وزارت امور خارجه (ایران)
 نشان رسمی وزارت امور خارجه | |
 ساختمان شماره ۹ وزارت امور خارجه | |
| سازمان دید کلی | |
|---|---|
| بنیان‌گذاری | شهریور یا مهر ۱۲۰۰ هجری خورشیدی |
| سازمان پیشین |
|
| حوزهٔ قدرت | ایران |
| ستاد | میدان مشق، تهران |
| بودجه سالانه | ۴ هزار میلیارد تومان (۱۴۰۰)[۱] |
| سازمان اجرایی | |
| وبگاه | |
وزارت امور خارجه یکی از ۱۹ وزارتخانه دولت ایران است و در کنار شورای عالی امنیت ملی وظیفه رسیدگی به امور بین‌المللی کشور را به عهده دارد. اولین وزیر امور خارجه ایران میرزا عبدالوهاب خان بود که از سال ۱۸۲۱ تا ۱۸۲۳ میلادی خدمت می‌کرد. وزیر کنونی امور خارجه حسین امیرعبداللهیان است که در ۳ شهریور ۱۴۰۰ از مجلس شورای اسلامی رأی اعتماد گرفت.
وزیران امور خارجه ایران[ویرایش]
سفرای ایران در مجامع بین‌المللی[ویرایش]
- سفیر ایران در سازمان ملل متحد نیویورک (سعید ایروانی)
- سفیر ایران در یونسکو پاریس (احمد پاکتچی)
- سفیر ایران فائو رم (رسول زارع)
- سفیر ایران در مقر سازمان ملل متحد در ژنو (علی بحرینی)
- سفیر ایران در سازمان همکاری اسلامی جده (قطع روابط سازمان با ایران)
- سفیر در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی وین (محسن نذیری اصل)
- سفیر ایران در اتحادیه اروپا بروکسل (حسین دهقانی)
- سفیر ایران در سازمان منع سلاح شیمیایی لاهه (علیرضا کاظمی)
- سفیر ایران در سازمان ملل در کنیا نایروبی (جعفر برمکی)
- سفیر ایران در سازمان جهانی گردشگری مادرید (حسن قشقاوی)
- سفیر ایران در سازمان بین‌المللی دریانوردی لندن (سید مهدی حسینی متین)
- سفیر ایران در سازمان ملل در اسکاپ بانکوک (رضا نوبختی)
- سفیر ایران در سازمان بین‌المللی هوانوردی (فرهاد پرورش)
سفیران[ویرایش]
نمایندگی‌های داخل کشور[ویرایش]
وزارت امور خارجه برای تسهیل امور ایرانیان و تجار و ترددهای مرزی در چند استان مرزی کشور نمایندگی وزارت امور خارجه دایر نموده‌است که عبارتند از: اردبیل، مشهد، بیرجند، کرمانشاه، قزوین، کیش، قم (امور طلاب و طلبه‌های خارجی)، اصفهان، بوشهر، یزد، ساری، تبریز، کرمان ، شیراز و لارستان
کارمندان[ویرایش]
کارمندان وزارت خارجه بر اساس اساسنامه مصوب ۱۳۴۷ بر دو گروه تقسیم می‌شوند:
- اداری (خدمات و پشتیبانی)
- سیاسی
رسته سیاسی[ویرایش]
بر اساس ماده سه مقررات استخدامی وزارت خارجه، کلیه کارمندان وزارت خارجه به دو رسته سیاسی و اداری تقسیم می‌شوند. ورود به رسته اداری شرایط خاصی ندارد ولی بر اساس ماده پنج اساسنامه، شرط ورود به رسته سیاسی؛ داشتن لیسانس یا بالاتر در یکی از رشته‌های علوم سیاسی و بین‌المللی، حقوق بین‌الملل و اقتصاد بین‌الملل، نداشتن تابعیت غیراکتسابی ایران، نداشتن همسر خارجی یا همسری که دارای تابعیت اکتسابی باشد، و علاوه بر اینها شرکت در امتحان کتبی و کسب معدل و انجام مصاحبه جهت آزمون فن بیان و وضع ظاهر و شخصیت.
مدیریت[ویرایش]
بر اساس مفاد ماده ۲۲ اساسنامه وزارت خارجه، مدیران کل و روسای ادارات از بین کارمندان رسته سیاسی که به مقام سفارت رسیده باشند؛ انتخاب می‌شوند و سرپرستان ادارات باید حداقل مقام رایزن دوم باشند. میزان سوابق مورد نیاز برای تغییر مقام‌های سیاسی در وزارت خارجه: وابستگی به دبیر سومی دو سال؛ دبیر سومی به دبیر دومی سه سال؛ دبیر دومی به دبیر اولی سه سال؛ دبیر اولی به رایزن سومی سه سال؛ رایزن سومی به رایزن دومی سه سال؛ رایزن دومی به رایزن یکمی سه سال؛ برای عبور از رایزن یکمی به درجه سفیر سه سال و با تصویب شورای معاونین و موافقت وزیر. برای ورود به هر یک از مدارج فوق نیاز به آزمون و بررسی سوابق و صلاحیت‌ها است.[۲]
اساسنامه[ویرایش]
اساسنامه وزارت خارجه از دوره قاجار تا اواخر دوره محمدرضاشاه پهلوی، سه بار تجدید و اصلاح شده اما از آن زمان تاکنون هیچگونه تغیری نکرده‌است و اساسنامه و عملکرد فعلی بر پایه همان اساسنامه دوره پهلوی است.[۳]
نشان و پرچم وزارت امور خارجه[ویرایش]
در مهر ۱۳۹۹ و در آستانهٔ دویستمین سال تأسیس وزارت امور خارجهٔ ایران، از نشان و پرچمی که برای این وزارتخانه طراحی شده‌است رونمایی شد. نشان وزارت امور خارجه برگرفته از نشان شمسه و نشان رسمی ایران است.[۴]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ «ردیف بودجه عجیب چند هزار میلیاردی در وزارت امور خارجه». خبرگزاری دانشجو. ۱۵ آذر ۱۳۹۹.
- ↑ «مقررات تشکیلاتی، استخدامی، مالی و انضباطی وزارت امور خارجه». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ ژوئیه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۱۴.
- ↑ «وزارت امورخارجه ایران و نخستین وزیر امورخارجه». پژوهشهای ایرانی. دریای پارس. پارامتر
|پیوند=ناموجود یا خالی (کمک) - ↑ «در آستانهٔ دویستمین سالگرد تأسیس، نشان و پرچم وزارت خارجه رونمایی شد». روزنامهٔ آلیک. دریافت‌شده در ۹ مهر ۱۳۹۹.
پیوند به بیرون[ویرایش]
- وبگاه وزارت امور خارجه
- چگونگی شکل‌گیری وزارت خارجه در ایران مؤسسهٔ مطالعات و پژوهشهای سیاسی
| آفریقا |  | |
|---|---|---|
| آمریکا | ||
| آسیا | اسرائیل • افغانستان (روابط تجاری) • پاکستان • تاجیکستان • ترکمنستان • ازبکستان • تایلند • ترکیه • چین • مالزی • ژاپن • کره شمالی • هند • قزاقستان • کره جنوبی • اندونزی • تایوان • ویتنام • مصر • لیبی • مراکش • کویت • امارات • بحرین • سوریه • عراق • یمن • عربستان سعودی • قطر • تونس • الجزایر • لبنان • عمان • اردن | |
| اروپا | ||
| اقیانوسیه | ||
| پیشین | ||
| چندجانبه | ||
| نهادهای مرتبط | ||
| جستارهای وابسته | ||
