کرآتین
کرآتین | |
---|---|
2-(Methylguanidino)ethanoic acid[نیازمند منبع] | |
دیگر نامها
| |
شناساگرها | |
شماره ثبت سیایاس | ۵۷-۰۰-۱ |
پابکم | ۵۸۶ |
کماسپایدر | ۵۶۶ |
UNII | MU72812GK0 |
شمارهٔ ئیسی | 200-306-6 |
دراگبانک | DB00148 |
KEGG | C00300 |
MeSH | Creatine |
ChEBI | CHEBI:16919 |
ChEMBL | CHEMBL۲۸۳۸۰۰ |
شمارهٔ آرتیئیسیاس | MB7706000 |
کد اِیتیسی | C01 |
907175 | |
240513 | |
3DMet | B00084 |
جیمول-تصاویر سه بعدی | Image 1 Image 2 |
| |
| |
خصوصیات | |
فرمول مولکولی | C۴H۹N۳O۲ |
جرم مولی | ۱۳۱٫۱۳ g mol−1 |
شکل ظاهری | White crystals |
بوی | Odourless |
دمای ذوب | ۲۵۵ درجه سلسیوس (۴۹۱ درجه فارنهایت؛ ۵۲۸ کلوین) |
انحلالپذیری در آب | 13.3 g L-1 (at 18 °C) |
log P | -1.258 |
اسیدی (pKa) | 3.429 |
خاصیت بازی (pKb) | 10.568 |
نقطه ایزوالکتریک | 8.47 |
ترموشیمی | |
171.1 J K-1 mol-1 (at 23.2 °C) | |
آنتروپی مولار
استاندارد S |
189.5 J K-1 mol-1 |
آنتالپی استاندارد
تشکیل ΔfH |
-538.06–-536.30 kJ mol-1 |
Std enthalpy of combustion ΔcH |
-2.3239–-2.3223 MJ mol-1 |
داروشناسی | |
Elimination half-life |
3 hours |
خطرات | |
GHS pictograms | |
سیستم هماهنگ جهانی طبقهبندی و برچسبگذاری مواد شیمیایی | WARNING |
GHS hazard statements | <span class="abbr" style="color: blue; border-bottom: 1px dotted blue" title="Error in hazard statements">H۳۱۵, <span class="abbr" style="color: blue; border-bottom: 1px dotted blue" title="Error in hazard statements">H۳۱۹, <span class="abbr" style="color: blue; border-bottom: 1px dotted blue" title="Error in hazard statements">H۳۳۵ |
GHS precautionary statements | <span class="abbr" style="color: blue; border-bottom: 1px dotted blue" title="Error in hazard statements">P۲۶۱, <span class="abbr" style="color: blue; border-bottom: 1px dotted blue" title="Error in hazard statements">P۳۰۵+۳۵۱+۳۳۸ |
طبقهبندی ئییو | |
کدهای ایمنی | R36/37/38 |
شمارههای نگهداری | S26, S۳۶ |
ترکیبات مرتبط | |
مرتبط با alkanoic acids | |
ترکیبات مرتبط | |
به استثنای جایی که اشاره شدهاست در غیر این صورت، دادهها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شدهاند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa) | |
(بررسی) (چیست: / ؟) | |
Infobox references | |
|
کرِآتین (به انگلیسی: Creatine) یک ترکیب نیتروژنه ذخیرهکننده فسفات در سلولهای ماهیچه است و بعد از دهیدراته شدن کراتین و بدون کاتالیزور، کراتین به کراتینین تبدیل میشود که بعداً از راه کلیهها پالایش میشود.
کراتین منشا عمده تولید انرژی در ماهیچه است. روزانه تقریباً ۲ درصد کراتین بدن به کراتینین تبدیل میشود. کراتینین محصول کاتابولیک کراتین است که در عمل انقباض ماهیچه اسکلتی مصرف میشود و سپس با جریان خون به کلیهها میرود. بدن انسان روزانه حدود ۱ گرم کراتین میسازد.
