عبدالمحسن بن حمود

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
عبدالمحسن بن حمّود
زادهٔ۱۱۷۴م/ ۵۷۰ق
حلب
درگذشت۱۲۴۵م/ ۶۴۳ق
دمشق
پیشهمحدث، کاتب، ادیب و شاعر
سبکدر ادبیات عربی: «دورهٔ سوم عباسی»

عبدالمحسن بن حمّود لقب‌گرفته به امینُ‌الدین (۱۱۷۴ - ۱۲۴۵م) (نسب:ابوالفضل عبدالمحسن بن حمود بن عبدالمحسن تنوخی حلبی) محدث، کاتب، ادیب و شاعر شامی بود.[۱][۲][۳][۴]

منابع[ویرایش]

  1. ابن شاکر کتبی، محمد (۱۹۷۳). فوات الوفیات. ج. ۲. بیروت: دار صادر. ص. ۱۲. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  2. ابن عماد حنبلی، عبدالحی (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ج. ۵. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۲۲۰. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  3. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ج. ۴. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۹۵. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  4. فروخ، عمر (۱۹۸۶). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. ۴. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۹۵. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)