ابراهیم صولی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ابراهیم صولی
زادهٔ۷۹۲م/۱۷۶ق
بغداد
درگذشت۸۵۷م/۲۴۳ق
سامرا
پیشهکاتب و شاعر
آثاردیوان رسائل

ابواسحاق، ابراهیم بن عباس صولی (۷۹۲–۸۵۷م) شاعر، کاتب و مقام‌دار عباسی ایرانی‌اصل بود. پدربزرگش محمد، از رجال دولت عباسی و داعیان آن بود. ابراهیم خود در بغداد بزرگ شد و نزد عباسیان جایگاهی والا داشت. او کاتب معتصم، واثق و متوکل بود. در دیوان‌های گوناگون دولتی خدمت گزارد. دیوان رسائل، دیوان شعر، کتاب الدولة، کتاب العطر و کتاب الطبیخ از آثار برجای مانده اوست.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «ابراهیم العظم». [[الأعلام]] (PDF). ج. ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۴۴–۵. دریافت‌شده در ۲ نوامبر ۲۰۱۶. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)