متابولیسم کراتین
[ویرایش]کراتین در متابولیسم ماهیچه اهمیت فراوانی دارد، زیرا از راه سنتز فسفوکراتین؛ مولکول پرانرژی ایجاد مینماید. این ماده طی دو مرحله ساخته میشود، ابتدا سنتز گلیکو سیامین میباشد، که از واکنش میان گلیسین و آرژنین در کلیهها؛ مخاط روده؛ لوزالمعده و احتمالاً در کبد صورت میگیرد، و حاصل آن به عنوان اثر مهاری تولید از راه بازخورد منفی عمل میکند، سپس گلیکوسیامین (گوانیدواستات) به کبد انتقال مییابد، و پساز متیله شدن تبدیل به کراتین میشود، و کراتین حاصل وارد خون شده، در تمام بدن خصوصاً بافتهای ماهیچه گسترش مییابد، زیرا بافتهای ماهیچه بیشترین مصرفکننده کراتین بوده، و معمولاً مقدار کراتین با توده ماهیچه نسبتی متعادل دارد. و در نهایت کراتینین در اثر دهیدراتاسیون (از دست دادن آب) کراتین در ماهیچه ایجاد میشود. کراتینین آزاد شده دیگر در متابولیسم بدن مورد استفاده قرار نمیگیرد و از کلیه دفع میشود.
فواید
[ویرایش]کراتین مونوهیدرات، باعث افزایش سنتز پروتئین، و افزایش احتباس آب، و املاح و افزایش جذب آمینو اسیدها در عضلات اسکلتی شده، که این اتفاق باعث افزایش قوای جسمانی بدنساز میشود، و بر فرایند عضلهسازی تاثیر مثبت دارد. در تحقیقات انجام شده ثابت شده کراتین باعث تسریع ریکاوری عضلات میشود.
عوارض
[ویرایش]با توجه به عوارض سایر مکمل ها، میتوان گفت که کراتین مونوهیدرات عوارض محسوسی ندارد. اما بههرحال توجه شود، مصرف طولانی مدت با افزایش فشار به کبد و کلیهها میتواند ایجاد مشکل کند. استفاده مکمل ها در سنین نوجوانی با استفاده بیش از حد دوز مصرف طبیعی (حداکثر برای نوجوان بهطور میانگین بسته به وزن فرد تا سقف ۸گرم در روز) آسیب به اندام های داخلی، مانند کلیهها و کبد و دستگاه گوارشی میشود. به همین خاطر باید کراتین را با آب فراوان مصرف کرد.
یکی از باورهای اشتباه، و مرسوم که در مورد کراتین وجود دارد، آن است که مصرف این ماده منجر به افزایش وزن میشود. مطالعات مختلف نشان دادهاند، که هر چند مصرف کراتین در چند روز اول (بسته به دوز مصرف تا یک ماه این فرایند ممکن است به طول بینجامد)، ممکن است منجر به افزایش ۰.۸ الی ۵.۶ درصدی وزن بدن، بهدلیل افزایش حجم آب درون عضلات است.[۱]. بااینحال هر چند افزایش وزن اولیه در اثر مصرف کراتین، ممکن است بهدلیل افزایش آب بدن باشد، مطالعات همواره نشان دادهاند، که مصرف کراتین در کنار انجام تمرینات استقامتی منجر به افزایش ماهیچه در بدن میشود، و در نهایت بهبود ترکیب بدن را به دنبال دارد[۲][۳]. این امر احتمالا بهعلت غلظت بالاتر ذخایر آدنوزین تریفسفات و واکنش زنجیرهای پلیمراز است که امکان افزایش حجم و شدت تمرین را فراهم میکند.[۴][۵]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ویکیپدیای انگلیسی
- ↑ "Creatine monohydrate supplementation on body weight and percent body fat" (به انگلیسی). National Library of Medicine.
- ↑ "The effects of pre versus post workout supplementation of creatine monohydrate on body composition and strength. Journal of the International Society of Sports Nutrition" (به انگلیسی). Journal of the International Society of Sports Nutrition.
- ↑ "Effects of oral creatine supplementation on muscular strength and body composition" (به انگلیسی). National Library of Medicine.
- ↑ "The effect of creatine monohydrate ingestion on anaerobic power indices, muscular strength and body composition" (به انگلیسی). Wiley Online Library.
- ↑ «عوارض جانبی کراتین: باورهای غلط ردشده». بتادارو.