کوین اسپیسی فولر ۲۶ ژوئیه ۱۹۵۹، در ایالت نیوجرسی آمریکا به دنیا آمد. مادرش منشی و پدرش نویسنده برنامه‌های تبلیغاتی و صنعتی بود. بیکاری مدام پدر، باعث می‌شد خانواده‌اش دائماً از ایالتی به ایالت دیگر سفر کنند.[۱][۲]
دوران تحصیلی اسپیسی در مدارس مختلف سپری شد. در سان فرناندو، راهی مدرسه بازیگری شد و فعالیت آماتوری هنری خود را آغاز کرد. پس از چند ماه تحصیل در یکی از کالج‌های لس آنجلس، به توصیه یکی از دوستانش (وال کیلمر) به آموزش حرفه‌ای بازیگری رو آورد. نخستین بازی حرفه‌ای اش را در نمایش ارواح نوشته هنریک ایبسن، تجربه کرد و نبوغش نمایان شد. موفقیت‌های تئاتری خود را با نمایش سفر دور و دراز به شب در کنار جک لمون اسطوره دوران کودکی اش ادامه داد.
در دهه ۹۰، برای نخستین بار، جایزه تونی (معادل اسکار در تئاتر) را به علت درخشش در نمایش گمشده دریانکرز دریافت کرد. فعالیت حرفه‌ای اش در سینما را، با ایفای نقش کوتاهی در فیلم Heartburn در سال ۱۹۸۶ آغاز کرد. وی که به بازی در نقش‌های عجیب و غریب بیش از به عهده گرفتن نقش نخست علاقه دارد، همواره با احتیاط و وسواس، نقش‌هایش را انتخاب می‌کند و همین قصه وی را به یک بازیگر شاخص تبدیل کرده است.
درخشش او با فیلم هفت ساخته دیوید فینچر در نقش یک قاتل قتل‌های زنجیره‌ای آغاز شد. سپس بازی خیره کننده‌اش در فیلم مظنونین همیشگیبرایان سینگر، او را تبدیل به یک ستاره تمام عیار کرد. اسپیسی، بازیگری است که در نقش‌های مثبت و منفی، چهره کاملاً متفاوتی ارائه کرده و بازی زیرپوستی بسیار لطیفی را از خود به نمایش می‌گذارد. بازی او در فیلم مظنونین همیشگی، اسکار بهترین بازیگر نقش دوم را برایش به همراه آورد. چهار سال بعد نیز برای ایفای نقش لستر برتهام در فیلم زیبای آمریکایی اسکار بهترین بازیگر مرد را ربود.
همچنین او در سریال جدید و زیبای HOUSE OF CARDS محصول ۲۰۱۳ شبکه Netflix آمریکا نیز هست نقش اصلی را دارد این سریال در سایت IMDB نمرهٔ ۹٫۲ از ۱۰ را گرفته.
او دوبار برای ایفای نقش‌هایش، سرش را از ته تراشید؛ در فیلم هفت و سوپرمن بازمی‌گردد.
در فهرست صد بازیگر برتر تاریخ سینما، اسپیسی در سال ۱۹۹۷ در رده سوم قرار گرفت.
در سال ۲۰۰۳ به عنوان مدیر هنری تئاتر مشهور اولدویک لندن برگزیده شد. وی بعدها اعلام کرد قصد دارد این سمت را تا سال‌ها حفظ کند.
اجرای نمایشنامه Resurrection آرتور میلر، در اولدویک با هدایت رابرت آلتمن، جنجال‌ها و حاشیه‌های زیادی به همراه داشت. منتقدین تئاتر لندن به خاطر شکست نمایش، بسیار به اسپیسی خرده گرفتند.
پس از همراهی با جک لمون در نمایش سفر دور و دراز به شب، اعتراف کرد تحت تأثیر اخلاقیات مثبت لمون قرار گرفته و از او چگونه بازیگر بودن را فرا گرفته است.
زندگی خصوصی اسپیسی در محافل مطبوعاتی و هنری بازتاب چندانی ندارد، به این دلیل که خود او علاقه‌ای به بازگویی آنها ندارد. او معتقد است هر چه تماشاگر کمتر با زندگی خصوصی او آشنا باشد، راحت تر او را در نقش‌های مختلف می‌پذیرد.
هرگز ازدواج نکرده و فرزندی هم ندارد.
اسپیسی همواره نخستین اولویت کار هنری خود را تئاتر می‌داند و سال گذشته نیز اعلام کرد قصد دارد مدتی از سینما کناره گیری کرده و فقط به فعالیت‌های تئاتری مشغول شود.
در سال ۱۹۹۷، برای نخستین بار برای کارگردانی فیلمی تحت عنوان Albino Alligatov پشت دوربین رفت، فیلمی که با بی اعتنایی منتقدان روبرو شود.
دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم زیبای آمریکایی، دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم مظنونین همیشگی.
اسپیسی تاکنون جوایز متعددی از انجمن منتقدان فیلم نیویورک، انجمن ملی منتقدان آمریکا نظیر نشنال بورد آورویو، انجمن منتقدان فیلم شیکاگو و آکادمی فیلم انگلستان دریافت کرده است.
کاندیدای بفتای بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم محرمانه لس‌آنجلس در سال ۱۹۹۷
برنده بفتای بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم زیبایی آمریکایی در سال ۱۹۹۹
کاندیدای بفتای بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم The Shipping News در سال ۲۰۰۱
