قاسم بن سلام هروی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
قاسم بن سلّام هروی
زادهٔ۷۷۱م/۱۵۴ق
هرات
درگذشت۸۳۸م/۲۲۳ق
مکه
پیشهمحدث، قاری، فقیه،
سبکدورهٔ اول عباسی

قاسم بن سلّام هروی همچنین شهرت‌یافته با کُنیه‌اش ابوعبید/الله (۷۷۱–۸۳۸م) محدث، قاری و فقیه خراسانی بود که بیشتر در عراق زیست و آثار بسیاری نگاشت. در بصره و کوفه، از ابوزید انصاری، اصمعی، معمر بن مثنی، ابن اعرابی و الفراء و کسایی دانش آموخت. بیشتر از هر چیز، به علم قرائت، فقه، اخبار، لغت و ادبیات گرایش داشت. همچنین به آموزگاری روی آورد. او ۱۸ سال در طرسوس قاضی بود. در سال ۲۱۰ قمری از قضاوت استعفا داد و به بغداد رفت. در سال ۲۱۴ق به حج رفت و در حجاز تا پایان عمر ماندگار شد.[۱]

آثار[ویرایش]

  • القراءات
  • معانی القرآن
  • غریب القرآن
  • عدد آی القرآن
  • فضائل القرآن
  • الناسخ و المنسوخ
  • غریب الحدیث
  • غریب المصنّف
  • ادب القاضی
  • الأموال
  • الحجر و التفلیس
  • النسب
  • الأحداث
  • الأمثال السائرة
  • الشعراء

منابع[ویرایش]

  1. فروخ، عمر (۱۹۸۶). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. ۲. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۲۸.