شهرستان باروق

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شهرستان باروق
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانآذربایجان غربی
مرکز شهرستانباروق
بخش‌هامرکزی، نختالو
نام‌های پیشینباری
اداره
فرماندارصالح حسینی
مردم
جمعیت۴۲۲۵ نفر (۱۳۹۵)
تراکم جمعیت۲۱ نفر بر کیلومتر مربع
مذهبشیعه[۱]
جغرافیای طبیعی
مساحت۱۰۷۲ کیلومتر مربع
داده‌های دیگر
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۴۴

شهرستان باروق یکی از شهرستان‌های استان آذربایجان غربی در شمال غرب ایران است. مرکز این شهرستان، شهر باروق است.

شهرستان باروق تا قبل از سال ۱۳۷۰ از توابع شهرستان مراغه محسوب می‌شد که در همین سال طی مصوبه دولت در ترکیب شهرستان میاندوآب قرار گرفت[نیازمند منبع] و در تاریخ ۲۸ تیر ۱۴۰۰ دوباره از آن جدا و مستقل گردید.[۲][۳]

موقعیت جغرافیایی[ویرایش]

شهرستان باروق از سه جانب شمال، شرق و غرب با استان آذربایجان‌شرقی و تنها از سمت جنوب و جنوب غرب با استان آذربایجان غربی همجواری دارد به طوری که از شمال با شهرستان مراغه، از شمال شرقی و شرق با شهرستان چاراویماق و از شمال غربی با شهرستان ملکان استان آذربایجان شرقی، از جنوب غرب با شهرستان میاندوآب و از جنوب هم با شهرستانهای شاهین‌دژ و تکاب همسایه است.

تقسیمات کشوری[ویرایش]

شهرستان باروق دارای ۲ بخش، ۴ دهستان و ۱ شهر به شرح زیر است:

شهرستان باروق[ویرایش]

بخش مرکز بخش جمعیت بخش ۱۳۹۵ نام دهستان مرکز دهستان جمعیت دهستان ۱۳۹۵ شهر جمعیت شهر ۱۳۹۵
مرکزی باروق ۱۵٬۸۰۰ نفر باروق چالخاماز ۷٬۶۴۸ نفر باروق ۴٬۲۲۵ نفر
نادرگلی نادرگلی ۳٬۹۲۷ نفر
نختالو نختالو ۶٬۵۸۵ نفر آجرلوی شرقی زاغه ۳٬۸۱۶ نفر ****************
آجرلوی غربی قوروقچی ۲٬۷۶۹ نفر

جمعیت[ویرایش]

براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت شهرستان باروق برابر با '۴۲۲۵ نفر بوده‌است.[۴]

نقاط دیدنی[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. [۱] بایگانی‌شده در ۳ آوریل ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine</ref [۲]
  2. پایگاه ملی اطلاع‌رسانی قوانین و مقررات کشور (۲۰۲۱-۰۸-۰۱). «تصویبنامه درخصوص تقسیمات کشوری در شهرستان میاندوآب استان آذربایجان غربی». https://dotic.ir. پیوند خارجی در |وبگاه= وجود دارد (کمک)
  3. «بخشداری مرحمت آباد و باروق به فرمانداری ارتقا یافت». پایگاه خبری ـ تحلیلی اروم نیوز. ۲۰۲۱-۰۷-۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۲۹.
  4. «درگاه ملی آمار > سرشماری عمومی نفوس و مسکن > نتایج سرشماری > جمعیت به تفکیک تقسیمات کشوری سال 1395». www.amar.org.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۳۰.