ملی‌گرایی مدنی
| بخشی از مجموعه مباحث دربارهٔ |
| ملی‌گرایی |
|---|
 |
| درگاه سیاست |
| بخشی از سلسله مقالات در مورد |
| لیبرالیسم |
|---|
 |
ملی‌گرایی مدنی (انگلیسی: Civic nationalism) که با نام‌های ملی‌گرایی مردم‌سالار (انگلیسی: democratic nationalism) و ملی‌گرایی لیبرال (انگلیسی: liberal nationalism) نیز شناخته می‌شود، شکلی از ملی‌گرایی است که به ارزش‌های لیبرال سنتی مانند: آزادی سیاسی، مدارا، برابری، حقوق فردی و گروهی پایبند است و مبتنی بر قوم‌گرایی نیست.[۱][۲] ملی گرایان مدنی اغلب از ارزش هویت ملی دفاع می‌کنند و می‌گویند که افراد به آن به عنوان یک جنبه مشترک جزئی از هویت خود (هویت برتر) نیاز دارند تا زندگی معنادار و مستقلی داشته باشند[۳] و اینکه سیاست‌های دموکراتیک برای عملکرد مناسب به هویت‌ملی نیاز دارند. .
ملی‌گرایی مدنی اغلب با ملی‌گرایی قومی در تضاد است. به عقیده دونالد ایپرسیل، از نظر تاریخی، ملی‌گرایی مدنی عامل تعیین‌کننده ای در توسعه اشکال حکومتی مدرن و دموکراتیک بود، در حالی که ملی‌گرایی قومی بیشتر با حکومت استبدادی و حتی دیکتاتوری همراه بوده‌است.[۴] با این حال، همان‌طور که اوموت اوزکریملی بیان می‌کند، ملت‌های «مدنی» می‌توانند مانند ملت‌های به اصطلاح «قومی» بی‌تحمل و بی‌رحم باشند، با استناد به تکنیک‌های آزار و شکنجه ژاکوبن فرانسوی که توسط فاشیست‌های قرن بیستم استفاده شد.[۵][۶]
ملیت مدنی یک هویت سیاسی است که بر اساس شهروندی مشترک در داخل دولت ساخته شده‌است؛ بنابراین، «ملت مدنی» نه بر اساس فرهنگ، بلکه توسط نهادهای سیاسی و اصول لیبرال، که شهروندان آن متعهد به حمایت از آن هستند تعریف می‌شود. عضویت در ملت مدنی برای هر شهروندی بدون توجه به فرهنگ یا قومیت آزاد است. کسانی که این ارزش‌ها را به اشتراک می‌گذارند، اعضای ملت محسوب می‌شوند.[۷] به عنوان مثال، طبق ماده ۶۶ قانون اساسی ترکیه، کسانی که تابعیت ترکیه را دریافت می‌کنند، " ترک " محسوب می‌شوند، حتی اگر قومیت آنها ترک نباشد.
از نظر تئوری، یک ملت یا دولت مدنی هدفش ترویج یک فرهنگ بر فرهنگ دیگر نیست.[۸] فیلسوف آلمانی یورگن هابرماس استدلال کرده‌است که مهاجران ساکن در یک دولت لیبرال-دمکراتیک نیازی به جذب فرهنگ میزبان ندارند، بلکه فقط اصول قانون اساسی کشور را می‌پذیرند (میهن‌پرستی قانون اساسی).[۸]
تاریخ
[ویرایش]ملی‌گرایی مدنی در سنت‌های خردگرایی و لیبرالیسم نهفته‌است، اما به عنوان شکلی از ملی‌گرایی در مقابل ملی‌گرایی قومی قرار می‌گیرد. اغلب تصور می‌شود که ارنست رنان یک ملی‌گرای مدنی اولیه است.[۹] فیلسوف هانس کوهن یکی از اولین کسانی بود که ناسیونالیسم مدنی را از ملی‌گرایی قومی در نشریه خود در سال ۱۹۴۴ با عنوان "ایده ناسیونالیسم: مطالعه ای در ریشه و پیشینه آن" متمایز کرد.[۱۰] عضویت در ملت مدنی داوطلبانه در نظر گرفته می‌شود، همان‌طور که در تعریف کلاسیک رنان از ملت به عنوان "رفراندم روزانه" که با "اراده برای زندگی مشترک" مشخص می‌شود.[۱۱] آرمان‌های مدنی-ملی بر توسعه دموکراسی نمایندگی در کشورهایی مانند ایالات متحده و فرانسه تأثیر گذاشت (به اعلامیه استقلال ایالات متحده در ۱۷۷۶، و اعلامیه حقوق بشر و شهروندی ۱۷۸۹ مراجعه کنید).[۱۲]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑
{{cite book}}: Empty citation (help) - ↑ Tamir, Yael. 1993. Liberal Nationalism. Princeton University Press. شابک ۰−۶۹۱−۰۷۸۹۳−۹[کدام صفحه؟]; Will Kymlicka. 1995. Multicultural Citizenship. Oxford University Press. شابک ۰−۱۹−۸۲۷۹۴۹−۳[کدام صفحه؟]; David Miller. 1995. On Nationality. بایگانی‌شده در ۱ ژوئن ۲۰۰۰ توسط Wayback Machine Oxford University Press. شابک ۰−۱۹−۸۲۸۰۴۷−۵.
- ↑ Kymlicka, Will. 1995. Multicultural Citizenship. Oxford University Press. شابک ۰−۱۹−۸۲۷۹۴۹−۳. For criticism, see: Patten, Alan. 1999. "The Autonomy Argument for Liberal Nationalism." Nations and Nationalism. 5(1): 1-17.
- ↑ Ipperciel, Donald (2007). "Constitutional democracy and civic nationalism". Nations and Nationalism (به انگلیسی). 13 (3): 395–416. doi:10.1111/j.1469-8129.2007.00293.x.
- ↑ Özkirimli, Umut. (2005). Contemporary Debates on Nationalism: A Critical Introduction. Basingstoke: Palgrave Macmillan. pp.27-28
- ↑ Miller, David. 1995. On Nationality. Oxford University Press. شابک ۰−۱۹−۸۲۸۰۴۷−۵. For criticism, see: Abizadeh, Arash. 2002. "Does Liberal Democracy Presuppose a Cultural Nation? Four Arguments." بایگانی‌شده در ۷ اوت ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine American Political Science Review 96 (3): 495-509; Abizadeh, Arash. 2004. "Liberal Nationalist versus Postnational Social Integration بایگانی‌شده در ۷ اوت ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine." Nations and Nationalism 10(3): 231-250.
- ↑ ANNA STILZ. "Civic Nationalism and Language Policy". Philosophy & Public Affairs. 37 (3): 257.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ANNA STILZ. "Civic Nationalism and Language Policy". Philosophy & Public Affairs. 37 (3): 257.
- ↑ Ernest Renan. "What is a Nation?", 1882; cf. Chaim Gans, The Limits of Nationalism, Cambridge University Press, 2003, p. 11.
- ↑ Tamir, Yael (Yuli) (2019-05-11). "Not So Civic: Is There a Difference Between Ethnic and Civic Nationalism?". Annual Review of Political Science (به انگلیسی). 22 (1): 419–434. doi:10.1146/annurev-polisci-022018-024059. ISSN 1094-2939.
- ↑ Renan, Ernest (March 11, 1882). "What Is A Nation" (PDF). UCParis. Retrieved November 29, 2022.
- ↑
{{cite book}}: Empty citation (help)
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Civic nationalism». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ ژوئن ۲۰۱۶.