UEFA Champions' League 2009/10" (PDF). UEFA.com. Union of European Football Associations. Retrieved 20 October 2012.
  9. ↑ Haslam, Andrew (27 May 2009). "Spain savour European pre-eminence". UEFA.com. Union of European Football Associations. Retrieved 7 July 2010.
  10. ↑ "1985: English teams banned after Heysel". BBC News. British Broadcasting Corporation. 31 May 1985. Retrieved 8 August 2006.
  11. ↑ "UEFA Champions League – Statistics Handbook 2012/13" (PDF). UEFA. p. 141. Retrieved 22 September 2013.
  12. ↑ "1973/74: Muller ends Bayern wait". UEFA.com. Union of European Football Associations. 15 May 1974. Retrieved 28 February 2012.
  13. ↑ "1983/84: Kennedy spot on for Liverpool". UEFA.com. Union of European Football Associations. 30 May 1984. Retrieved 28 February 2012.
  14. ↑ "1985/86: Steaua stun Barcelona". UEFA.com. Union of European Football Associations. 7 May 1986. Retrieved 28 February 2012.
  15. ↑ "1987/88: PSV prosper from Oranje boom". UEFA.com. Union of European Football Associations. 25 May 1988. Retrieved 28 February 2012.
  16. ↑ "1990/91: Crvena Zvezda spot on". UEFA.com. Union of European Football Associations. 29 May 1991. Retrieved 28 February 2012.
  17. ↑ "1995/96: Juve hold their nerve". UEFA.com. Union of European Football Associations. 22 May 1996. Retrieved 28 February 2012.
  18. ↑ "2000/01: Kahn saves day for Bayern". UEFA.com. Union of European Football Associations. 23 May 2001. Retrieved 28 February 2012.
  19. ↑ "2002/03: Shevchenko spot on for Milan". UEFA.com. Union of European Football Associations. 28 May 2003. Retrieved 28 February 2012.
  20. ↑ "2004/05: Liverpool belief defies Milan". UEFA.com. Union of European Football Associations. 25 May 2005. Retrieved 28 February 2012.
  21. ↑ "2007/08: Fate favours triumphant United". UEFA.com. Union of European Football Associations. 21 May 2008. Retrieved 28 February 2012.
  22. ↑ "Shoot-out win ends Chelsea's long wait for glory". UEFA.com. Union of European Football Associations. 19 May 2012. Retrieved 19 May 2012.
  23. ↑ "Spot-on Real Madrid defeat Atlético in final again". UEFA.com. Union of European Football Associations. 28 May 2016. Retrieved 29 May 2016.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=فهرست_فینال‌های_لیگ_قهرمانان_اروپا&oldid=30369712»