برهمن ساگونا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

برهمن ساگونا (انگلیسی: Saguna Brahman), ذات با صفات، ذات مقید، آفریدگار[۱]

به محض اینکه هستی پدید می‌آید یعنی ذات نامتناهی برهمن به نخستین صفت خود که هستی است موصوف می‌گردد، آن گاه تمام صفات و کیفیات جهان که اساس پدیده‌های عالم است از این مبدأ اولیه که به منزلهٔ «بطن» جملهٔ صور آفرینش است صادر می‌گردد و این مقام تعین اول یا صفت نخستین را در حکمت الهی هندو برهمن ساگونا (Saguna) یا برهمن مزین به تمام صفات و کیفیات می‌نامند.

ایشوارا[ویرایش]

در مکتب یوگا برهمن ساگونا، ایشوارا (Īśvara) خداوند و مقام توحید نامیده می‌شود،

شانکارا[ویرایش]

شانکارا وقتی برهمن را به صیغهٔ مذکر که کلیهٔ صفات و کیفیات را دارا است (Saguna) تعریف می‌کند. برهمن به نیروی «مایا» از بعد تنزیهی وصف بی صفتی در می‌آید و به کلیهٔ صفات موصوف می‌گردد و فاعل و منفعل جلوه می کند.[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. اوپانیشاد، محمد داراشکوه، به سعی و اهتمام محمدرضا جلالی نائینی جلد دوم،انتشارات علمی ۱۳۸۱ ص 507
  2. ادیان و مکتبهای فلسفی هند جلد دوم، تألیف داریوش شایگان